Ankara’da yeni eğlence oyun havası gazinosu
Güncelleme Tarihi:
Umut ERDEM
Oluşturulma Tarihi: Aralık 19, 2008 00:00
Ankara’da gazinolar ve pavyonlarla yıllardır sürüp giden "erkek" eğlenceleri artık kendine yeni bir kanal buldu; Ankara oyun havaları. Ulus’un yıllanmış pavyonlarının çoğu artık tabela değiştirdi. İçeriden elektro saz eşliğinde tıkırdayan kaşık sesleri geliyor. Sahnede coşkuyla parmak şıklatan Ankaralı erkekler var. Ve tabii onlara da eskinin konsomatrisleri, şimdinin "oyuncu kızları" eşlik ediyor. Mini etekli kızların hepsi birer oyun havası uzmanı.
Ankaralı Turgut’u, Oğuz Yılmaz’ı ve daha birçok ünlüyü yaratan kültür o kadar bereketli ki, Ulus’ta başlayan Ankara oyun havaları gazinoları yayılıyor. Şu sıralar Cebeci’de de onlarcası açıldı bu merkezlerin. Buralarda en çok çalınan parçalar "Çekirge" ve "Bas bas paraları Leyla’ya."
İki semtte tabelalarında "Gazino: Ankara Oyun Havaları" yazan yaklaşık 35’e yakın mekan var. Saat 19.00 gibi kapılar açılıyor, sabaha karşı 04.00’te kapanıyor. İlk uğradığımız Renk Gazinosu’nda bir süprizle karşılaşıyoruz. Vestiyerde, oyuncak peluş hayvanlar satılıyor. Biraz içeri ilerleyip "oyuncu kız" adı verilen konsomatrislerin ellerinde, koltuklarda oyuncakları gördükten sonra ne anlama geldiği anlaşılıyor. Müşteriler oyuncu kızlara bu oyuncaklardan hediye ederek "jest" yapıyorlar.
KURTLAR VADİSİ SESSSİZLİĞİ
İşletme sahibi Recep ve Ahmet Demirci kardeşlerin makam odasına gidiyoruz sonra. Odada sessizlik hakim. Herkes televizyona kilitlenmiş. Ekranda "Kurtlar Vadisi" var. Sessizlik çayların gelmesi ve reklam arası verilmesiyle bozuluyor.
Sahne sırasını bekleyen mekanın solisti Çubuklu Yaşar da geliyor odaya. 20 yıldır piyasada ve diğerleri gibi o da düğünlerde başlamış ilk kez çalmaya. Üç kaseti var. İkinci kasedi 60 bin adet satmış. Son kasedi "Ankara Yanıyor Kazım" bir ay önce çıkmış. Krizde "dibe vurduğunu" söylüyor Yaşar: "Gece gündüz çalışıyorum, bahşiş çıkmıyor" diyor. Hemen patron Demirci söze giriyor: "60 masanın şu anda tıklım tıklım dolu olması gerekirdi. Ancak yarısı boş." Yaşar’ın geceliği 550 YTL imiş, bir o kadar da bahşişi var. Bütün işletmecilerin bir araya geldiğini, fiyatların düşürülmesinin de konuşulduğu bir kriz toplantısı yaptıklarını öğreniyoruz.
ALKIŞLAMAYANIN KAYNANASI GEBERSİN
Saat 23.00’ü gösterdiğinde Çubuklu Yaşar’ın sırası geliyor. Caddedeki mekanlarda kırmızı renkler ve ışıklar hakim. Her tarafta da ayna var. Yaşar, baterist, klavyeci ve darbukacısından oluşan üç kişilik ekibiyle sazını çalmaya başlıyor. Yaşar sazını çalardken laf atmadan duramıyor. Alkışlamayana da "Alkışlamayanın kaynanası gebersin, masasında rakısı kalmasın" diyerek beddua ediyor.
Saz başlar başlamaz oyuncu kızlar zil ve kaşıklarla sahneye çıkarak başlıyorlar oynamaya. Renk’te yaklaşık 30 oyuncu kız var. Mekana alınırken kaşık havası bilip bilmedikleri önemsenmiyor. Çünkü en geç bir ayda diğer kızlar öğretiyorlar ona. Müşteriler istedikleri şarkının ve karşılıklı oynamak istediği oyuncu kızın ismini peçeteye yazarak garsona veriyor. Garson sanatçıya teslim ediyor. Sanatçı müşterinin ve kızın ismini anons ederek sahneye çağırıyor.
Sahnede içkilerin yer aldığı bir de sehpa var. Çift dans ettiği sürece buradaki sehpaya servis yapılıyor. Ücret 20 - 30 YTL arasında değişiyor. Sahneye çıkan ilk müşteri eğlenceye doyamıyor ve 10 dakikada neredeyse 100 YTL’yi bırakıyor mekana.
Kurtlar Vadisi ve cuma namazı müşteri sayısını etkiliyor
En popüler gazinolardan biri, Cebeci’deki Parlement. İşletme müdürü Cahit Güngör, patronu Hacı Mehmet Bey’in "Ankara’nın örf ve adetlerini canlandırmak için mekanı açtığını" söylüyor. Güngör, mekanın tam dolu olmamasının nedenini "Kurtlar Vadisi ve yarın cuma namazı oluşu doluluk oranımızı etkiliyor" diye açıklıyor. "Ancak haftasonu 45 masamızın hepsi dolar." Burada Renk’ten farklı olarak Ali Yaprak, Umut Can ve Cengiz Gürcan olmak üzere günde üç sanatçı çıkıyor. Yaprak, argo esprilere kaçmadan sadece şarkıları söylüyor. Mekanlarda, kaşıkları alıp oynamadıkça fahiş fiyatlar yok. Parlement’te bir 35’lik rakı 35 YTL. Mezeler ise 7 YTL.
Tarlasını zatan zil takıp oynuyor
Bu gazinoların müdavimleri genellikle Ankara’nın Elmadağ, Polatlı, Sincan, Güdül, Çubuk gibi ilçelerinden gelenler. Şehir dışından da özellikle İstanbul, Antalya, Mersin, Samsun, Karabük, Çankırı, Çorum ve Kırşehir’den ilgi var. Yaş ortalaması 30’un altında. Müdavimlerin çoğu memleketindeki tarlasını satıp buraya eğlenmeye geliyor. Dursun, "Polatlı’daki bütün tarlaları sattım, kaşık havasıyla yedim. Bir trilyona yakın param gitti" diyor. Renk’in işletmecisi Demirci "Bazı müşteriler oyuncu kızlara aşık oluyor, her gün geliyorlar" diyor.
İki semtte tabelalarında "Gazino: Ankara Oyun Havaları" yazan yaklaşık 35’e yakın mekan var. Saat 19.00 gibi kapılar açılıyor, sabaha karşı 04.00’te kapanıyor. İlk uğradığımız Renk Gazinosu’nda bir süprizle karşılaşıyoruz. Vestiyerde, oyuncak peluş hayvanlar satılıyor. Biraz içeri ilerleyip "oyuncu kız" adı verilen konsomatrislerin ellerinde, koltuklarda oyuncakları gördükten sonra ne anlama geldiği anlaşılıyor. Müşteriler oyuncu kızlara bu oyuncaklardan hediye ederek "jest" yapıyorlar.
KURTLAR VADİSİ SESSSİZLİĞİ
İşletme sahibi Recep ve Ahmet Demirci kardeşlerin makam odasına gidiyoruz sonra. Odada sessizlik hakim. Herkes televizyona kilitlenmiş. Ekranda "Kurtlar Vadisi" var. Sessizlik çayların gelmesi ve reklam arası verilmesiyle bozuluyor.
Sahne sırasını bekleyen mekanın solisti Çubuklu Yaşar da geliyor odaya. 20 yıldır piyasada ve diğerleri gibi o da düğünlerde başlamış ilk kez çalmaya. Üç kaseti var. İkinci kasedi 60 bin adet satmış. Son kasedi "Ankara Yanıyor Kazım" bir ay önce çıkmış. Krizde "dibe vurduğunu" söylüyor Yaşar: "Gece gündüz çalışıyorum, bahşiş çıkmıyor" diyor. Hemen patron Demirci söze giriyor: "60 masanın şu anda tıklım tıklım dolu olması gerekirdi. Ancak yarısı boş." Yaşar’ın geceliği 550 YTL imiş, bir o kadar da bahşişi var. Bütün işletmecilerin bir araya geldiğini, fiyatların düşürülmesinin de konuşulduğu bir kriz toplantısı yaptıklarını öğreniyoruz.
ALKIŞLAMAYANIN KAYNANASI GEBERSİN
Saat 23.00’ü gösterdiğinde Çubuklu Yaşar’ın sırası geliyor. Caddedeki mekanlarda kırmızı renkler ve ışıklar hakim. Her tarafta da ayna var. Yaşar, baterist, klavyeci ve darbukacısından oluşan üç kişilik ekibiyle sazını çalmaya başlıyor. Yaşar sazını çalardken laf atmadan duramıyor. Alkışlamayana da "Alkışlamayanın kaynanası gebersin, masasında rakısı kalmasın" diyerek beddua ediyor.
Saz başlar başlamaz oyuncu kızlar zil ve kaşıklarla sahneye çıkarak başlıyorlar oynamaya. Renk’te yaklaşık 30 oyuncu kız var. Mekana alınırken kaşık havası bilip bilmedikleri önemsenmiyor. Çünkü en geç bir ayda diğer kızlar öğretiyorlar ona. Müşteriler istedikleri şarkının ve karşılıklı oynamak istediği oyuncu kızın ismini peçeteye yazarak garsona veriyor. Garson sanatçıya teslim ediyor. Sanatçı müşterinin ve kızın ismini anons ederek sahneye çağırıyor.
Sahnede içkilerin yer aldığı bir de sehpa var. Çift dans ettiği sürece buradaki sehpaya servis yapılıyor. Ücret 20 - 30 YTL arasında değişiyor. Sahneye çıkan ilk müşteri eğlenceye doyamıyor ve 10 dakikada neredeyse 100 YTL’yi bırakıyor mekana.
Kurtlar Vadisi ve cuma namazı müşteri sayısını etkiliyor
En popüler gazinolardan biri, Cebeci’deki Parlement. İşletme müdürü Cahit Güngör, patronu Hacı Mehmet Bey’in "Ankara’nın örf ve adetlerini canlandırmak için mekanı açtığını" söylüyor. Güngör, mekanın tam dolu olmamasının nedenini "Kurtlar Vadisi ve yarın cuma namazı oluşu doluluk oranımızı etkiliyor" diye açıklıyor. "Ancak haftasonu 45 masamızın hepsi dolar." Burada Renk’ten farklı olarak Ali Yaprak, Umut Can ve Cengiz Gürcan olmak üzere günde üç sanatçı çıkıyor. Yaprak, argo esprilere kaçmadan sadece şarkıları söylüyor. Mekanlarda, kaşıkları alıp oynamadıkça fahiş fiyatlar yok. Parlement’te bir 35’lik rakı 35 YTL. Mezeler ise 7 YTL.
Tarlasını zatan zil takıp oynuyor
Bu gazinoların müdavimleri genellikle Ankara’nın Elmadağ, Polatlı, Sincan, Güdül, Çubuk gibi ilçelerinden gelenler. Şehir dışından da özellikle İstanbul, Antalya, Mersin, Samsun, Karabük, Çankırı, Çorum ve Kırşehir’den ilgi var. Yaş ortalaması 30’un altında. Müdavimlerin çoğu memleketindeki tarlasını satıp buraya eğlenmeye geliyor. Dursun, "Polatlı’daki bütün tarlaları sattım, kaşık havasıyla yedim. Bir trilyona yakın param gitti" diyor. Renk’in işletmecisi Demirci "Bazı müşteriler oyuncu kızlara aşık oluyor, her gün geliyorlar" diyor.