Gülüm benim (Canım eşime...)

O soğuk Kış günlerinin gidip yerine yemyeşil örtüsü  rengarenk çiçekleriyle İlkbaharın geldiği ay…Gülüm benim, bir tanem,Her şeyim, canım benim!İşte o gün öğrendim her şeyi.Kötü bir illet belirmiş boğazında.Çiçekler bahar aylarında açar bilirim,Ama nereden bilebilirdim ki bu illetin de    bahar aylarında açacağını.Olsun gülüm, canım, bir tanem! Daha işin başındayız,Yeneceğiz hep beraber bu illeti. Ferah tut kalbini, herkes senin yanında, Senin yanında dualarımız. Kurtulacaksın, inanıyorum sana. Sakın gözyaşı dökme, o gözlerine yazık… Ben senin yerine de ağlıyorum, gündüz, gece. Saklıyorum senden gözyaşlarımı.Gülmeye çalışıyorum, yalancı da olsa…. �

Gülüm benim, canım, bir tanem! Hani hatırlarsan Alanya sokaklarında oynuyorduk ya.Şarkı söylüyorduk birlikte:“Gülüm benim, gülüm benim” diye.Üzülme, yine o şarkıyı söyleyeceğiz seneler boyu.Yine gezeceğiz Türkiye’yi adım adım.Yine dağ başlarında gözleme yiyip ayran içeceğiz.Hani Umut, karpuz yerine kabak çalmıştı ya yolda,Yine çalacak.Ama bu defa karpuz çalacak gerçekten.O zaman küçüktü, şimdi 23’ü bitirecek.Tanır artık karpuzu, kabağı.
Ben de çalacağım senin için.Gülüm benim!Biliyorum çok üzülüyorsun.Hep tam durumumuzun düzeldiği anlarda   bir şeyler çıkıyor ortaya.Buraya gelişimiz de aniden olmuştu zaten.Hiç ama hiç sevmemiştin burayı.Doğrusu ben de sevmemiştim,Ama ekmek parası uğruna,Çocuklarımızın eğitimi uğruna geldik buralara.Ondan sonra başladı dertler sende.Ne zorluklar çektin, ne ameliyatlar geçirdin.Ama şimdi dimdik ayaktasın.
Sen güçlülerin de güçlüsü bir kadın,İyilerin de iyisi bir ana,Güzeller güzeli bir eşsin.Nice badireler atlattın,Korkmadın hiçbir şeyden.Ameliyat masasına yürüyerek gittin,
Doktorlar şaşırdı.Gülüm benim, canım, bir tanem!   �
Haydi bu defa da şaşırt herkesi,Güçlü ol, yen şu mereti.Sonra...
Sonrası kolay, dünyaya yeniden gelmiş gibi olacak,Hayatı yaşayacaksın,Yaşayacağız birlikte.Gülüm benim….