Büyüyünce sanatçı olacağım!

Ve onca yıldır sanatın içinde olup, "Ben sanatçı değilim, hálá sanatçı adayıyım, figüranım" diyecek kadar da hazımlı.

Nevi şahsına münhasır bir tipiniz ve tarzınız var. Siz tarzını nasıl tanımlıyorsunuz?

- Beni Alaaddin’in lambasından cine de, Asterix’e de benzetiyorlar. Çocukların

çok ilgisini çekiyor tipim. Ustam Münir Özkul’la tiyatroya başladım. Devlet değil halk sanatçısı olmaktan yanayım. O yüzden halkın beni değerlendirmesi önemli.

Sert ama bir taraftan da acayip afacan bir haliniz var. Sizden ürkerler mi, sempatiyle mi bakarlar?

- Eskiden ürkerlerdi, şimdi kendilerinden biri gibi görüyorlar. Baba, abi, amca tavrı hissediyorlar bende.

Eski bir oyuncusunuz ama köhne değilsiniz. Geleneksellikten mi yenilikçilikten mi yanasınız?

- Gelenekselcilik yeniyi kabul etmemek demek değil. Geneleksel tavrımın içinde, bana uyan değişikliklere varım. Dünya değiştikçe, insan da değişir. Sanatçıların işi de değişmek, gelişmektir. Gerçi ben kendimi hálá sanatçı görmüyorum. Sanatçı değil, figüranım hálá. Büyüyünce ben de sanatçı olacağım! Türk sinemasının doldur boşalt filmlerinde çok oynadım. Ama geri dönüp iyi mi kötü mü diye bakıp muhasebe yapmam. Bir oyuncuyu en kötü hale getiren şey, geçmişte yaptıklarını anlatmasıdır.

Sizin unutulmaz dediğiniz ikonlarınız kimler?

- Münir Özkul, Adile Naşit, Gazanfer Özcan. Bu insanlar sadece komediyi değil oyunculuğu çok iyi bilirler. Ayrıca sadece oyunculukları değil insani vasıfları çok yüksek insanlardır.

Son yıllarda oyunculukta daha da olgunlaştığınızı düşünüyor musunuz?

- Olgunlaşma evresini henüz tamamladığımı düşünmüyorum. Bunu düşündüğüm zaman yok olacağıma inanıyorum. Megolamanlık insan hayatında şizofreni kadar tehlikeli bir şey. Ben biraz geç akli baliğ oldum. 17-18 yaşlarında değil de 45 yaşında oturdum. Ben fazla büyümüyorum. Büyüdüğüm zaman kendimi sevmeyeceğimi düşünüyorum.

Çok hazmetmiş, hırslarından arınmış bir haliniz var. Hep mi böyleydiniz, sonradan mı oldunuz?

- Böyle değildim. Son 7-8 yıldan beri arındırdım. Oyunculuk benim için büyük bir tehlikeydi. Dört yıl kabadayıyı oynadım, dört yılın sonunda baktım ki ben de öyle olmaya başlamışım. O yüzden kontrol altına almam gerekiyordu, tabiatın içine girdim. Tabiatla haşır neşir olunca, her şeyin geçiciliğini gördüm. Terapi oldu. İnsan insanın zehrini alır derler, arkadaşlarımla daha iyi ilişkiler kurdum. Dünyaya bakışım değişti.

Tanınıyorsunuz ama star değilsiniz. Hiç mi hırs yapıp tırnaklarınızı kemirdiğiniz olmadı?

- Yok. Ben üstüme bastırmaktan kimsenin üzerine basmaya fırsat bulamadım. Ama hayatta da hiç öyle hırslarım olmadı.

Cem Yılmaz’ı çok seviyorum. Gazanfer Abi, "Allah insana sahne sempatisi versin" der. Müthiş bir sahne sempatisi var, bu da zaten beş sıfır galip başlatıyor.

Şahan diye bir çocuk var, onun komedisini hiç anlamıyorum. Benim anlamadığım bir komedi tarzı o.

Şener Şen Türkiye’nin en büyük komedyeniydi ama bugün kendisine komedyen diyemiyorum. Zaaflarını biraz ön plana çıkarmasından dolayı. Sokağa çıkarken kaşkollar, gözüne gözlükler, kafasına şapkalar takıyor. Halbuki bu arkadaşımız insanlar onu tanısın diye bir zamanlar çok çaba harcadı.

Kadir İnanır benim dönem arkadaşımdır. Dünyanın en iyi insanı olabilir ama dışa yansıttığı şey, içi değil. Meşhur olmak beni prangaya sokacaksa, ne pahasına olursa olsun buna izin vermem. Bu yüzden çok sakata gelen arkadaşlarımız var.

MİLYONDA BİR DİZİSİNDE KIZI HANDE İLE OYNUYOR

Star Televizyonu’nda, pazartesi akşamları gösterilen Milyonda Bir adlı dizide baba kız yine aynı rollerinde. Sümer Tilmaç Yaşar Usta’yı, Hande de kızı Ayşe’yi canlandırıyor: "Dizide kızım Hande’yle oynuyorum. O bana kızım gibi değil de ablammış, annemmiş gibi davranıyor."

Oyunculuk kimsenin tekelinde değil, o yüzden gençlerle oynamayı seviyorum. Bir kere her şeyden önce bu işi yapmak istemelerine büyük saygı duyuyorum. Birlikte çalıştığım gençlere oyun içinde ister istemez koçluk yapıyorum. Çünkü mevzu sadece benim iyi olmam değil, toplam kalite önemli. Biz vitrinde olan insanlarız, bize düşen vitrinde olmayanları öne çıkarmak.

KOLUNDAKİ ATATÜRK DÖVMESİ

Beş yıl önce yaptırdım. Şimdi olsaydı daha büyük yaptırırdım. Ben 68 kuşağıyım. O dönemde kahramanlarımızı bile ithal ettik. Halbuki en büyük devrimci, bizim devrimcimiz. Geç de olsa günah çıkarmak gibi düşünün. Kendi devrimcimi kolumda taşımak istedim. İçimdeki duyguları ifade etmekten, ne olduğumu belli etmekten çekinmem.

ANNEM, BABAM SÜMERBANK’TA ÇALIŞIYORDU, ADIM SÜMER OLDU

Annem de babam da Sümerbank’ta çalışıyordu. Ben de Sümerbank’ın kuruluş yıldönümünde doğmuşum, o yüzden bana Sümer adını koymuşlar. Abimin ismi Ata, o da 10 Kasım’da doğmuştu. Soyadımın aslı da Dilmaç. Dilmaç dil bilen anlamında kullanılıyor. Sonra Tilmaç olmuş. Annem Türkmenistan’dan göç etme. Rusçası var. Babam Giritli. Rumcası çok iyi, Fransızcası, İngilizcesi var.

MAHSUN’UN FİLMİNDE OYNAYINCA BURUN BÜKTÜLER, SONRA KOŞA KOŞA ONLAR DA OYNADI

Ferdi Tayfur’larla, Emrah’larla, Mahsun’larla da filmlerde oynadım. Bizim kendini entelektüel diye nitelendiren bazı abilerimiz, ablalarımız biz Mahsun Kırmızıgül’le oynadığımızda "Onunla oynanır mı" diye burun büktüler ama şimdi onun çektiği filme koşa koşa gittiler. E be kardeşim, insanlar kıyafetine göre karşılanır, kafasına göre uğurlanır lafına geliyorsunuz o zaman. Oyuncunun zarfa bakması kadar kendine yapacağı bir kötülük olamaz. Mankenler oyuncu olur mu diye ayaklanıyorlar. Kısırdöngüler içinde önyargılılar.