Amerikan basını homofobik ve faşist bu yüzden artık okumuyorum
Güncelleme Tarihi:
Barış AKPOLAT
Oluşturulma Tarihi: Temmuz 16, 2011 00:00
Skin dünyanın en iyi rock vokallerinden biri. Yırtıcı ve saldırgan görüntüsüne rağmen yumuşak ve narin aynı zamanda. Önemli alternatif rock/heavy rock gruplarından Skunk Anansie’nin solisti. Solo kariyerinde de kişisel yeteneklerini daha iyi gördük. Skunk Anansie, 11 yıldan sonra Wonderlustre albümünü yayınladı. 17 Temmuz’da Rock’n’Coke sahnesini yerle bir edecek Skin; grubunu, lezbiyenliğini, homofobik medyayı ve tutucu müzik endüstrisini anlattı
Birleşip tekrar albüm yayınlamanız hepimizi çok heyecanlandırmıştı. O dönemi anlatır mısınız?
- Aslında buna birleşme denemez. Tekrar toplanma lafını sevmiyorum. Biz sadece biraz ayrı kaldık ve sonra aynı havayı teneffüs etmek istediğimiz karar verip bir albüm daha çıkarttık. Hepsi bu, her şeyden çok memnunuz.
Nasıl karar verdiniz?
- Bir gece tüm ekip evimde toplandık. Tekrar takılmak müthişti. Sadece biraz daha yaşlanmıştık.
Albümler yapıp konserler verdikten sonra dağılmak ve tekrar toplanmak bir grubun doğal süreci midir?
- Biz müzik dünyasına çok hızlı girdik. Kısa zamanda üç albüm yaptık. Birçok konser verdik. Fakat bir ara nefes alıp kendi işlerimize de yönelmek istedik. Bu da, bir süre tek tabanca olmak demekti. Doğal süreç midir bilemiyorum ama herkes kendi hayatını yaşamak istiyor bazen.
Wunderlustre için olgunluk albümünüz denilebilir. Nasıl ortaya çıktı?
- Yaşlar ilerledikçe böyle de olmak zorunda. Albümün sözleri çok sert, müziğinin içimizde şarap gibi beklediği anlaşılabiliyor. Sound’u da şimdiye kadar yaptıklarımızın en iyisi. Olgunlaştığımız için albüm de ister istemez olgun oldu. Geçmişimizden gurur duyuyoruz, gelecek işlerimiz de bunun kanıtı olmalı.
Aynı ekip bir araya geldiğinizde ilk hisleriniz ne oldu?
- Kayıt her zaman en zor süreçtir, çok işle gelen baskı ve stres yoğundur. Fakat biz çalışkandık bu yüzden her aşamada çok eğlendik. İlk anlarda biraz gergindik ama bir açılınca sonrası çorap sokağı gibi geldi.
LEZBİYENLİĞİMİ MALZEME YAPTILAR
Adınız ilk duyulmaya başlandığında medyadan veya insanlardan cinsel kimliğinizle ilgili bir tepki aldınız mı?
- Kötüleyecek bir şey arayanlar, siyah bir lezbiyen olmamı elbette malzeme yaptı. Ben her zaman lezbiyen olduğumu söyledim. Bu arada bunlar, şu anda da fazlasıyla yapılıyor. Medya çok acımasız davranabiliyor. Endüstrinin bizi görmezden gelmeye de çalıştığı oldu.
Sizin gibi bir grubu nasıl görmezden gelebilirler ki?
- Endüstrinin ‘yeni grup’ takıntısı vardır. Her zaman yemek için yeni grup arar ve eskileri görmezden gelirler. İngiltere’de üç albüm çıkardıysanız yeni gruplarla aşık atamazsınız. Bu bir saplantı. Örnek olarak Arcade Fire’ın eski albümleriyle pek ilgilenilmedi fakat adamlar son albümleriyle inanılmaz bir patlama yaptılar. Sen şans vermezsen, kim nasıl en iyi işini yapabilir ki? Bir albümle kimseyi yargılayamazsınız.
Geylerin müzik endüstrisindeki duruşu hakkında fikirlerinizi de merak ediyorum.
- Açıkçası biz her zaman var olduk. Tüm dünyada pek çok gey var bu endüstride. Zaten albümlerini alanlar müziği sevdikleri için alırlar onu. Gey, siyah veya Brixton’lu olmanız onlara bir şey ifade etmez. Dinleyici açısından sorun olmasa da medya bu işleri ciddi anlamda kulplar takarak manipüle ediyor.
BENİ BİR KALIBA KOYUYORLAR
Özellikle Amerikan basınında çıkan her röportajınızda sizin için ‘Siyah, lezbiyen, feminist ve saldırgan’ tabirlerini kullanılıyor. Sizi bu kadar beylik kalıplara sokarak basitçe anlatmak faşist bir dil doğurmuyor mu?
- Evet, bu çok ciddi bir marjinalleştirme eylemi. Sizi bir kalıba koyup herkese aynı şeyi okutuyorlar. Lütfen sen yapma bunu.
Ben bunu kabaca ‘tembel gazetecilik’ diye nitelendiriyorum. 90’lardan beri benimle ilgili yazılmış her makale, senin söylediğin o kelimelerle başlıyor. Kendimi hiç böyle tanıtmadığım halde hem de... Evet siyahi bir lezbiyenim ama ama beni tanıtma şekillerine bakınca karşınıza iki metrelik, kaslı, çirkin, iğrenç ve kel bir kadın çıkacağını sanırsınız. Bu yüzden benimle tanışanlar hep şaşırır. Bütün bunlara rağmen kendimi asla çirkin bulmuyorum. Çok ince ve narinimdir aslında. Sahnede agresif görünebilirim ama heavy rock yapan bir grubun solistiyim. Artık hakkımda çıkanları okumuyorum çünkü hepsi aynı yargılardan oluşuyor.
Onların aksine ben sizi çok etkileyici buluyorum. Pek çok kişi de model olabileceğinizi düşünüyor. Hiç yaptınız mı?
- Açıkçası müzikten önce, ilk sahneye çıkışım modellikle oldu. Ama çok kısa bir zaman yaptım. Müzik daha ağır basıyor.
Daha önce İstanbul’a geldiniz. Burası hakkında ne düşünüyorsunuz?
- Tarih beni çok çekiyor. Sokakların kokusuna bayılmıştım. Yemekleriniz çok güzel. İngiltere’de bile Türk yemekleri yiyorum. Türk çayına da bayıldım. Ayrıca Türk kadınlarını beğenmiştim ama bir partnerim var ve çok sadık olduğum için etrafıma hiç bakmıyorum... (Gülüyor)
U2 ÇOK EĞLENCELİ VE CENTİLMENDİ
Şimdiye kadar pek grup ve sanatçıyla turladınız, aynı sahneyi paylaştınız. Hangisi favorinizdi?
- U2 çok eğlenceliydi. Çok centilmen bir grup. Tüm ekip çok eğlenceli ve saygılı. Üyelerinin aileleriyle de tanışmıştık. Lenny Kravitz’i de çok severim ama Rammstein’la turlamak çok güzeldi. Sahnede maçolar ama sahneden inince bir anda değişiyorlar.
Bir röportajında Lemmy’nin favori grubunun Skunk Anansie olduğunu okumuştum. Yanlış bilmiyorsam sizin de müziğe başlama nedeniniz solistleri Lemmy. Gurur verici olmalı...
- Lemmy’nin bas gitar çalışından çok etkilenmiştim. Yıllarca Motörhead dinledim. Şimdi bize hayran olması gerçekten gurur verici. Ayrıca onunla aynı sahneyi paylaşıyor olmak da müthiş bir duygu. Sanırım onunla bir şarkı yapacağız.
- Aslında buna birleşme denemez. Tekrar toplanma lafını sevmiyorum. Biz sadece biraz ayrı kaldık ve sonra aynı havayı teneffüs etmek istediğimiz karar verip bir albüm daha çıkarttık. Hepsi bu, her şeyden çok memnunuz.
Nasıl karar verdiniz?
- Bir gece tüm ekip evimde toplandık. Tekrar takılmak müthişti. Sadece biraz daha yaşlanmıştık.
Albümler yapıp konserler verdikten sonra dağılmak ve tekrar toplanmak bir grubun doğal süreci midir?
- Biz müzik dünyasına çok hızlı girdik. Kısa zamanda üç albüm yaptık. Birçok konser verdik. Fakat bir ara nefes alıp kendi işlerimize de yönelmek istedik. Bu da, bir süre tek tabanca olmak demekti. Doğal süreç midir bilemiyorum ama herkes kendi hayatını yaşamak istiyor bazen.
Wunderlustre için olgunluk albümünüz denilebilir. Nasıl ortaya çıktı?
- Yaşlar ilerledikçe böyle de olmak zorunda. Albümün sözleri çok sert, müziğinin içimizde şarap gibi beklediği anlaşılabiliyor. Sound’u da şimdiye kadar yaptıklarımızın en iyisi. Olgunlaştığımız için albüm de ister istemez olgun oldu. Geçmişimizden gurur duyuyoruz, gelecek işlerimiz de bunun kanıtı olmalı.
Aynı ekip bir araya geldiğinizde ilk hisleriniz ne oldu?
- Kayıt her zaman en zor süreçtir, çok işle gelen baskı ve stres yoğundur. Fakat biz çalışkandık bu yüzden her aşamada çok eğlendik. İlk anlarda biraz gergindik ama bir açılınca sonrası çorap sokağı gibi geldi.
LEZBİYENLİĞİMİ MALZEME YAPTILAR
Adınız ilk duyulmaya başlandığında medyadan veya insanlardan cinsel kimliğinizle ilgili bir tepki aldınız mı?
- Kötüleyecek bir şey arayanlar, siyah bir lezbiyen olmamı elbette malzeme yaptı. Ben her zaman lezbiyen olduğumu söyledim. Bu arada bunlar, şu anda da fazlasıyla yapılıyor. Medya çok acımasız davranabiliyor. Endüstrinin bizi görmezden gelmeye de çalıştığı oldu.
Sizin gibi bir grubu nasıl görmezden gelebilirler ki?
- Endüstrinin ‘yeni grup’ takıntısı vardır. Her zaman yemek için yeni grup arar ve eskileri görmezden gelirler. İngiltere’de üç albüm çıkardıysanız yeni gruplarla aşık atamazsınız. Bu bir saplantı. Örnek olarak Arcade Fire’ın eski albümleriyle pek ilgilenilmedi fakat adamlar son albümleriyle inanılmaz bir patlama yaptılar. Sen şans vermezsen, kim nasıl en iyi işini yapabilir ki? Bir albümle kimseyi yargılayamazsınız.
Geylerin müzik endüstrisindeki duruşu hakkında fikirlerinizi de merak ediyorum.
- Açıkçası biz her zaman var olduk. Tüm dünyada pek çok gey var bu endüstride. Zaten albümlerini alanlar müziği sevdikleri için alırlar onu. Gey, siyah veya Brixton’lu olmanız onlara bir şey ifade etmez. Dinleyici açısından sorun olmasa da medya bu işleri ciddi anlamda kulplar takarak manipüle ediyor.
BENİ BİR KALIBA KOYUYORLAR
Özellikle Amerikan basınında çıkan her röportajınızda sizin için ‘Siyah, lezbiyen, feminist ve saldırgan’ tabirlerini kullanılıyor. Sizi bu kadar beylik kalıplara sokarak basitçe anlatmak faşist bir dil doğurmuyor mu?
- Evet, bu çok ciddi bir marjinalleştirme eylemi. Sizi bir kalıba koyup herkese aynı şeyi okutuyorlar. Lütfen sen yapma bunu.
Ben bunu kabaca ‘tembel gazetecilik’ diye nitelendiriyorum. 90’lardan beri benimle ilgili yazılmış her makale, senin söylediğin o kelimelerle başlıyor. Kendimi hiç böyle tanıtmadığım halde hem de... Evet siyahi bir lezbiyenim ama ama beni tanıtma şekillerine bakınca karşınıza iki metrelik, kaslı, çirkin, iğrenç ve kel bir kadın çıkacağını sanırsınız. Bu yüzden benimle tanışanlar hep şaşırır. Bütün bunlara rağmen kendimi asla çirkin bulmuyorum. Çok ince ve narinimdir aslında. Sahnede agresif görünebilirim ama heavy rock yapan bir grubun solistiyim. Artık hakkımda çıkanları okumuyorum çünkü hepsi aynı yargılardan oluşuyor.
Onların aksine ben sizi çok etkileyici buluyorum. Pek çok kişi de model olabileceğinizi düşünüyor. Hiç yaptınız mı?
- Açıkçası müzikten önce, ilk sahneye çıkışım modellikle oldu. Ama çok kısa bir zaman yaptım. Müzik daha ağır basıyor.
Daha önce İstanbul’a geldiniz. Burası hakkında ne düşünüyorsunuz?
- Tarih beni çok çekiyor. Sokakların kokusuna bayılmıştım. Yemekleriniz çok güzel. İngiltere’de bile Türk yemekleri yiyorum. Türk çayına da bayıldım. Ayrıca Türk kadınlarını beğenmiştim ama bir partnerim var ve çok sadık olduğum için etrafıma hiç bakmıyorum... (Gülüyor)
U2 ÇOK EĞLENCELİ VE CENTİLMENDİ
Şimdiye kadar pek grup ve sanatçıyla turladınız, aynı sahneyi paylaştınız. Hangisi favorinizdi?
- U2 çok eğlenceliydi. Çok centilmen bir grup. Tüm ekip çok eğlenceli ve saygılı. Üyelerinin aileleriyle de tanışmıştık. Lenny Kravitz’i de çok severim ama Rammstein’la turlamak çok güzeldi. Sahnede maçolar ama sahneden inince bir anda değişiyorlar.
Bir röportajında Lemmy’nin favori grubunun Skunk Anansie olduğunu okumuştum. Yanlış bilmiyorsam sizin de müziğe başlama nedeniniz solistleri Lemmy. Gurur verici olmalı...
- Lemmy’nin bas gitar çalışından çok etkilenmiştim. Yıllarca Motörhead dinledim. Şimdi bize hayran olması gerçekten gurur verici. Ayrıca onunla aynı sahneyi paylaşıyor olmak da müthiş bir duygu. Sanırım onunla bir şarkı yapacağız.