Güncelleme Tarihi:
Japonya‘da çocuk gelişimi okuyan Reikko, Hindistan cevizi kabuğu kullanarak büyüteç ile nasıl ateş yaktığını, zıpkın tüfeği kullanarak bir saatte nasıl bir tane balık yakaladığını ve kırıp ve yemek için ağaçlara nasıl tırmanıp Hindistan cevizi topladığını anlattı. Genç kadın bir Survivor olmanın ‘insani ilişkiler açısından iyi olmadığını‘ ama onun bu tecrübesinin toplumda var olmanın duygusunu ona yaşattığını söyledi.
22 yaşında bir Japon Reikko Hori yanında ateş yakması için bir büyüteç ve avlanması için de bir zıpkın tüfeği ile Endonezya da bulunan Avustalya'nın kuzeybatısından 4200 mil uzaklıktaki Amparo adasına bırakıldı ve yanında başka hiçbir şey de yoktu. Üstelik bu aynı zamanda onun ödemiş olduğu bir tatil gezisiydi.
Reikko Hori, Amparo da bulunan Endonezyaya bağlı bir adaya gitti. Osaka da çocuk gelişimi okuyan bu öğrencinin daha önce hiç bir hayatta kalma mücadelesi yoktu. Adadayken 22 yaşındaki bu öğrenci Hindistan cevizlerini kırmayı ve de onları kırıp açmayı öğrendi.
Hori, dünya etrafında bulunan adalardaki tatilleri ve edinilen deneyimleri unutulmaz kılmak için kurulan özel bir gezi şirketi ile anlaştı. Şirket ona aynı zamanda bir çok kaçış adası seçeneği de sundu. Hori de bu seçeneklerin arasından en maceraperest kategorisinde en üst seviyede olan bir ada seçti.
"ÇOK AZ EŞYA GETİRMİŞTİ"
Projeyi hayata geçiren şirket yetkilisi Alvaro Cerezo şunları söylüyor: 'İlk gün hava limanına gelince yeterince bavul hazırlamadığını ve yanında yeterli kıyafet olmadığını ve sadece bir kot pantolonunun olduğunu gördüm"
"BENİ ASIL ENDİŞENDİREN ŞEY..."
"Onun için yerel bir dükkana gidip bir pantolon almak zorunda kaldık. Sonra onun hayatta kalma mücadelesine ilişkin bir fikri olmadığını anladım ve bu beni endişelendirdi. Ama asıl beni endişelendiren şey Reikko'nun tehlikelerin farkına varmasında ve acı hissetmekte zorlanmasıydı."
"Keskin bir mercan adasında yalınayak yürüdü. Sanki evde yalınayak yürüyormuş gibiydi. Gecenin bir yarısında sanki bir hayvanın onun üzerinden geçmeyeceğini düşünüyormuş gibi ormanda yerde uyuyordu"
Reikko zıpkınını kullanarak bir saatte sadece bir balık yakalamaya alıştı.
Onları endişelendiren başka bir durum ise Reikko'nun ormanın içerisinde hayvanlardan gelebilecek tehlikelerin farkında olmamasıydı.
"İKİNCİ GÜNDEN SONRA ACI VEREN BİR YALNIZLIK VE ÇARESİZLİK HİSSETTİM"
Reikko şunları söyledi: "Ada benim düşündüğümden daha da küçüktü ama bu adada daha 18 gün kalmak zorunda olduğumu düşündüm! Çok büyük bir yalnızlık hissettim sanki bu yalnızlığım denizde tek ben kalmışım gibiydi. Aynı zamanda bu durum çok da heyecan vericiydi. Beni bırakan ekip adadan ayrıldığında çok mutlu olmuştum ama daha sonra bu duygumun anlık olduğunu fark etttim"
"BEN GENELLİKLE YALNIZ OLMAYI TERCİH EDERİM"
Ama yine de uzak bir adada 19 gün geçirdikten sonra insansız bir dünyanın benim gerçekten yaşamak istediğim bir yer olmadığını düşündüm. Çevremdeki diğer insanlardan mutlu olmayı öğrendim. Başkalarıyla ilgili mutlulukları ve acıları hissettim. Hayatımda şu anda pozitif bir yol çiziyorum ve de hayatımda sahip olduğum şeylerin aslında ne kadar önemli olduğunu farkettim. (Kaynak: Daily Mail)