Bak ÅŸu dansöz parçasının yaptığına!

Babaannesi onu şöyle anlatır: ‘Hiç öküzden süt çıkar mı? Benim kızım çıkarır! Bunun, istedi mi yapmayacağı ÅŸey yoktur. Bir ÅŸeyi istemedi mi de kimse ona yaptıramaz!’Bir yıl önce sinyalleri sessiz ve ‘saygılı’ bir ÅŸekilde vermiÅŸti aslında... Büyüdüğü memleket Almanya’ya kaçıp huzuru ararken, ‘İbrahim Tatlıses’le iliÅŸkim bitti ama mesleÄŸim daha yeni baÅŸlıyor, yapacağım çok ÅŸey var’ demiÅŸti. O günden beri mesleÄŸini icra edemedi. Ä°nanılır gibi deÄŸil ama ettirilmedi.Oradayken bir ara Türkiye’ye geldi, bir ‘dansöz parçası’ olarak, ÖSS sınavına girdi. On yıl önce Marmara Ãœniversitesi’nde bıraktığı Turizm ve Otelcilik eÄŸitimine, Bilgi Ãœniversitesi’nde devam etmeye baÅŸladı. Ama edemedi. ‘Tarzımı, oyunumu deÄŸiÅŸtirdim. Yakında müziklerimi ve kostümlerimi de deÄŸiÅŸtireceÄŸim. Temmuzdan sonra Türkiye’de ve Avrupa’da tarih yazacağım. Oryantalin dışında bir tarz belirledim’ demeci verirken coÅŸkuluydu. Gösteremedi. Daha önce de baÅŸka yerde çalışmaması için tehdit edildiÄŸini ileri sürerek savcılıklara gitmiÅŸ, ‘başına gelecek herhangi bir kötü ÅŸeyden Tatlıses’in sorumlu olacağını’ söylemiÅŸti. Klasik müzik sanatçısı Anjelika Akbar’ın ‘Bach A L’orientale’ adlı albümüne ilham vermiÅŸ, heyecanla galasına giderken bacağından vurulmuÅŸtu. Bütün konserler, onsuz yapıldı. Ondan da önce Ä°ngiltere Kraliyet Ailesi’nden birilerinin düğününe, Elton John, Madonna, Diana Ross gibi isimlerle birlikte davet edilmiÅŸti. Bu belki de Avrupa’daki geleceÄŸinin kapısını açacaktı. Ama birileri ondan habersiz telefon edip gösteriyi iptal ettiÄŸinden, kapı kapandı.Liste daha uzayabilir; ama Türkiye, dört yıl boyunca bunlardan çok, onun Ä°brahim Tatlıses’le iliÅŸkisini ‘magazin’ boyutunda izlemek durumunda kaldı. Kavga edip küsmeler, barışıp tek vücut dans etmeler, kıskançlıklar, hafif iÅŸveli laf atmalarla geçen bu reality show’a benzer diziye, zaman zaman dayak sahneleri, tokat iddiaları ve sonunda bacaktan uyarmalarla ÅŸiddet ve kan da karıştı ama nedense ciddiye alınmadı. Ya da ‘müstahak’, ‘kendi istedi’, ‘adam zengin’, ‘magazindir olur’ diye bakıldı. Olayların bu boyuttan çıkabilmesi için Asena’nın ‘konuÅŸması’ gerekti. Savcılığa yaptığı son suç duyurusunda artık açık açık ‘Tatlıses’in Korku Ä°mparatorluÄŸu’ndan dem vuruluyordu. Canlı yayınlarda inanılmaz pervasızlıklarla ‘ben onu istesem 12 saatte bulurum’lar, ‘ben bitti demeden bitmez’ler, demodelikten yıkılan ‘namusum’ söylemleri, gittiÄŸi kafeyi, okuduÄŸu okulun kantinini ‘basmalar’, hepsi ‘yayın yoluyla alenen tehdit’, ‘eÄŸitim ve çalışma özgürlüğünün engellenmesi’ gibi ciddi suçlar olarak nihayet muhatabına geri döndü.KORKU Ä°MPARATORLUÄžUNUN YIKILMASI GEREKÄ°YORHálá, ‘bunlar magazin insanları, bizi ilgilendirmez’ diye burun kıvıranlar var. Ya da ‘sen Ä°brahim Abi’ye yanlış yaptın’ diyen koro öbür tarafta türkü söylemeye devam ediyor. Ama Allah’tan, bir kadın olarak Asena’yı destekleyenlerin sayısı da hiç az deÄŸil artık. Belki bu yüzden canlı yayınlardaki tehditler ilan-ı aÅŸka dönüştü son günlerde; türküler ise ‘Kız ben seni vurmaz mıyım’lardan, hiçbir ÅŸiddet içermeyen yeni romantik ÅŸarkılara... Ama hálá deÄŸiÅŸmeyen bir ÅŸey var: Çok güzel dans eden bir kadının dans edememesi, evine, okuluna gönül rahatlığıyla gidememesi... Ona kimse iÅŸ vermiyor. Ä°ÅŸ verebilecek durumda olanlar, ya ‘saygıdan’ ya ‘korkudan’ aÄŸzını açmıyor. Ä°ÅŸte o yüzden Türkiye, hatta (onu 12 saatte bulabilecek insanlar olduÄŸu, Almanya’da gittiÄŸi kafe bile basılıp insanlar sorgulanabildiÄŸi için) belki Avrupa da Asena için bir Korku Ä°mparatorluÄŸu olmaya devam ediyor. Oysa o kim ne derse desin, hangi sebepten olursa olsun, bir zamanlar sevmiÅŸ olduÄŸu adamı geride bırakmak istediÄŸini açık ÅŸekilde söylüyor. Ve ona en çok dans etmek yakışıyor. Yeniden dans edebilmesi içinse bu Korku Ä°mparatorluÄŸu’nun yıkılması yetmiyor; imparatordan korkanların cesareti de gerekiyor. Bir de ÅŸunu hatırlamak gerekiyor: Asena, bu iliÅŸkiyi yaÅŸamadan önce de vardı ve o zaman da çok iyi dans ediyordu. Almanya’nın küçük bir kentinde büyüyen Heidi, onu sahnelere taşıyan doÄŸal yeteneÄŸini, Ä°brahim Tatlıses’ten çok önce keÅŸfetmiÅŸti. Ä°ÅŸte bu onun hikayesi...30 yılı bulmayan bir süre önce, anne ve babasının tek çocuÄŸu ve Yay burcu olarak doÄŸar. Onur Çakmak’tır gerçek adı ama Asena, sonradan sahnelere çıkmaya baÅŸladığında aldığı bir sahne adı deÄŸil, daha çok küçükken, denizci dedesinin ona yakıştırdığı lakaptır.Aslında Rize kökenli olan ailesi Ä°stanbul’da yaÅŸar, ancak bir seyahat sırasında sancılara neden olunca, Bursa’da doÄŸar. DoÄŸumu bir yolculuÄŸa denk gelmiÅŸtir ya, daha iki aylıkken baÅŸlayacaktır uzun sürecek yolculukları... Daha iki aylıkken, ‘imparator kadın’ diye nitelediÄŸi babaannesi Nuriye Serinkaya’nın sıcak kucağına verilir anne ve babası tarafından. Ve o günden bugüne, hayatının en önemli kadını, annesi, babası, her ÅŸeyi, Nuriye Hanım olur. Peki onun deyimiyle ‘öbürleri’ neden olmamıştır? Hayatından yaprakların bu bölümü, tıpkı sahnede dans ederken yüzünde beliren ifadeyi yaratan ulaşılmaz, aşılmaz duvarlarla çevrilidir. Dolayısıyla, ‘Öbürlerinin idealleri vardı, babaannem de yalnızdı. Ona verdiler. Ä°yi ki de vermiÅŸler. Beni çok güzel yetiÅŸtirdi’ sözleriyle yetinmek gerekir. Ama anne-babasız büyümenin öyle kolay atlatılacak bir ÅŸey olmadığı, iki kere ikinin dört etmesi gibidir. Bu noktada da, bir anlayışlılık hali ya da yıllardır örülmüş savunma duvarlarıyla karşılaşır insan: Bu bir terkedilme deÄŸildir ona göre, sadece hazır deÄŸillerdir kendisine. BildiÄŸi, dünyada kimsenin ona babaannesi gibi bakamayacağıdır. Zaman ilerledikçe, ‘O dönem Almanya’da konsoloslukta çalışıyordu, ÅŸimdi iyi bir turizmci’ dediÄŸi babası ve annesiyle, merak edip görüşmüş, yine de anne olarak babaannesini bilmiÅŸtir. 15 YIL ALMANYA’DA HEIDI GÄ°BÄ° YAÅžADIRivayete göre, Almanya’nın Garmisch kentine adım atan ilk Türk kadınıdır babaannesi; daha sekiz aylıkken onu kucakladığı gibi Almanya’ya götürür. Anne baba yokluÄŸunu yüzeye çıkmış bir problem olarak yaÅŸamamasının nedeni, biraz da babaannesinin bu küçük kentte ona sunduÄŸu hayatın zenginliÄŸi olabilir. Çünkü aileden zengin olan, aynı zamanda orada iyi bir ailenin aşçılığını yapan Nuriye Hanım, ona göre Sakıp Sabancı’nın çocuklarına baktığından daha iyi bakar ona. Kemik suyuyla yapılan yemekler, kasayla alınan muzlar, hiçbir arkadaşında yokken üç bisikletinin, patenlerinin olması bir yana, Heidi’nin hikayesine benzetir çocukluÄŸunu. Küçük Paris ya da Las Vegas’a benzettiÄŸi Garmisch, bir tarafında göl, bir tarafında orman olan doÄŸayla içiçe, modern bir ÅŸehirdir. Teleferikle daÄŸlara çıkıp kayak yapar, ata biner, patenden yüzmeye, tenise pek çok spor yapar, aÄŸaçların, bisikletin tepesinden inmez orada.Gerçi evde müthiÅŸ bir disiplin vardır; tüm giysileri, ayakkabısından tokasına düzgün ve ‘takım’dır. Misafirlikte babaannenin gözle onayını almadan, koltuktan kıpırdanmaz, hiçbir ikram kabul edilmez, babaanne okula geldiÄŸinde herkes bir toparlanma ihtiyacı hisseder, ama ÅŸefkatsiz bir sertlik deÄŸildir bu. Görgü kurallarından lezzetli yemek piÅŸirmeye tüm hayatı öğrendiÄŸi, gururunu, inadını büyük ölçüde aldığı kadındır babaannesi. Zaten ona çok benzetirler bugün, Küçük Nuriye, derler. Ä°lkokulun ilk üç yılını Garmisch’te okur. Ama babaanne sıkılıp Türkiye’ye, yine sıkılıp Almanya’ya, sürekli gidip geldiÄŸi için, o da 15 yaşına kadar onunla birlikte gider gelir. Dolayısıyla ilk ve ortaokulu, babaannesinin baÄŸ-bahçenin içindeki evinin olduÄŸu Kavacık’ta tamamlar. Ancak Almanya’yla bağı hiç kesilmez; üvey annesiyle ablası, arkadaÅŸları hálá oradadır. ŞİŞKO DÄ°YE ALAY EDÄ°LEN SPORCU KIZAdını anmasa da babasının mesleÄŸini seçerek Turizm ve Otelcilik Meslek Lisesi’ne girmesi tuhaf gelir biraz; ama onun seçimi deÄŸildir. Hatta kendisine sormadan babası tarafından bu liseye kaydedilmiÅŸ olmasına çok içerlemiÅŸtir. Çünkü onun aklı fikri spordadır o yıllarda... Biraz dokunaklı geçen lise yıllarında daha da çoÄŸalacaktır bu isteÄŸi. Çünkü bugün, her hücresine hakim olduÄŸu ince vücudunu istediÄŸi ÅŸekle sokabilen bu kadın, o zamanlar ‘iri yarı’, 75 kiloluk bir azman olarak görünür hain arkadaÅŸlarına. ‘ŞiÅŸko... ÅŸiÅŸko’ alaylarıyla içine kapanır. İçine kapanır ama hayatın peÅŸini bırakmak anlamında deÄŸil; basketbol, voleybol, body, her türlü sporla içiçedir yine ve içten içe hırs yapmaktadır: ‘Bir gün öyle bir vücuda sahip olacağım ki, hepiniz kötü bir durumda, arkamdan hayranlıkla bakacaksınız.’ Aynen gerçekleÅŸir bu. O zamandan tanıdığı arkadaÅŸları gözlerine inanamaz onu yıllar sonra gördüğünde.Spor Akademisi’ne gitmeyi düşünürken yine kendini Marmara Ãœniversitesi Turizm Otelcilik Yüksek Okulu’nda bulur ama bitiremez. Çünkü o yıl bir kalp rahatsızlığı olduÄŸunu öğrenip yıkılır; gerçi sonradan önemli bir ÅŸey olmadığını, sadece kalp kapakçığının hafif içe dönük olduÄŸunu, zaman zaman çarpıntı, heyecan, tedirginlik yapmak dışında bir tehlikesi bulunmadığını öğrenecektir ama o zaman okulu bıraktırır bu rahatsızlık ona. RESEPSÄ°YONÄ°ST, GARSON AMA ASLA ORYANTAL DEĞİLBir ara LCC’ye gider, mankenlik, fotomodellik dersleri alır. Aslında mankenlikten çok fotomodelliktedir gözü. Çünkü kendini bildi bileli aynaya baktığında ‘Güzel bir kadın deÄŸilim’ diye düşünmüştür. Ama güzel olmayan kadınların genelde fotojenik olduÄŸuna inanır. Kendisini de öyle bulur. Ama fotomodellikte de, mankenlikte de yaver gitmeyecektir ÅŸansı. Dalyan’da bir otelde resepsiyonistlik, bir restoranda garsonluk, Almanya’yla iÅŸ yapan bir ÅŸirkette tanıtım gibi iÅŸler yapar. Daha o zamanlardan baÅŸlar gururunu konuÅŸturmaya; mesela babaannesinden para istememeye.Ama dans, hele oryantal, hayatının kıyısından bile geçmemiÅŸtir o yıllara dek. Ne küçükken ayna önünde ütü kordonuyla ÅŸarkı söylemiÅŸliÄŸi, ne babaannesinin süslü elbiseleriyle oynamışlığı vardır. Hatta babaannesi gibi o da oryantal müzikten nefret eder, eve sokmazlar; daha çok yabancı pop dinler.Ama eskiden beri bir kız arkadaşı vardır, çok güzel oryantal yaptığı için Küçük Sibel Can denilen. O zamanlar Sibel Can’ın kim olduÄŸunu bilmediÄŸi gibi, arkadaşı saÄŸda solda oynamaya baÅŸladığında utanıp, gözlerini kapar. Ama onun çaldığı farklı tarz bir Arap müziÄŸi vardır ki, o içten içe hoÅŸuna gider. AA BU BÖYLE YAPILMAZ DEDÄ° KENDÄ°NÄ° SAHNEYE ATTIYani, inanması biraz zordur ama kendini sahneye atıp oynamaya baÅŸladığı ‘o gece’den önce, bu arkadaşının çaldığı müziÄŸe olan kulak ve figürlerine olan göz aÅŸinalığı dışında bir ilgisi yoktur dansla. O gece bir düğüne davetlidir. Bir kenarda otururken, Arap müzikleri çalmaya baÅŸlar. Öyle ki bir an, o eski arkadaşının çıkıp oynayacağını sanır. Ama gelen dönemin isim yapmış dansözlerinden biridir. Dansı seyretmeye baÅŸlar, seyrederken hiç beÄŸenmez, figürleri o güzel müziÄŸe hiç yakıştırmaz, giderek içerler, içerlemesi sinir olmaya dönüşür ve birden ‘o öyle yapılmaz, böyle yapılır’ diyerek kendini sahneye atar. Buna en çok kendi ÅŸaşırır.Åžimdi o sahnedeyken biri ona bunu yapsa çok bozulacaktır elbet, o dansçı da bozulur ama ‘müzik öyle heba edilince’ kendini kaybetmiÅŸtir bir kere, müzik kasedi bitene kadar kimse indiremez onu sahneden. ‘Sen neymiÅŸsin’ övgüleri babaannenin kapısına kadar ulaşır; o henüz ‘bu da nereden çıktı, başıma iÅŸ mi açacaksınız’ noktasındadır ama Asena galiba o gece farkına varmıştır yapması gereken iÅŸin.Ä°LK SAHNE DENEYÄ°MÄ° DAUM’LA BEŞİKTAÅž ÅžAMPÄ°YONLUÄžUNDABol bol yabancı oryantal kaset izlemek dışında fazla üzerine düşmez dansın. Ama o bir Yay’dır, giriÅŸkendir, cesurdur, birden karar verip giriÅŸebilir: 1995’te bir gün, BeÅŸiktaÅŸlı bir tanıdığını ziyarete gider. Tesadüfen tanık olduÄŸu konuÅŸma, BeÅŸiktaş’ın o yılki ÅŸampiyonluk kutlamasında yapılacak oryantal gösteriler üzerinedir. ‘Kimler çıkacak?’ sorusuyla dahil olur sohbete; birilerinin -ama ünlü üç dört dansözün- isimleri sayılır. ‘Ben de o gece oynamak istiyorum’ talebi ise ÅŸaÅŸkınlıkla karşılanır. ‘Peki ben gidip konuÅŸayım, kim bu kutlamayı yapacak ÅŸirketin sahibi?’ diye sorar. ‘Aman o çok üst düzey, biz bile onunla her istediÄŸimizde görüşemiyoruz’ cevabı alır.Ertesi gün o ÅŸirkettedir. Kapıdakileri ‘bekleniyorum’ diye kandırarak soluÄŸu ÅŸirket sahibinin odasında alır. Ve konuya direkt girer: ‘Ben hazırladığınız kutlama gecesinde dans etmek istiyorum! Ä°ki saat oynarım. Para da istemem. Yeter ki çıkarın beni.’ Önündeki yazılarla ilgilenen zat, kafasını kaldırır ve şöyle der: ‘Sen de kimsin?’ ‘Anlatacağım’ der, ‘ama güvenliÄŸi çağırıp kolumdan tutarak attırmayın beni dışarı.’ Sevimli gelir bu hali. Görüşmenin sonunda, ‘rezil olmayacağı konusunda’ karşısındakini ikna etmiÅŸ, gecede dans etmek için izni koparmıştır. Hemen kostüm yaptırır, müzik kasedini hazırlar, geceler boyu dinleyerek kafasında koreografilerini yapar, heyecanla geceye doÄŸru yola çıkar. Ertesi gün gazetelerde, BeÅŸiktaş’ın o zamanki Teknik Direktörü Daum’la karşılıklı yaptığı danslar vardır. Gerçi ‘dansözler’den biridir sadece, Asena adı yoktur henüz ama yakındır. Ä°ÅŸte biz bundan sonra yavaÅŸ yavaÅŸ tanırız Asena’yı. Günlük hayatında ne kadar sade, samimi, esprili ve muzipse, sahnede o kadar şık, o kadar uzak, bazen vahÅŸi bir kediye, bir kurta, hatta çakala benzeyen Asena’yı. Vücudunun her bir kasına nasıl bu kadar hakim olabildiÄŸine ÅŸaÅŸar, dansının kendine özgülüğünü farketmeye baÅŸlarız. O OKULU BÄ°TÄ°RECEĞİMBundan sonra ne olacak? Tek dileÄŸim özgür olmak. Kendi hayatımı yaÅŸamak. Bütün normal insanlar gibi evlenip çocuk sahibi olmak istiyorum ama ÅŸimdi deÄŸil. Bu iliÅŸkinin geri dönüşü yok artık. Ne reklamla, ne baÅŸka ÅŸeyle alakası var. Bütün tartışmalar da bitsin, herkes birbirine zarar veriyor, olayların bu noktaya gelmesi ona da zarar. Evime gidiyorum. Okula gelince, bu aralar moralim bozuk. Sadece önemli bir sınavım var, ona gireceÄŸim. Ama o okulu öyle ya da böyle bitireceÄŸim. Asena bunları aÅŸacak.Sözün bittiÄŸi yerde dansla konuÅŸuyorOnun farkı doÄŸal yeteneÄŸinin yanında, yıllarca yaptığı sporda ve hırsında yatar; bu yüzden pek dans çalışmamış hep streching yapmıştır, kaslarına istediÄŸini yaptırır, istemediÄŸini yaptırmaz. Yaptığını oryantal olarak deÄŸil, ‘bedenini konuÅŸturma’ olarak yorumlar. O dil, içinde durur durur, aniden saldırır. Ama sahnedeki vahÅŸi yaratık, müzik biter bitmez yumuÅŸar, ışıltılı giysilerden kurtulup sade bir eÅŸofman geçirir üstüne, sakin bir meleÄŸe dönüşür. Sözün bittiÄŸi yerde de dansla konuÅŸur. Onu anlamak için dansını seyretmek gerekir. Zaten o dans edince, herkese susmak düşer. Dansıyla kurar çoÄŸu zaman iliÅŸkisini; bir adama ‘Öküzün tekisin sen!’’ bile diyebilir dansla. Ya da ‘sen özelsin, ben seni seviyorum.’ Bir kadına dansıyla ‘TeyzeciÄŸim, sen niçin bana bakmıyorsun, ben sana ne yaptım?’’ diye sorar, onu kazanır. Sahnede aksi mi aksidir aslında; surat bir karış, sanki oturanların ona borcu var, ödemiyorlar! Ama dans ettikçe yumuÅŸar, ayakları yerden kesilir, gülümser.GENELDE KÄ°MSENÄ°N BEÄžENMEDİĞİ ADAMLARI SEVDÄ°Genelde kimsenin beÄŸenmediÄŸi, ‘itici’ bulduÄŸu adamları sevmiÅŸ. Okulda platonik bir iliÅŸki yaÅŸadığı çocuÄŸun çirkin mi çirkin olduÄŸunu, kendi ilgisi yüzünden şımarıp onu aldatmaya kalktığını hatırlıyor. Ama dans, önemli bir iletiÅŸim aracı erkeklerle arasında. Birçok teklifi bu yolla aldığı vaki. Kadınlar zevk alıyor dansından, erkekler merak ediyor: ‘Nasıl yapıyor? Acaba baÅŸka zamanlarda da bu hareketleri yapabiliyor mu?’’ Adı pek çok kiÅŸiyle çıkmış ama gerçek sevgililerini çok az kiÅŸi biliyor.Ne müzik, ne moda, ne dans eÄŸitimi var. Ama hepsi birbirinden şık dans kostümlerini kendi çiziyor, renklerine ve kumaÅŸlarına kendi karar veriyor, kostümcüsü dikiyor. O kendi müziÄŸini de kendi yapıyor. Bir fırsat verilse, albümler dolduracak ritim düzenlemeleri var; Anjelika Akbar’ın Bach A L’orientale albümünde, klibinde dans ettiÄŸi parçanın ritim düzenlemesi de ona ait...TAM AYRILIYORDUM VURULDUM1.5 yıl, iÅŸten eve, evden iÅŸe kendimi kapattım. Söylenenlere de inanmadım. Her dediÄŸini de yapmıyordum ama saygımı da esirgemiyordum. Bir ÅŸeylere inanıyorsunuz ama bazen yalan ÅŸeyler de söyleniyor, üç dört kez ÅŸans verdim ona. Sonunda bardak taÅŸtı. Ben dürüst davrandım, ondan da bunu bekledim. Her ÅŸeyi öğrendikten sonra baÅŸkaldırmaya, ayrılmak için mücadeleye baÅŸladım. Tam ayrılıyordum vuruldum. Sonra yine ayrılmak istedim, bu sefer onun başına sıkıntılar geldi, bu zamanda bir de sen vurma dediler, yapmadım. AYAÄžINI KÄ°ME VERDÄ°?Onu bacağından yaralamak suçundan yargılanan Ahmet Demir, kendi kararıyla ateÅŸ ettiÄŸini söyledi mahkemede. Yargılandı, sekiz yıl hapis cezasına çarptırıldı, konu kapandı! Yıllar sonra, geçen hafta, Asena canlı yayında, ‘Artık özgür olmak istiyorum. Ayağımı verdim’ dedi. Bu ‘Beni Ä°brahim Tatlıses vurdurdu’ demek miydi? Hayır, diyor: ‘O konulara girmek istemiyorum. Kimsenin günahını alamam. Böyle olduÄŸuna inanamam.’Amerikan BaÅŸkanı’yken Bill Clinton’ın ve ünlü Ä°ngiliz sanatçı Mick Jagger’ın önünde -nasılsa- dans edebilme fırsatını yakalayan Asena, Anjelika Akbar’ın Bach A L’orientale konserlerine ‘vurulduÄŸu’ için çıkamadı. Sadece klipte ve iyileÅŸtikten sonra iki kez dans edebildi. BARDAÄžI TAÅžIRAN DAMLABen çok sevdim. ArkadaÅŸlarım Ä°brahim Bey’e taptığımı söylüyorlardı. Çok sevdim ama bir gecede de hepsi yıkıldı. Bardağı taşıran güven konusuydu. BaÅŸta dedim ki, ‘Bir sürü insan bir sürü ÅŸey söylüyor ben bunlara inanmak istemiyorum. Dünyanın en kötü ÅŸeyini yapsanız bile bana doÄŸruyu söyleyin.’ Hatta teÅŸekkür etmiÅŸti.Â