Erkek olmanın dayanılmaz hafifliği

Bir ilişkim tam böyle evlilik yoluna gitmeye başladığı an, “Canım sana hayatta başarılar, bunu senin iyiliğin için yapıyorum, sen benden daha iyilerine layıksın” ile bitiyor. “Giderken o daha iyisinin telefonu varsa bırakır mısın?” diyemediğim için, kollarımı yukarı kaldırıp “Neden ben, Allahımm ben ne yaptım neden” diye ağlamaya başlıyorum. Bir gün yeşil bir ışık çat diye suratıma vurup yaptıklarımı gösterecek diye de korkmuyor değilim. İşte bu yüzden, kendimi giden adamın yerine koyuyorum, hatta sadece kendiminkine değil, etrafımda yalnız olan kim varsa sevgilileriyle empati kurup ‘bir kadınla beraber olmamak için beş neden’ diye sayabiliyorum.
1 Çok klişe olacak ama sürekli dert yanması. Evde tuvalet kağıdı bitti diyelim, girdim ve o boş kartonu orada melûl melûl bana bakarken gördüm, tuvalette bir konuşmaya başlarım kendi kendime öncelikle, sesimi de yükseltirim ki içerden beni duysun, bıdı bıdı konuşarak salona doğru giderim, “Yani ben mi görecem her şeyi Allah aşkına biraz da sen baksana. Zor bir şey değil, kilere gideceksin, kapısını açacaksın ve kağıdı alıp yerleştireceksin, atomu parçalamanı isteyen yok, alt tarafı kağıdı o demire yerleştireceksin!” Sürekli söylenmek için tetikte bekleyen birinin evde varlığını düşünmek bile beni tedirgin etti, bırrrr...
2 Her erkeğin en az bir defa suni de olsa regl sancısı çekmesi taraftarıyım, belki o zaman bu sancıyı ciddiye alırlar diye düşünüyorum. Bir de şimdi onlardan yana bakınca ay dediğin zaten dört hafta, bunun bir haftası regl ile, bir haftası da ona hazırlık dönemiyle geçiyor. Patlamaya her an hazır bir bombayla gezip tozuyormuşsun gibi düşünsene. Ya ama o dönemlerde öyle zor ki, istesem de bunda objektif olamıyorum: Makyaj bile tutmuyor, ne giysen olmuyor, biri bir şey söylese de dizlerimi karnıma çekip hüngür hüngür ağlasam diye bekliyorsun. Bu kadar kötü olunca elbet yanındakine az da olsa yansıyor. Ben kardeşimi bile çekemiyorum, “odaya mı kilitlesem acaba, alttan
yemeğini suyunu veririm” gibi korkunç düşüncelere sahip oluyorum, adamları düşünemiyorum bile.
3 İlk insanlardan kadın olanının çok çakal olduklarını düşünüyorum: Yoksa ‘Sen yemek getir, dinozorları öldür, ben mağarayı temizleyeyim’ durumu nasıl ortaya çıkardı? Bilemedi bir gün çamaşır makinesi icat olacak ve hayatta kalmak için günde sekiz saat çalışmak ona yetecek diye. Hal böyle olunca taa o zamanlardan bu yana erkek para kazanan taraf olduğundan kadının hesabını ödemelidir olayı yazısız kural gibi bir şey oldu. Ne kötü ya, ben çalışıp çabalayayım, gecemi gündüzüme katayım iki kuruş para kazanayım amacıyla sonra kızın birine karşı kalbim kıpırdadı diye onu şehrin en iyi yerlerine götürüp yemek yedireyim. Neden, arkadaşlarına beni cimri diye anlatıp kızın beynini yıkamasınlar, peh!
4 Kız arkadaş topluluğu diye bir olay var ki, Allah hiçbir erkeği bunlarla baş etmek zorunda bırakmasın. Etrafta ‘enişte’ diye dolanan kuzenler, ilişkiniz hakkında istediği her şeyi söyleme hakkına sahip zanneden eski sınıf arkadaşları, her türlü yargılamayı yapan iş arkadaşları, seks yaparken üstte olmayı sevdiğinden tut, alerjilerini bilen çocukluk arkadaşları... Bunların hepsiyle aynı anda baş etmek o kadar zor ki, sevgilinle kavga ediyorsun sonra bir bakıyorsun bunlar kenetlenmiş birlik olmuş senin üstüne geliyorlar. Çekilecek dert değil yemin ederim...
5 Hayatta en büyük korkularımdan birisi kendim gibi biriyle kavga etmek zorunda kalmak. Kavganın nedeni ne olursa olsun: Arkadaş düğünü, alışveriş arabasını sıkı tut, park ettiğin arabayı nasıl bulamazsın, çoraplarını ortadan kaldır, telefonla ilgileneceğine benimle ilgilen gibi... Şu muhabbetler bir parça ilerlese olay hemen adamın geçmişte yaptıklarına gelecek. Utanmasak ana rahmine düştüğü günün hesabını bile bize yazılı sözlü verecek duruma getiriyoruz. Sadece bu bile bir kadınla beraber olmamak için en büyük nedenlerden birisi.