OluÅŸturulma Tarihi: Haziran 15, 2002 00:00
Ergün Birinci bir albüm çıkardı. Hemen ‘Eee, ne var bunda’ demeyin. Onun albüm çıkarma hikayesi, şarkı söyleme aşkı kimselere benzemiyor. Birinci, Feslikan adını taşıyan albümünü çıkarmak için çok ama çok uğraştı. Ama sabrın sonu selamet oldu, 49 yaşındaki Birinci 22 yıl bekledikten sonra şarkı söyleme sevdasını bir albüme dönüştürmeyi başardı. Ergün Birinci araya giren yılların, ağır bir mesleğin, hayat gailesinin, erken yaşta çoluk çocuğa karışmanın gençlik hayallerini gerçekleştirmeye engel olamayacağını gösteriyor bu albümle. Aslında bir cerrah olan Birinci'nin Anadolu Rock, Halk Müziği, Romantik Pop ve Akdeniz-Ege ezgileri taşıyan albümünü dinlemeden önce hikayesine kulak verin.Albüm çıkarmak çok mu zor?-Valla çok zor. Tamamen kendi imkanlarımla cebimden para koyarak çıkardım, çünkü kapı kapı bunca plak şirketi dolaşmak istemedim.Albümünüzün her şeyiyle bizzat siz mi ilgilendiniz?-Albümün her şeyiyle tepeden tırnağa ben ilgilendim. Şarkıları ben seçtim. Bir stüdyo kiraladım, müzisyen arkadaşları ben buldum. Albümün yapımcılığını da ben üstlendim. Bazı konularda da arkadaşlarımızın ve çevremizin çok desteğini gördük, mesela fotoğrafları çeken Moris Maçaro benden para almadı, klibi hazırlayan Ertunç Şenkay da. Cem Karaca albümde bir şarkısını okumama izin verdi. Sadece albümün dağıtımı için de bir firmayla anlaştık. Bu albümün çıkmasında eşim Bahar'ın ve oğlum Aktuğ'un da büyük katkısı ve desteği var. Onlar olmazsa bu albümü çıkaramazdım. Zaten oğlum da müzikle profesyonel olarak uğraşıyor. İnsanın kendi albümünü çıkarması pahalı bir şey mi?-Biz imece usülüyle çıkardık, tanıdığımız herkes bize yardım etti ama yine de cebimizden en az 35 bin
dolar çıktı. Ama asıl büyük parayı klibi döndürmek için müzik kanalları istedi, mecburen verdik.Feslikan Kıbrıs Türkçesinde fesleÄŸen demekmiÅŸ. Kıbrıslısınız deÄŸil mi?- Evet ama doÄŸduÄŸum yeri yıllardır görmüyorum. Kıbrıs Baf'ta on iki çocuklu bir ailede doÄŸdum, orada liseye kadar okudum ve Ä°stanbul'a geldim 1972'de. Yaklaşık 30 yıldır Kıbrıs'a gitmedim.CerrahpaÅŸa Tıp Fakültesi'nde okumak için Ä°stanbul'a geldiniz. -Evet, geliÅŸ o geliÅŸ. Genel cerrah olduktan sonra mesleÄŸimi kendi vatanımda icra edeyim dedim ama Kıbrıs küçük bir yer, kadro yok, dediler almadılar. Mecburen Türkiye'ye döndüm. ÇeÅŸitli devlet hastanelerinde çalıştım. On yıldır da iki ortağımla birlikte kendi kliniÄŸimdeyim.MüzisyenliÄŸi cerrahlıkla birlikte nasıl götürdünüz?- Açıkçası en büyük keyfim olan müziÄŸe çok zaman ayıramadım yıllar boyu. Ama en azından belki bir gün çalarım diye on iki tane müzik aleti almıştım. Ãœniversite yıllarında çeÅŸitli gruplarda solistlik yapıyormuÅŸsunuz. - CerrahpaÅŸa'da okul grubunun solistiydim. O dönemin popüler müziÄŸi Anadolu Rock'tı, biz de o müziÄŸi yapıyorduk. Cem Karaca, Edip Akbayram, Barış Manço, MoÄŸollar'ı örnek alıyorduk. Yıllar boyu spor sergi salonlarında, tıp balolarında, orada burada konserler verip durduk. Ardından iki yıl üst üste Ä°stanbul'da çeÅŸitli amatör ses yarışmalarında birincilikler kazandım. O yarışmaların sonrasında müziÄŸe devam etmeyi çok istedim. Fakat hayatımın en korkunç dönemini yaşıyordum. Öğrenciyken evlenmiÅŸtik, çocuÄŸumuz vardı, tıbbiye çok ağır bir okuldu, paramız yoktu.Neticede bu ses yarışmalarının size hiçbir faydası olmadı.- Olmadı. Biz zannediyoruz ki albüm yapılacak, konser programı olacak. Ãœstelik bilet satmamızı da istiyorlardı. Bir de bilet satmaya uÄŸraşıyorduk, ne kadar komÅŸumuz eÅŸimiz dostumuz varsa hepsi bizi seyretmeye geliyordu.Bunca yıl didindikten sonra 48 yaşında albüm çıkarmak nasıl bir duygu?- Albüm çıkarmak benim içimde ukte kalmıştı. Çok mutluyum. Yeni oyuncak alınmış çocuk gibiyim. Eve gelen giden herkese dinletiyorum albümü. (Bize de dinletmeye baÅŸlıyor, bir yandan da keyifle dans ediyor...)Ä°ki ses yarışmasında birinci oldum, iÅŸe yaramadıİlk yarışmaya 1977'de girdim. Gar Gazinosu'nda. Jüri epey kuvvetliydi. Gönül Yazar, Selçuk Alagöz gibi isimler. Sonuçlar açıklanıyor: Birinci Ergün Birinci. Birinci gelene 45'lik yapılacak, televizyona çıkarılacak, gazino programları yapılacak! Ödül törenindeyse vere vere bir tahta tabak (getirip gösteriyor, tahta deÄŸil melamin tabağı) verdiler. Neyse derken ertesi yıl Åžinasi Çiçek konser ve organizasyon bürosunun düzenlemiÅŸ olduÄŸu bir yarışmaya katıldık. Adam bana ‘‘Gençsin, yakışıklısın, sesin güzel. Müzikte parlak bir geleceÄŸin olabilir’’ dedi. O yarışmada da birinci oldum. Orada da ödülüm bir tahta tabak oldu. Oysa biz albüm yapılacak, konser vereceÄŸiz zannediyorduk. Hiçbiri olmadı. Sonunda bu ses yarışmalarından bir fayda gelmeyeceÄŸini anlamış oldum. Â
button