Bu kafalar

SARIKAMIÅž faciasını yazıyorsunuz. 90 bin Türk askeri iki hafta içerisinde Allahüekber DaÄŸları’nda soÄŸuktan donarak ÅŸehit düşmüş.Bu felaketi 90. yıldönümünde -önceki gün- gündeme getiriyorsunuz. Åžehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorsunuz. Yüzlerce okuyucunuzdan kutlamalar geliyor. Arada bir de çatlak seslerin yankılandığı mesajlar! Ä°ÅŸte onlardan biri: ‘Sarıkamış yazınızı okudum ve çok ÅŸaşırdım. Zira ÅŸehitlik, rahmet gibi kavramları kullanmanız çok garip. Oysa siz deÄŸil miydiniz irtica ile mücadele eden ve Müslüman kesimi her daim töhmet altında bırakan? Åžehitlik Ä°slami bir kavramdır. Kuran’daki ifadede Allah yolunda ölenlere denir. Allah’ın yolu da Kuran’daki bütün hükümlerdir. Kısas, hilafet vb.Lütfen safında sabit kal. Ya da en azından, savaÅŸ açtığın Ä°slam kavramlarını kullanma e mi?BoÅŸuna uÄŸraÅŸma. Gözümüzdeki yerin belli. Bizden arakladıklarınla sempati toplayamazsın. Hidayete ermediÄŸin sürece seni sevmeyeceÄŸiz.’Bu tipler komiktir! Kendilerini ‘Müslüman’, kendilerinden olmayanları ‘Allahsız, inançsız, gávur’ olarak görürler! Gerçi destek verdikleri, arkasından koÅŸtukları iktidar ve siyasetçiler ÅŸimdi ‘gerçek gávurların’ AB kapılarında koÅŸturup dil döküyorlar, yalvarıyorlar, onlara hoÅŸ görünmek için Türkiye’de Noel kutlamaları yayınlıyorlar, papaz okulunu açmaya hazırlanıyorlar ama olsun varsın!Bu tipler, beÄŸenmedikleri milyonlarca insanımızın aslında kendilerinden çok daha iyi ve gerçek Müslüman olduÄŸunu anlamak istemezler... Çünkü iÅŸlerine gelmez... Çünkü gerçek Müslüman, Allah’la kendi arasına baÅŸkalarını sokmaz. Din tüccarlarına, din sömürücülerine, Allah’la kendisi arasına girmeye yeltenip siyasi ve ekonomik çıkar saÄŸlayan üçkáğıtçılara tepki verir. Gerçek Müslüman, dindar insana saygılıdır, dinciye karşıdır... Çünkü dindar ile dinci arasındaki farkı iyi bilir. Gerçek Müslüman, kutsal dinini kafaya örtülen bez parçasına indirgemez. Kadınların başını zorla örtmeye kalkışmaz. Vatan uÄŸruna can veren ÅŸehitlerimiz, bizim açımızdan kutsaldır. Onlara Allah’tan rahmet dilerken, içimizden veya yazılarımızda ruhlarına dua ederken çıkar-gösteri-rant peÅŸinde koÅŸmayız. Ama aramızdaki bu farkı beyinleri bile körelmiÅŸ tipler anlamaz! Ya da anlamak iÅŸlerine gelmez. TAKMA Ä°SÄ°MLÄ° MÃœNECCÄ°M!Dün 23 Aralık, Menemen irtica olayının yıldönümüydü. Yıllardır her 23 Aralık günü Menemen’de yobaz sürüsü tarafından başı kesilerek ÅŸehit edilen yedeksubay Kubilay için yazı yazarım. Her yazı hemen hemen birbirinin aynı olur. Bizim medyada ‘takkeli liboş’ adıyla bilinen, Ä°slamcı bir gazetede Taha Kıvanç takma ismiyle çoÄŸu uydurma dedikodu yazan Fehmi Koru isimli yakışıklı, dünkü yazısında müneccimlik yapmış ve benim aynı günkü -yani dünkü- yazımda Kubilay olayını yazacağımı, hatta yazımda aynı cümleleri kullanacağımı önceden bilme becerisini göstermiÅŸ! Valla helal olsun!Sonra da her yıl 23 Aralık günü aynı yazıyı yazdığım için Hürriyet’ten kovulmam gerektiÄŸini söylemiÅŸ. Hiç utanıp sıkılmadan bir de jurnalcilik yapmış! Ä°ÅŸte bu gibilerin ‘ahlak’ anlayışı!***1- Yürekli adam, yazılarına kendi adını koyar. Takma isimlerin ardına sığınmaz. 2- Sonraki yıllarda da, her 23 Aralık günü Kubilay yazısı yazacağım ve yobaz sürüsünün yarattığı o iÄŸrenç olayı aynı bölümlerle, aynı cümlelerle milyonlarca insanımıza bir kez daha anımsatacağım.O gün Menemen’de bir subayımızın başını kesen yobazların günümüzdeki torunları ve onların ektiÄŸi irtica tohumlarının ardına sığınıp dinimizi kullanarak siyaset, ticaret, oy avcılığı ve gazetecilik yapanlar belki biraz olsun utanırlar. EÄŸer ar damarları tamamen çatlamadıysa! 3- Takma isim arkasına gizlenip yazılar döktüren takkeli liboÅŸ, acaba Kubilay olayı konusunda ne düşünür? O konuda bir yazı yazabilir mi? ÖrneÄŸin olayı kınaması, ya da övmesi mümkün olur mu? YüreÄŸi yeter mi?4- Dünyanın en güçlü hayvanı hangisidir? Fil, kaplan, aslan?.. Dikkat ediniz, o en güçlü yaratıkların bile gözlerinde, kulaklarında, gövdelerinde uçuÅŸup taciz eden sinekler, üzerlerine yapışan keneler vardır! Kaçarlar, bir süre uzaklaşırlar ama yine üşüşürler. Ben çevremde uçuÅŸan sineklere, yapışkan kenelere aldırış etmem. Yolum bellidir. O yolda eÄŸilip bükülmeden, ödün vermeden, hiç kimseye yalakalık yapmadan ve gerekirse aynı yazılarla, aynı cümlelerle yürürüm. Onlar baÅŸkalarının deÄŸil, benim yazılarım, benim cümlelerimdir.Â