Bir aynanın önünde tek başıma

Ä°nsanlığın evrensel kardeÅŸliÄŸine inanması gereken bir Yunan komünist bana ‘İyi Türkler de vardır!’ diyordu. ‘ÇoÄŸunluÄŸu kötüdür!’ demek istiyordu.Ertesi gün Hydra Adası’na gittim ve bu acıyla ÅŸiire vurdum kendimi. AÅŸağıdaki ÅŸiirler Hydra yalnızlığında, kendi sesimle boÄŸulduÄŸum günlerde yazıldı.Sofya’dan Atina’ya gelmiÅŸtim (gitmiÅŸtim). 1 Mayıs 1979 günü Atina’da bir kitabım yayınlanacaktı. Yabancı dilde yayınlanan ilk kitabımdı. 1 Mayıs 1979 günü Yannis Ritsos 70 yaşına giriyordu. ‘Yannis Ritsos İçin On Ä°ki Åžiir’i onun yetmiÅŸ yaşını kutlamak için yazmıştım.1 Mayıs günü, Atina’nın Dafni Belediyesi Ritsos’un 70. yaşını kutlamak için bir tören düzenlemiÅŸti. Törene Ritsos’un yakınları, iç savaÅŸ ve direniÅŸ kahramanları davetliydiler.Törende Ritsos’un baÅŸyapıtlarından biri, Helena adlı dramatik ÅŸiiri de okunacaktı. Törenin yapıldığı salona erken gitmiÅŸtim. Kapının önünde, ÅŸiiri okuyacak Helena giyimli güzel aktrisle sohbet ediyorduk. Yanımıza yaÅŸlı bir kadın yaklaÅŸtı. Komünist kahramanlardan biriydi. Aktris benim kim olduÄŸumu anlattı kadına ve kitabımı onun için imzalamamı rica etti. Gerekeni yaptım. Kadın kitaba biraz göz attı, sonra bana dönüp Ä°ngilizce ‘İyi Türkler de vardır!’ dedi. Ve içeri girdi. YüreÄŸimin bir el bombası gibi patladığını hissettim, gözlerim buÄŸulandı. Ä°nsanlığın evrensel kardeÅŸliÄŸine inanması gereken bir Yunan komünist bana ‘İyi Türkler de vardır!’ diyordu. ‘ÇoÄŸunluÄŸu kötüdür!’ demek istiyordu.Ertesi gün Hydra Adası’na gittim ve bu acıyla ÅŸiire vurdum kendimi. AÅŸağıdaki ÅŸiirler Hydra yalnızlığında, kendi sesimle boÄŸulduÄŸum günlerde yazıldı.*KARIMA, IGene bir adadayım sevgilim,anlıyorum ki senin soluÄŸun esiyorParos’tan bu taraflara.Kınayacak beni yine usta ozanlar,biliyorum, bu amansız bilge sarraflar,böyle ÅŸeyler yazıyorum diye durmadan,oysa ben seni ve ülkemi yazıyorum.Uzakta:seni damıtıyorum zakkum çiçeklerinden,oÄŸlum geçiyor tay adımlarıyla taÅŸ sokaklardan,ülkemi seviyorum, bayrağımı seviyorum,bir evren tutsağıyım,ama kendi dilim var, onunla yazıyorum.(Hydra, 5.5.1979)Ä°RDELEMEHer ÅŸey bana altmış yıl öncesini anımsatıyor:- neden gelmiÅŸlerdi, nasıl gittiler?- onlar neyi unutmamışlardı, çaÄŸlar boyunca?- unutmayanlar var bizde de burada da.Çanlar çalıyor, güzel bir kız bakıyor bana,bir acıyı bir yanlışlığı yaşıyorum burada,hele ‘iyi Türkler de vardır’ dedikleri zaman.Sormak gerek onlara:‘nedir iyi Türk olmak’ ya da,‘iyi bilmem ne olmak?’Bence,horozların sabah sesiyle uyanmak,uzatılan dost eli sevgiyle sıkmakve düşünmemek, dondurmamak geçmiÅŸibir saat kulesi halinde,ama unutmak,unutturmayan gölgesini bellek sarkıtlarının.(Hydra, 8.5.1979)*On yıldır Yunanistan’a gitmiyorum. Ritsos’un ölümünden sonra bir kez gittim. Eski kuÅŸak Yunan komünistlerinin hepsi kuÅŸkusuz sözünü ettiÄŸim kadın gibi deÄŸildi. Ama ÅŸundan eminim: GeçmiÅŸle yüzleÅŸmek için kendi tarihini ve ulusunu aÅŸağılayan bir Yunan’a rastlamadım!Â