Bora Uzer neden şu an,şimdi canlı dinlenmeli?
Güncelleme Tarihi:
Ey İstanbul gece hayatını çok cansız, çok ruhsuz bulanlar, “Nerede o eski canlı müzik eğlenceleri” diye dert yananlar! Bu yazı size iyi gelecek.
Meşhur Pizza Emirgan’ın girişinde, dışardaki masada takılıyor sakin sakin. Sağında Sarp Apak, solunda Ayşe Özyılmazel bir dilim pizzadan, bir yudum muhabbetten. Sanki sakin bir yemek akşamı. Ama ne oluyorsa, saati gelince, o meşhur gizli kapıdan içeri girince oluyor. Bora Uzer, mikrofonu aldığı gibi bir enerji, bir mutluluk iniyor tepeden sahneye, oradan herkese!
Hiphop söylemlerini, beat atışmalarını, rapper ayaklarını kafasına göre karıştıyor, kendi tarzını döküyor hızlı hızlı. Sözlükteki karşılığı makineli tüfek. Ağzına geleni söylemek de değil olan biten. Bob Marley’nin ‘Is this love that I’m feeling?’ini (Bu hissettiğim aşk mı?) söylerken Marley’den pası aldığı gibi başlıyor spontan spontan yükselmeye: “Yes, this is love that I’m feeling in this room, because...” Bu odada hissettiğinin ‘aşk’ olduğunu yüksek ritimle anlatırkan bir anda gece filozofuna dönüşüyor: Sen gülüyorsan, ben de gülüyorum. Hadi, yanındakine gülümse. Hadi, dans edelim. Mutlu olalım. Hep birlikte.
Pizza Emirgan’da mekân küçücük, sahne daracık olunca herkes aslında oturduğu yerden sahnede, mikrofon başında. Öyle bir düzen, bir samimiyet. “Abi bana sek viski” lafını ha bara söylemişsin ha Bora’nın kulağına. Bunu duyan yetenekli bay Uzer aynen başlıyor kasetten. Viskiye, içkiye, patrona, arkadaşlığa, muhabette, geceye... Şarkı değil, bir tür mini hikâye.
‘VIBE’ VAR DEDİLER, GELDİK!
İyi enerji yaymak yetmiyor malum. Üstüne Batılı tabirle ‘good vibe’ şart. Bir tür karşılıklı etkileşim, titreşim yani.
Gece ahali kulüp öncesi, telefonda hep aynı soru: “Vibe iyi mi?” Ve her Bora Uzer gecesinde aynı cevap: “Vibe çok iyi!” Oysa bırakın Bora’nın dans etmesini, el kol haraketleri bile kısıtlı. Ama her şey aşktan, sevgiden, birlikten. Yetmiyor, önünden geçenlerin kafasını okşuyor; bitmiyor dibinde eğlenen bir gence sarılıyor.
Kabul, söylediği bazı şarkılar 90’ların Bodrum’undan Mavi Bar’ında kalma. O ‘sound’, o ‘tarz’ bilenin bin yıldır bildiği numaralar. Zira Bora Uzer de yepyeni, gıcır gıcır bir isim değil. Yeni olan şu: Sahneden, yüksekten ‘artistlik’ yapan taksimetreyle bir şişe şampanyadan açanların devri bitmiş; yerini sıfır hava, sıfır civa sanki birlikte eğlenmeye gitmişsin havası yayan, mutluluk saçan bir müzisyen modeli almıştır. Bizi bu ‘vibe’lar mahvetti!