Gözyaşlarıyla uğurladılar

BÜYÜK USTAYA SON VEDA FOTO-GALERİ�

12 yıldır kanserle mücadele eden ve geçtiğimiz pazartesi günü tedavi gördüğü Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde vefat eden Ferdi Özbeğen (72), dün son yolculuğuna uğurlandı. Sanatçı için ilk tören sabah saatlerinde Cemal Reşit Rey Konferans Salonu’nda düzenlendi. Özbeğen’in sahnede yer alan tabutunun yanına piyanosu ve fotoğrafıyla beyaz çiçekler konuldu. Yakınlarının Özbeğen hakkında konuşma yaptığı törene katılım, beklenenin altındaydı. Bu durum, arkadaşlarını üzdü. Korcan Karar, konuşmasında “Bu dünyadan bir Ferdi Özbeğen geçti. Yaşamı boyunca vefayı, dostluğu, şefkati, aşkı aradı. Ne kadarını uldu, onun yorumu ortada. Ama bana göre bu salon dolup taşmalıydı” dedi. Fedon da “Abim ‘vefa arıyorum’ derdi, burada bulunan her kişi onun için değerlidir. Benim çin bu salon dolmuştur” diye konuştu.

“SAĞLIKLI OLDUĞUMU SÖYLEYİN” DERDİ
Anma töreninin ardından sanatçının cenazesi Levent’teki Afet Yolal Camisi’ne götürüldü. Camideki törene katılanlar arasında Sezen Aksu, Nükhet Duru, Bengü, Selami Şahin, Ali Poyrazoğlu, Şebnem Bozoklu, Ozan Güven, Adnan Şenses, Selçuk Ural gibi ünlü isimler de vardı. Cenaze töreninde taziyeleri Ferdi Özbeğen’in manevi oğlu Hilmi Özbeğen kabul etti. Gözyaşlarına hakim olmakta zorlanan ve ayakta durmakta güçlük çeken Özbeğen, sanatçı için “Son anına kadar kimseye kötü bir şey söylemememi istedi. ‘Sağlıklı olduğumu söyleyin, kimse ne durumda olduğumu bilmesin’ dedi. Öldüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. Bu adam böyle gülerek gitti” dedi. Cenazeye CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir  Topbaş, Beşiktaş Belediye Başkanı İsmail Ünal ve Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül de çelenk gönderdi. Ferdi Özbeğen, kılınan cenaze namazının ardından  Ulus Mezarlığı’nda toprağa verildi.



Sanat dünyası yasta

Mustafa Alabora: Ferdi, anılarıyla, sevgisiyle, dostluğuyla bana göre Bektaşi’ydi. O iki ırkın çocuğuydu. Annesi Ermeni, babası Türk’tü. Onun vefatı Türkiye’de kardeşliğin önemini hatırlattı.

Ali Rıza Türker (“Şöhret Dediğin-Ferdi Özbeğen’in Hayatı” kitabının yazarı): Kitap olan bir hayatı bana hediye etti. Bana onur sağlayan kutsal armağanı ben de oğluma miras olarak bırakacağım. Mekânı cennet olsun.

Ersan Erduran: Şarkılardaki gibi “Dost arıyorum, vefa arıyorum” derdi. Ona bir nebze dostluk verebildiysem, ne mutlu bana.

Sezen Cumhur Önal: Allah’ın özel yarattığı insanlardan biriydi. Yılları beraber eskittik. O tam bir müzik şövalyesiydi. Birçok kişinin önünü açtı. Eğlence kültürümüze yeni bir boyut getirdi. Onun sesinde ve nefesinde güzelleşen şarkılar, alkışlarla karşılandı.

Nil Burak: Ferdi benim can dostumdu. Çok erken gitti. Onun şarkılarını hiçbir zaman unutmayacağız.

Coşkun Sabah: Ferdi arkadaşımı 1976 yılında tanıdım. Ben ud sanatçısıydım, şarkıcı değildim. 80 yılında ona rakip oldum. Büyük bir rekabetti bu. Bu rekabet büyük bir dostluğu doğurdu. Onun nezaketinden ve kalitesinden etkilendim. O benim nezaket hocam oldu. Annemi kaybettiğimde Londra’da onun tabutunun başında Ferdi Özbeğen vardı. Benim için çok değerli bir dosttu.

Selami Şahin: Ben ona “İyileştiğinde sana albüm yapacağım, sana bütün şarkılarım feda olsun” demiştim. “İyileşince seni arayacağım” dedi. Kısmet olmadı.

Adnan Şenses: Müziğe reform getirmişti. Çok değerli bir müzisyendi. Yeri dolmaz. Ama Allah’ın sevdiği kuluymuş ki onu yanına çağırdı. Artık yaprak dökümü başladı sanat camiasında. Hepimizin başı sağ olsun.�

Sezen Aksu: Ferdi Özbeğen için “Çok değerli bir sanatçıydı. Maalesef teker teker gidiyorlar. Allah rahmet eylesin” dedi.

Şebnem Bozoklu: Ferdi Abi’nin hayranıydım. Kendisiyle üç yıldır tanışıyoruz. Çok güzel vakit geçirdik birlikte. Hastalığı boyunca da hep telefonla konuştuk. Şu an çok üzgünüm.Bengü: 3 yaşımdan beri şarkılarını dinlerdim. Onunla düet yapma şansına eriştim. Yeri dolmayacak.

Orhan Gencebay: Taverna tarzının öncüsüydü. Onunla aynı çatı altında çalıştık. Çok başarılıydı. Son zamanlarda göremedim, üzgünüm.

Selçuk Ural: Daha kimse kanser olduğunu bilmeden önce biz evine gittik. Hatta birtakım seri projeler yapacaktık ama kabul etmedi. Prostat kanseri akciğerlerine sıçradı, oradan da beyne sıçradı ve sonra hiçbirimizi istemedi. Son iki senedir kimseye o halde görünmek istemedi. Zaten umutsuz bir vakaydı. Yapılacak hiçbir şey yoktu. İçine kapandı. Bir tek Hilmi’si vardı. Hilmi ona iyi baktı. Mekanı cennet olsun.