“Ey İstanbul! Beni öyle çok yordun ki!” diyerek attım kendimi Yunanistan’ın en güzel adalarından biri olan Sakız adası’na yani Chios’a.

Sakız Adası’na gitmek öyle kolay oldu ki, neredeyse benim işe gitmemden bile daha kolay :) Hele bir de hazırda Schengen vizeniz varsa, İzmir Çeşme’ye gidiyorsunuz sonrasında 40 dakikalık güzel bir vapur seyahati yapıyorsunuz, birden dünyanız değişiveriyor.

İstanbul’da öyle çok yormuşum ki hem bedenimi hem de ruhumu, adım atar atmaz Sakız Adası’na, sokaklarına adeta doğal antidepresan almış gibi mutlu ve huzurlu geçti 4 günüm. Neresinden başlasam nasıl anlatsam size yaşadıklarımı inanın bilemiyorum ama tek kelime ile “huzura yolculuk” yapmak isteyenler, atlayın gidin derim…

Nazik olun, çünkü karşılaştığınız herkes daha zor savaşlar veriyor.
Platon (Eflatun)

“Kalimera” diyerek güne başlanan huzur adasında benim gözlemlediğim kadarıyla yaş ortalaması 30’un üstünde. Adada en dikkat çeken şey gülen yüzler ve gözler... Biri ile sokaktan geçerken (erkek ya da kadın) göz göze geldiniz diyelim, hafif bir selamlamayla gülümsüyorsunuz. Bu ne bir flört gülüşü ne de tanıdık olmanın verdiği bir zorunluluk. Sadece değerli olduğunu hissettirecek sıcacık bir göz teması…

Sakız Adasına’na giderseniz en büyük tavsiyem ise; sadece indiğiniz alanda kalmayıp araç kiralamanız, adanın güney kısımlarında kalan ortaçağ köylerini gezmeniz. O dönemde sıkça maruz kalınan korsan saldırılarına karşı köylerin evleri dip dibe inşa edilmiş, Vessa, Armolia, Kalamotive Elata bu tip köylerden. Bir de “pirgi” usulü yapılmış köyler vardı ki, evlerin dış cephelerinin her birinde farklı bir desende her biri ayrı sanat eseri.

Tarihi yerinde yaşamak, manastırlara, kiliselere gidip o ruhu yeniden yakalamak isteler için görülmesi gereken birbirinden özel, küçük köyler var. Ben gezdiğim bir Kilisede öyle etkilendim ki nedeni bilinmez birden akıverdi göz yaşlarım. Sonra Yunanlı şirin mi şirin teyzeler beni ortalarına aldı, ne dediklerini anlamasam da Yunanca beni teselli etti. İşte o zaman anladım aslında konuşulan farklı dillerin hiçbir önemi yok! Biraz durunca göz yaşlarım, hızlıca gezimizde her daim yanımızda olan Sakız Adası Belediyesi Turizm ve Halkla İlişkiler Müdürü Mrs. Rena Damigou’nın ve Maria Zisouli’nin yanına gidip Yunanca “teşekkür ederim” demeyi de öğrenerek teyzelerin her birine dilimin döndüğünce yunanca teşekkürümü de ettim. Gözlerim şiş, burnum kıpkırmızı halde diğer köylere doğru yol aldık.

Yazıma çok duygusal anlarımla başladım ama bir de Sakız adası’nın geceleri vardı ki; gittiğimiz Tavernalarda Sirtaki’yi öğrendik, hem Türkçe hem de Yunanca olan şarkılarla düetler yaptık. “ooo mastika mastika” diyerek bildiğimiz şarkıları da çaldırdık, biz onlara Türkçe kalça hareketleri öğretirken, sirtakinin inceliklerini de kapmadık değil . Uzolarımızı ise “Şerefe” diyerek değil "Yasas" diyerek yudumladık.

Adını sakızdan alan Sakız adası Chios ‘da sakız likörü, sakız marmelatı, sakızlı şeker kısaca içinde sakız olan ne varsa alın derim :) Çünkü hepsi birbirinden lezzetli. Şu anda evdeki marmelat ve sakız şekerleri bitecek diye azar azar tüketiyorum. Durum o kadar vahim!



Günlük, taze balık yani ahtapot, kalamar, karides ne varsa yemeden Türkiye’ye dönmeyin. Ev yapımı mezeler, hafif yoğurtlu tatlılarıyla hem kalbim hem de midem Yunan mutfağı’nda kaldı. 4 gün boyunca yediğim her şey lezzetliydi. “ehh bu da fena değil” diyebileceğim hiçbir şey tatmamış olmanın mutluluğu ile de bol bol enerji topladım ve bol bol gezdik.

Siesta Bebeğim!

Siz sevgili turistler için alışverişinizi yapmaya engel olsa da halk, 14:00’da siesta diyerek kafeler, restaurantlar dışındaki tüm mağaza ve resmi dairelerini kapatıyor. Kendinizi ona göre ayarlayın, hediyelerinizi bu saatler arasında alın derim. Sonrasında ise siz de “Siesta bebeğim” diyerek gezemeye, dinlenmeye, ruhunuzu dinlemeye bırakın!

El yapımı seramik atölyelerinden mutlaka bir hediye alın, mesela ben evime gelen pek sevmediğim misafirlerime bir ima olsun diye eşşekli fincan aldım :)



Yunan kahvesi bizim Türk kahvesine çok benziyor ama tat olarak çok daha hafifi, üstelik fal da bakılıyor. Tavsiyem özellikle sert kahve içemeyen dostlarınıza Sakız Adası’ndan Yunan kahvesi de götürmeniz. Hatta ikramlarını daha da güzelleştirmek için yanına sakız likörü de almanız şiddetle tavsiye edilir.

Gül kokusunu sevmem ama reçeline dayanamam diyorsanız, mutlaka gitmeden küçük bir kavanoz bile olsa yanınıza alın.



Bu arada ben ve arkadaşlarımı 4 gün boyunca Consulate Genaral of Greece Tourism Office Turkey ‘in güler yüzlü ekibi eşlik etti. Onlardan ve adadan ayrılmak gerçekten çok zor oldu. “Me lene Hilal!” diyerek kendimi tanıttığım herkesle arkadaş olduk, İngilizce, biraz yunanca biraz Türkçe derken çok güzel anılar biriktirerek İstanbul’a maalesef döndüm.

Toplamda 520 Km yol yaptığımız Sakız Adası’na gitmeden önce “bu adada 4 gün sıkılırsın” diyen arkadaşlarım size sesleniyorum; daha görmediğim yerler bile vardı. En kısa zamanda yeniden gitmeyi planladığım Sakız Adası seyahatimde ise hem eksik kalan yerleri hem de oradaki güzel dostlukları tazelemek için kendime söz verdim!