Dünyanın en kocaman kalpleri bu çocuklarda

Güncelleme Tarihi:

Dünyanın en kocaman kalpleri bu çocuklarda
OluÅŸturulma Tarihi: Eylül 01, 2004 00:00

Onlar da çocuk ama Afrika’ya su, hasta ve evsizlere umut, yoksullara teknoloji getiriyorlar. Ãœnlü düşünür Khalil Gibran’ın bir sözü vardır: ‘Çocuk adamın babasıdır’ der. Tanıyacağınız çocuklara da, buluÅŸlarına da hayran olacaksınız.Alex Scott (18 Ocak 1996- 1 AÄŸustos 2004)Limonata Fonu ile hasta çocuklara yardım ediyorduAlex Scott ilk limonata tezgahının başına oturduÄŸunda daha dört yaşındaydı ve o küçücük bedeni tam yedi ameliyat geçirmiÅŸti. Kansere karşı mücadele ederken, kendisi gibi bu hastalığın pençesine düşmüş çocuklar için yardım toplamak istedi. Kaldırım kenarında limonata tezgahı açıp, kazandığı parayı kanserli çocuklara göndermeye baÅŸladı. Küçük kız, kansere yenik düştüğünde, ‘Alex’in Limonata Tezgahı’ fonuna tam 900 bin dolar ödenmiÅŸti. Yaptıkları, yerel basında ve TV’de haber olunca, baÅŸka mahallelerde de çocuklar onun gibi limonata satmaya baÅŸlamışlardı. Alex artık yaÅŸamıyor ama ‘Alex’in limonata Tezgahı’ pek çok kentte faaliyette. Ryan Hreljac (13 yaşında, ideali su mühendisi olmak)Afrikalı 5000 kiÅŸi için su kuyuları açıyorUganda-Angolo’da 5 bin kiÅŸinin kahramanı Ryan Hreljac’tı ve olayların yaÅŸandığı 2000 yılında henüz dokuzundaydı. Öğretmeninin verdiÄŸi ödev için Afrikalıların yaÅŸamını inceliyordu. Bir kova temiz su bulabilmek için beÅŸ mil yol yürümek zorunda kalan Afrikalılar için amansız bir mücadeleye girdi. Hreljac, altı yıl içinde, yedi Afrika ülkesinde kuyuların açılması için 750 bin dolar topladı. Hálá da topluyor. Afrika’da ondan gelen bağışlarla açılan kuyulara Ryan’ın Kuyusu adı veriliyor. Babası öldürülen Ugandalı öksüz göçmen Jimmy’i de yanına alan Ryan, büyüyünce su mühendisi olacak. Jacob Komar (12 yaşında, 200 bozuk bilgisayar onardı)Bilgisayarı olmayanlara bilgisayar tamir ediyorEvinizde eski, bozuk bir bilgisayar varsa, Jacob Komar onu onarıp kullanılır hale getiriyor ve sonra da yoksul çocuklara armaÄŸan ediyor. Jacob iki yaşında bilgisayar tuÅŸlarını kullanmayı, altı yaşında ise bir bilgisayarı parçalara ayırıp yeniden kurmayı öğrenmiÅŸ. Dokuz yaşında yoksullara bilgisayar yardımını baÅŸlatmış. Connecticut’ta evinin yakınındaki yoksul semtlerde yaÅŸayan çocuklar, bu küçük dahinin sayesinde bilgisayarla tanışıyorlar. Jacob bugüne kadar 200 bilgisayarı onarmış ve yoksul ailelere dağıtmış. Artık yardımcıları da var. Dağıtımı ise kent ve mahalle yöneticilerinin verdiÄŸi yoksul aile listesine göre yapıyor. Sasha Bowers (15 yaşında, 175 çocuÄŸa gündüz kampı açtı)Kendi sığınaktan kurtuldu geride kalanları unutmadıSığınma barakalarında yaÅŸayan bir çocuk olmanın anlamını ancak o koÅŸullarda yaÅŸam mücadelesi veren çocuklar bilir. Sasha Bowers, beÅŸ yaşından beri, ailesiyle o barakalarda hayatta kalma savaşı vermeye alışmıştı. Ä°ki yıl önce Sasha’nın annesi Linda iyi bir iÅŸe girince, sığınma barakalarından kurtulabildiler. Sasha Bowers bugün 15 yaşında, on yıl önce yaÅŸadıklarını hiç unutmamış. Bir fırsatını bulunca da yoksul çocuklar için bir gündüz kampı açmayı baÅŸarmış. Tam 175 çocuk, bu kampta, herhangi bir tehlikeyle karşılaÅŸmadan çeÅŸitli spor faaliyetleriyle günlerini geçiriyorlar. Tabii Sasha da bazı yardım kuruluÅŸlarından destek almış. Ben Durskin (12 yaşında, hayallerini videoya yükledi)Kemoterapiden sıkıldı video oyunu hazırladı Bu küçük delikanlı yaşına bakmadan, hayatı yaÅŸanır hale getirmek için kolları sıvamış, kanserli çocuklar için bir video oyunu icat etmiÅŸ. Küçük mucit, ‘Bu oyunu oynamak için kanser hastası olmak ÅŸart deÄŸil. Benim saÄŸlıklı arkadaÅŸlarım da bu oyunu severek oynuyorlar’ diyor. Ben Durskin de bir kanser hastası. Kemoterapi seanslarından sonra çektÄŸi acılara katlanabilmek için kendini oyalamak istemiÅŸ. Ve de kendisi gibi kansere yakalanmış çocuklara kanserle savaÅŸmaları için bir video oyunu hazırlamış. Oyunda Ben’e benzeyen bir çocuk, kaykayla geziyor ve kanser hücrelerini dağıtıp hastalığı yenmesini saÄŸlayacak kalkanlara ulaÅŸmak istiyor. Hazırlığı altı ay süren bu oyunda, kanserli çocuk her zaman kanser hücrelerini yeniyor. Kısacası oyunda kaybetme olasılığı yok. Ben’in annesi ve babasının yardımlarıyla tamamladığı bu oyunun internette ücretsiz ulaşılan bir de sitesi var. Dünyanın dört bir yanında, binlerce kanserli çocuk bu oyun sayesinde mücadele gücü kazandı. Sponsorlardan gelen maddi destek ve bu projeye gönül veren kiÅŸiler, kanserli çocuklar için belki kemoterapiden daha yararlı bir tedavi saÄŸlamış oluyorlar.Â
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!