günlerden çeliÅŸki 1.ayın kaçı bilmiyorum, ve günlerden hiçbir gün. dalgınım; her gittiÄŸim yerde seni unutuyorum.2.saç sakal uzatamıyorum artık; bıyığım

günlerden çeliÅŸki 1.ayın kaçı bilmiyorum, ve günlerden hiçbir gün. dalgınım; her gittiÄŸim yerde seni unutuyorum.2.saç sakal uzatamıyorum artık; bıyığım aynı çizgide duruyor. ÅŸimdi imza kartonlarında, tekdüze bir yaÅŸamın ellerinde tutsağım. kaleminizi rica edebilir miyim'li günler. sıkılıyorum çokça. elimde eski bir resmin; gülümsüyorsun dokuzdanaltı' ya. sonra nedendir bilmem, bir imza da yüzüne atıveriyorum. birden donuyor bakışların. alaycı ve sus duruyorsun. bir ÅŸeyler söyleyecek oluyorsun;sus-turu-yorum...3.aynı yerdeyim aylar sonra. bıraktığımız gibi baÅŸlıyorum yeniden. neskafe içiyorum. ve sigara. müzik. düşler kuruyorum. sigaramın paketine notlar düşüp, dumanında doÄŸuyorum... düşler, uyuyan bir gecede anlamsızdır. gözler susar. konuÅŸan sadece yalnızlıktır.4.bir uçurumun ortasında yaşıyorum sanki. sen camdan bir duvarın arkasında. yüzüme yüzüme vuruyor yalnızlığım; dokunmak istedikçe sana... yerçekimini sevmiyorum. -kuruyunca denizin gözyaÅŸları, sustu dalgaları. utandı adından deniz; aÄŸladım.-tek yol yazmak...5.kendimi ve seni yeniledim boÅŸ zamanlarımda. seni eski halinle yeniledim. iÄŸne iÄŸne batınca sessizlik, bir gülütün provasında unuttum dudaklarımı. tek kiÅŸilik bir ölüme çoÄŸul adımlarla yürüdüm. ve tek kiÅŸilik bir oyunda yer buldum kendime.6.kadere inanmazdın sen. bir adım önünde yürürdün onun. yürürdük. yıldızlarla dertleÅŸir, tiyatroya giderdik. beni anlatırdın bana; gizli gizli ve çabuk. ne çabuk gittin sonra. ne çabuk bitti görevin? belki bitmedi, ben mi bittim? kadere inanmazdın sen; bana da inanmadın...7.neden orospunun onuru denildi de hiç savunan çıkmadı onu? diye sorduÄŸunda öylesi bir akÅŸam; anlamını yitirivermiÅŸti onurlu bir yaÅŸam; hatırla...8.hatırlıyorum, garda uÄŸurlarken bavulu elinde bir sevgiliyi, gitmek dönmenin gereÄŸi midir? diye günlerce düşündüğümü.sus ama konuÅŸ anlamsızlığında bırakıyorum kalemi...9.gözlerin siyahtı ve yüzünü perdeledi. oysa ankara akÅŸamlarının bile lambalardan gülleri vardı.bir ÅŸehir böyle uyanmadı...10.özlemin bir akÅŸam gölgesi. benden baÅŸlayıp ta uzaklara kadar gidiyor. gölgeler geceye dönüyor; ölüm oluyor. oysa bir insan ölünce onun ruhu ölmüyor, baÅŸka bir insanı iki ruhlu olmanın üzüncüne boÄŸuyor. insanlarda senin ruhun, bütün insanları seviyorum; kalabalık caddelerde tatlı bir oyun. 11.bütün yalanlarına inandım senin. doÄŸru olmalarını istedim.oysa ateÅŸin üşüyen yüzü bile çoktan seçimini yapmıştı. ona göre deÄŸildi üşümek ve ısıttı kendi kendini...12.sıkıntılar basınca yüreÄŸimi yerli yersiz; basit olduÄŸunu düşünürüm hep. yoksa ne diye unutmak seni; artık seni yazmamak...13.'ateÅŸkes' demiÅŸti biri. ben namlusu yüzüme dönük bir silahı ateÅŸi kesmekle suçlamıştım. ocak başı sohbetinde bir gece ateÅŸi sevdim...14.kuyuya atılacaklar listesinde en baÅŸtaydı adım ve ben kuyuya kendiliÄŸimden atladım. orada, git ama geri dön, gitmeler'in ve dönmeler'in güzelliÄŸinde diyen bilge sesini özledim. kör kuyuların dibindeydi aÅŸk.adım yusuf...15.duygusallığım itti beni sana. öyle yaratmış ulu yaratıcı. aklınca intikam almış benden; ona inanmadığım için...16.ayın kaçı bilmiyorum; ama günlerden mavi... cehennem sıcağı bir güneÅŸin altında yaÅŸama sevincindeyim, inadına... ölmeyeceÄŸim, diyorum binlerce kez, ölmeyeceÄŸim. demli bir çay içip gezeceÄŸim sokaklarda.sokaklarda insanlar var...Ali Hikmet EREN - 2 Haziran 2000, Cuma Â