Duygu sömürüsü yapmadan

ANTALYA FÄ°LM FESTÄ°VALÄ°'nden aldığı ödüllerle seyirci önüne çıkan Büyük Adam, Küçük AÅŸk, duygu sömürüsü yapmadan emekli bir yargıçla öksüz ve yetim bir Kürt çocuÄŸunun olaÄŸanüstü duyarlıktaki iliÅŸkilerini perdeye getiriyor.Konuyu tek cümlede özetlememin nedeni, bu konunun duygu istismarına çok uygun olduÄŸunu ama yönetmen Handan Ä°pekçi'nin buna tenezzül etmediÄŸini söylemek amacını taşıyor.Bütün bu yaÅŸananların ardında GüneydoÄŸu sorunu, abartılmadan ama filmi gerçek bir platforma oturtmak amacıyla da zaman zaman simgesel karelerle seyirciye iletiliyor.Birbirini gölgelemeyen, aralarında insani, sıcak duyguların dolaşımını saÄŸlayan bir oyuncu takımı var.Şükran Güngör, Yıldız Kenter, Füsun Demirel, Dilan Erçetin, Ä°smail Hakkı Åžen.Benim kesin kanaatim, bu filmle Şükran Güngör, Antalya'dan bir ödülle dönmeliydi. Sinemamız artık tiyatro eÄŸitimi olan, sahne deneyimi olan oyuncuların deÄŸerini bilmeye baÅŸladı.Hayatın rastlantıları sizi düşünmediÄŸiniz, istemediÄŸiniz, hayal edemediÄŸiniz mecralara götürür.Bir ev baskınında yakınlarını kaybeden küçük bir Kürt kızı, emekli yargıç Rifat Bey'in evine sığınırsa...Ä°ÅŸte burada inançların, saplantıların ötesinde insancıl boyut ortaya çıkıyor.Kız hiç durmadan annesini istiyor, yargıç kızıyor, ona Türkçe öğretmek istiyor ama sonunda kızın yalnızlığını gidermek, onu mutlu etmek için bazı kelimelerin Kürtçesini de öğretiyor.Siyasal amacın altını çizmeyen ama GüneydoÄŸu meselesinin insanlara yansıyışını, gerçekçi, etkileyici bir dille iletiyor bize.Ebdo (Abdülkadir) ne diyor?Devletle gerillalar arasında kaldık...Şükran Güngör, kararsızlıkları ustalıkla oynuyor, kızı bir yere vermek, ondan ayrılmak ne zaman aklından geçse, bir insanın sevimli yüzü gözlerinin önüne geliyor ve gene birlikte eve dönüyor.Ä°nsan iliÅŸkilerinin kuralsız, ilkesiz içtenliÄŸini gösteren gerçekten seyredin denilebilecek bir film.Â