Hálá mafya babası gibi geziyorum

Dünyaca ünlü perküsyon ustası Burhan Öçal, sinemada çocukluk hayalini gerçekleÅŸtirmenin mutluluÄŸu içinde. O Åžimdi Mahkum’da Numan Kolsuz karakteriyle rol arkadaşı Yavuz Bingöl’ü bile korkutan Burhan Öçal, ‘Role öyle kaptırdım ki kendimi, hálá sokakta bile Numan Kolsuz gibi geziyorum’ diyor.- Dünyaca ünlü bir müzisyenin sinema filminde baÅŸrol oynaması niye?B.Ö: Benim ruhumda sinema hep vardı. Babam Kırklareli’nin en iyi sinemacısıydı. ÇocukluÄŸumda hep filmleri izler ve etkilenirdim. O dönemler filmlerde oynayabilir miyim diye hayal ederdim. Benim iki tane gizli hayalim vardı. Biri New York’a gidip caz müziÄŸini tanımak, diÄŸeri de Los Angeles’a, Hollywood’a gidip film dünyasını görmekti. Benim için bir illüzyondu sinema... - Abdullah OÄŸuz’la tanışıklığınız eskilere mi dayanıyor?B.Ö: Abdullah Bey’le uzun zamandan beri birbirimizi biliriz ama arkadaÅŸlığımız altı yedi seneye dayanıyor. Altı ay önce Yavuz’la birlikte geceyarısı beni aradılar. Rolü söyledi ve hemen kabul ettim. Mafyoz olduÄŸumdan deÄŸil ama hoÅŸuma gitti. Benim hem burada hem dışarıda çok maceralı bir hayatım oldu. Zaten belli izlerini de vücudumda taşıyorum. Ben Ä°stanbullu deÄŸil, taÅŸralı bir ailenin çocuÄŸuyum. Böyle yaÅŸayan bir rol olunca benim de hoÅŸuma gitti. - Zorlandığınız sahneler oldu mu peki?B.Ö: Åživeden dolayı sorun yaÅŸadık. Trakyalıyım, kaç dil konuÅŸuyorum oradan yırttık ama Trakya ÅŸivesi silinmemiÅŸ. Ãœc-beÅŸ be ya... Ka’ları söyleyemedim. Akbabalık demem gerekiyor aÄŸbabalık diyorum. Sahneyi çektik süperdi, bir dinledik ‘AÄŸbabalık’ demiÅŸim. (Gülüşmeler) Çek babam çek... Bu sefer ton çatlıyo. Ama sonunda onu da baÅŸardım. - Abdullah Bey’le Burhan Öçal’ı film için düşünmenizde ne etkili oldu?Y.B: Gece iki buçuktu, Apo aradı, ‘Yavuz bir ÅŸey soracağım, Numan karakteri için Burhan Öçal’ı düşünüyorum’ dedi. Olumsuz bir ÅŸey söyleyeceÄŸimi zannetti, ben ‘Süper olur’ dedim. Herifin suratında inanılmaz bir ÅŸey var. Kendisi de çok istekliydi ve dünya starlığındaki disiplinini bu iÅŸe yansıttı. Bence bu sayede çok baÅŸarılı oldu. O yüzden Türkiye’nin önemli yazarlarından biri de Çirkin Kral benzetmesi yaptı. - Nasıl bir çalışma yaÅŸadınız?Y.B: Çok keyifli bir çalışma yaptık. En çok Burhan’la benim tünel sahnelerimiz vardı. Tünel 22 metrelikti. Platoda çektik ama içi çok gerçekçiydi. Çamur, toz, duman, böcek, kurt ne varsa oradaydı. Ä°nanılmaz iyiydi tekniÄŸimiz. Oyuncu olarak en rahat çalıştığım yönetmenle ve ekibiyle beraberdim ayrıca...- Sinema Burhan Bey’in çocukluk hayaliymiÅŸ, sizin de öyle miydi?Y.B: Hep sahnedeydim, annemin de ozan olmasından dolayı 7 yaşından itibaren sahnenin tozunu yuttum ve bu dünyayı öğrenerek geldim. Tabi ki benim de hayalimdi hem müzikte baÅŸarılı olup hem de sinemada kamera önünde bir ÅŸeyler yapabilmek. Ama daha yolun başında olduÄŸumuzu düşünüyorum ben. Ne kadar yaşımız geçse de yolun başındayız ve daha iyi iÅŸlere imza atacağımıza inancım da tam...Çirkin Kral hoÅŸuma gittiB.Ö: Bu yakıştırma benim çok hoÅŸuma gitti ve sevindirdi. Beni buna layık gördülerse ne mutlu bana. Ben Yılmaz Güney hayranıyım, bence çirkin de deÄŸildi. Ä°nanılmaz karizmatik bir adamdı. DoÄŸuÅŸtan yetenekli biriydi. Ben çirkin bir adamım ama... Oyuncu da deÄŸilim. Ruhunda ne varsa onu oynarsın. Ama usta bir oyuncu her ÅŸeyi oynar. Bana derseniz ki kibar bir adamı, profesörü canlandırın, sanmıyorum... Yapamam, çünkü bende öyle bir tip yok. Bana Kung Fu, Bruce Lee oyna derseniz bayılarak oynarım. Benim ruhuma karakterime uygun bir rol varsa iÅŸlenir. Apo’nun iÅŸlediÄŸi gibi... Apo beni çok iyi analiz etmiÅŸ, ben bile onun sayesinde baÅŸka deÄŸerlerimi keÅŸfettim. Bence süper bir yönetmen. Küçücük rolden büyüğüne herkes o kadar oturmuÅŸ ve uyumlu ki tam anlamıyla mükemmel bir film oldu. Yavuz’un bakışı ve ifadesi aÄŸlattı- Türkiye’de ya da dışarıda bir mafya babasıyla tanışıklığınız var mı?B.Ö: Türkiye’de deÄŸil ama yurtdışında tanıdıklarım oldu. Oldukça centilmenlerdi. Onlar zaten öyle çok konuÅŸmaz ve gözükmezler. Ne iÅŸ yapacaklarını bilirler, bence bu sistemin yararlı tarafı da olabilir. Yurtdışında adamlar kültürel aktiviteler yapıyor ve destekliyorlar. Burada nasıl bilmiyorum.- Filmi ilk izlediÄŸinizde Yavuz Bey’in bir sahnesinde aÄŸlamışsınız. Kolay aÄŸlar mısınız? Sizi etkileyen ne oldu?B.Ö: Filmde çok güzel duygusal sahneler var. Onun sevgilisine giderken bakışlarındaki kararlılık ve duygu beni çok etkiledi. Sonra gözündeki umutsuzluk... KonuÅŸma yok, ikisinin gözlerindeki ifadeler ve müzik... Artık dayanamadım, aÄŸladım. - En son ne zaman aÄŸladınız?B.Ö: Almanya’da bir Rus filmi izlemiÅŸtim. Bir çocuÄŸun savaÅŸta yaÅŸadıklarının anlatıldığı bir filmdi... Onu izlerken aÄŸlamıştım. - Bu dostluk müzikte devam edecek mi?B.Ö: Bir iki ÅŸey yaptık, düşüncelerimiz de var. Ben Yavuz’u iyi bir müzisyen olarak kabul ediyorum. YaÅŸanması gereken ÅŸeyler yaÅŸanacaktır. Y.B: Benim Burhan Öçal orkestrasına girip baÄŸlama çalmak gibi bir isteÄŸim var. Ä°nÅŸallah olacak. Korkunç olmak için az uyudumB.Ö: Korkutucu bakmam gerektiÄŸi söylenince nasıl yapacağım diye düşündüm. Eve gittim, sabaha kadar uyuyamadım, zombi gibi olmuÅŸum. Aynaya baktım, kendi kendime sen yorgunken daha cani gözüküyorsun dedim ve o günden sonra 3-4 saatten fazla uyumadım. Yüzümdeki hatlar daha da sertleÅŸti.Y.B: Çekimler sürerken depremzedeler yararına bir konser verdik. Orada darbukayı çalan Burhan Öçal asla deÄŸildi, filmde canlandırdığı Numan Kolsuz’du! Sahneye çıkışı inanılmazdı. Ceketini çıkardı yere attı, selam yok. Birlikte bir sahnemizde ben kafa bulmak istiyorum Numan’la. Orada bana bir bakışı var, ben korktum. Gerçekten korktum. Oyuncu oyun olduÄŸunu bildiÄŸi halde gerçekten korkuyorsa seyirci hayli hayli beÄŸenir. B.Ö: Halen öyleyim aslında. Geçen gün yoldaydım, o kadar kendimi kaptırmışım ki... Başıma bir ÅŸey gelecek (Gülüşmeler). YB: Bence hálá Numan Kolsuz var karşımızda. Â