'Babalar Günü' fikri nereden çıktı? İşte bilinen ilk 'Babalar Günü' kutlamaları...

Aslına bakılırsa Babalar Günü'nün ortaya çıkışına atfedilen ilgili iki farklı olay var. İkisi de 1900'lerin başında ABD'de geçiyor ve her iki olayda da Babalar Günü fikri kadınlardan çıkıyor.

Birinci hikâyeye göre, Babalar Günü'nün arka planında korkunç bir iş kazası var. West Virginia eyaletinde bulunan bir kömür madeninde, Aralık 1907'de bir patlama meydana geliyor ve 362 işçi yaşamını yitiriyor.

1908 yılının 5 Temmuz'unda, West Virginia'da yaşayan Grace Golden Clayton isimli bir kadın, devamlı gittiği kilisenin papazına, söz konusu maden patlamasında yaşamını yitiren babaları anmak için özel bir ayin yapılmasını teklif ediyor. Bu da tarihteki ilk babalar günü anması oluyor.

WILLIAM BABA'YA VEFA BORCU

İkinci olay ise bundan yaklaşık iki yıl kadar sonra, Washington eyaletinde yaşanıyor. Sonora Smart Dodd isimli bir kadın, kilisede Anneler Günü ayinini dinlerken babaların da anneler kadar övgüyü hak ettiklerini, kendilerine ait özel bir güne ihtiyaçları olduğunu düşünüp harekete geçiyor.

Sonora'nın böyle düşünmesinin çok geçerli sebepleri var. Bir Amerikan İç Savaşı gazisi olan babası William, annesi altıncı çocuğunu doğururken hayatını kaybedince onlara tek başına hem annelik hem babalık etmiş. Hem kendi babasına hem de onun gibi başka babalara vefa borcunu ödemek isteyen Sonara, Babalar Günü için William Dodd'ın ölüm yıldönümü olan 5 Haziran tarihini teklif ediyor. Ama hazırlıklar bir türlü yetişmediği için kutlama ve anmalar haziranın üçüncü pazarına kalıyor. (1910 yılında bu tarih 19 Haziran'mış.)

Bu tür yerel kutlamalar 15 yıl boyunca devam ederken, 1924 yılında ABD Başkanı Calvin Coolidge, bu günün ulusal bir tatil olmasını gündeme getiriyor. Ancak 1966'da Lyndon B. Johnson'ın imzaladığı bir kararnameye kadar bu durum resmiyet kazanmıyor. Johnson haziranın üçüncü pazarını babalar günü ilan ederken, söz konusu tarihi ulusal günler arasına katan, 1972'de Nixon yönetimi oluyor.

DÜNYADA DURUM NASIL?

Türkiye de dâhil çok sayıda ülke ABD'nin bu seçimini kabul etmiş durumda. Ancak çok başka tarihlerde Babalar Günü kutlayan ülkeler de var. Örneğin komşumuz İran'da 14 Mart, Akdeniz'in birçok ülkesinde 19 Mart, Avustralya ve Yeni Zelanda'da eylülün ilk pazarı, Tayland'da ise 5 Aralık Babalar Günü. Velhasıl kafalar biraz karışık, uluslararası bir uzlaşma sağlanmış değil...

Hal böyle olunca babalarımız zaman zaman kendi günlerinin Anneler Günü'nün ihtişamının yanında biraz sönük kaldığından dem vurup sitem edebiliyor. Ancak bir de şu açıdan bakmak lazım: Anneler Günü'nün kökleri ta Antik Yunan ve Roma'da tanrıça Kibele ve Rhea'yı anmak için yapılan festivallere kadar gidiyor. Erken Hıristiyanlık döneminde kilisenin desteğiyle "Annelik Pazarı" kutlamaları yapılıyor. Dünyanın neredeyse tamamında Anneler Günü'nün tarihi aynı. Hatta bazı feminist hareketlerin Anneler Günü vesilesiyle gerçekleştirdikleri, tarihte yer etmiş siyasi eylemler bile var.

ÇÜNKÜ BABALARIMIZ DA CANIMIZ

Bütün bunları bir arada düşününce resmiyet kazanmasının üzerinden sadece 50 yıl geçmiş olan Babalar Günü'ne biraz daha zaman vermek gerekebilir. Yoksa babalarımız alınmasın, onları da annelerimiz kadar çok seviyoruz.

Tüm babaları, babalarını kaybeden çocukları ve evladını kaybeden babaları da sevgiyle anıyoruz. Babalar Günü'nüz kutlu olsun!