Alyans gitti saltanat bitti
Güncelleme Tarihi:
Gülden AYDIN
Oluşturulma Tarihi: Mayıs 06, 2007 00:00
Oğuzhan Şevik’in takım elbiseleri, başkanlık sekreterliği makamı vardı. Yakışıklıydı, belediye başkanının damadıydı. Jöleli saçlarına talih kuşu konmuştu, geleceği parlaktı. Darıcalı gençler gıpta ve hasetle bakıyordu. Lakin evliliği ve şaşaalı günleri iki buçuk yıl sürdü. Boşanma davası başlayınca işçi tulumu giydirildi, belediyenin kanalizasyon işlerine gönderildi. Maaşı da 1300 YTL’den, 750 YTL’ye düştü.
Vildan (22), Kocaeli Darıca Beldesi’nin AKP’li Belediye Başkanı Şükrü Karabacak’ın kızı. Karabacak eski maratoncu. Zeki Öztürk, Haydar Doğan, Fatih Çintimar gibi Balkan Şampiyonu atletler yetiştirmiş; Atletizm Milli Takımı’nda, Tekel, Fenerbahçe ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin atletizm takımlarında antrenörlük yapmış.
Oğuzhan (22) ise orta halli, Afyonlu bir ailenin oğlu. Lise öğrenimini yarım bırakan genç adam, 2002’de Darıca Meydanı’ndaki dükkanında cep telefonu satarak geçimini sağlar. Küçük bir sermayeyle kurmuştur işyerini. Bir gün dükkanına 17 yaşında, genç bir kız girer. Göz göze gelirler. İlk bakışta aşık olurlar. Gizli gizli buluşmaya başlarlar.
Altı ay sonra Vildan, babasına açılır: Oğuzhan’la evlenmeye kararlıdır. Babası, yaşının küçük, evlilik için henüz çok erken olduğunu söyler. Kızını bir türlü caydıramaz. Zira kızı Nuh der de, peygamber demez. Bağrına taş basar, mecburen "peki" der. Başkanın şanına layık bir düğünle Vildan ile Oğuzhan, 27 Eylül 2003’te Gebze Belediyesi Nikah Salonu’nda evlenir. Vildan’ın nikah şahidi Milli Savunma Bakanı Vecdi Gönül, Oğuzhan’ınki de AKP Kocaeli Milletvekili Eyüp Ayar olur. Düğünü, Gebze’nin yerel gazeteleri manşetten duyurur.
Damat Oğuzhan Şevik, 2004’te belediye başkan adayı kayınpederinin seçim çalışmalarına canla başla katılır. Kayınpeder Darıca belediye başkanı seçilir. Beldelerin özel kalem kadrosu yoktur. Başkanlık sekreterliği kadrosu açıktır. Başkan Karabacak, damadını sekreteri yapar. Oğuzhan takım elbisesi, jöleli saçlarıyla makamını en şık haliyle doldurur. Belediyenin düzenlediği etkinliklerde popüler sanatçılarla başkanlık adına muhataptır. İki buçuk yıl sonra, 2007 Mart’ında evlilik biter.
Şükrü Karabacak, üzgün bir ifadeyle geçmişte yaşananları anlatırken, "Bırakın belediye başkanlığımı, ben bir babayım. Mevki, makam geçici. Bir aile babası olarak çocuğum için gerekeni yaptım" diyor. Çok teferruata girmek, sabık damadı ve ailesini rencide etmek istemiyor. Sadece diyor ki "Çok küçük bir cep telefonu dükkanı vardı. Bayilik söz konusu değil. Bir baba olarak elinden tuttum. Bir şey yapmışsak, çocuğumuz için yaptık. Çünkü kızımın alıştığı bir yaşam standardı vardı." Yine de damadın sunabildiği düşük standartlı hayat, Vildan’da psikolojik sorunlara sebep olur.
BOŞANMAK İSTEMEDİ
Aşk evliliğinin iç yüzünü sadece Vildan’ın belediye başkanı babasının anlattıkları kadar biliyoruz. Haberimizi hazırlarken Vildan’a ulaşmak mümkün olmadı. Oğuzhan ise özel hayatına, karı-koca arasında cereyan eden olaylara, hüsranla sonuçlanan evliliğine ilişkin ayrıntı vermekten kaçındı. Baba Karabacak, Vildan’ın iki buçuk yıl süren evliliğinde, ilk altı aydan itibaren sorunların başladığını söylüyor. "Bana söyleyememiş, babam bana ne der, diye. Gün geçtikçe görüyordum. Kızım eriyor, gidiyordu elden." Gelişmeleri aktarırken maratoncu iradesi, siyasi kimliği, sesinin titremesini ve gözlerinin nemlenmesini engelleyemiyor. Bir süre susuyor, sonra devam ediyor.
Damadını çağırdığını, evlendikten sonra edindikleri mal varlıklarından bir talepte bulunmayacaklarını söylüyor. "Boşanmayı kabul et. Yeter ki kafa olarak rahatlayalım" diyor. Oğuzhan, kabul edince genç çift iki ay önce İstanbul’da, Kadıköy Aile Mahkemesi’nde, ikinci celsede boşanıyor.
Oğuzhan’ın söylediğine bakılırsa, mahkemedeki ifadesi yeni bir kriz yaratıyor: "Öyle ya da böyle, anlaşmalı boşandık. 12 Aralık 2006’daki ilk duruşmada hakime, boşanmak istemiyorum. Karımla uzlaşma çabalarım ailesi tarafından engelleniyor, dedim. Tutanaklara geçmiş." Bu sözler, kayınpederi çileden çıkarmaya yeter. Sabık damadı bir anda siler defterinden.
Karabacak’a göre, en büyük hatası hissi davranmaktır: "Belediyeye girmemeliydi. Ama o zamanki şartlarda bunu düşünemedim. Birinin ayağına bassam bile tehdit ediliyorum. İnanacağım, güveneceğim kişilere ihtiyacım vardı. Oğuzhan’ı yanı başımda işe almakla hata etmişim. Başka birimde ya da belediye dışında iş bulabilirdim. Ama lise diploması yoktu ki."
Oğuzhan, diploma hususunda tam tersini söylüyor. "Lise mezunu olarak belediyedeki görevime geldim. MEB tasdikli bilgisayar ve İngilizce sertifikam var. Şimdi Açık Öğretim İşletme Bölümü birinci sınıftayım."
İSTİFA ETMEYECEK
Oğuzhan, boşanma davasının ilk celsesine, belediyeden üç gün mazeret izni alıp gider. Makamına döndüğünde, Belediye İnsan Kaynakları Eğitim Müdür Vekili İlknur Karaduman imzalı bir yazı bulur masasında. "Belediyemizde başkanlık sekreteri olarak sürdürdüğünüz görevinize, 14.12.2006 tarihinden itibaren Fen İşleri Müdürlüğü’ne bağlı Şantiye Birimi’nde Kanal İşçisi olarak devam etmeniz uygun görülmüştür."
Başkan, bu tenzil durumundan Oğuzhan’ı sorumlu tutuyor. Anlattığına göre olaylar şöyle gelişmiş: Oğuzhan önce emlak servisine verilir, yine takım elbisesiyle gitsin, gelsin ister. Geçimsizliği nedeniyle, yeni yerinde de huzursuzluk çıkarır. Zaten evliliğinin ilk gününden itibaren komplekslidir. Koskoca başkanın ailesini bile beğenmemeye başlar. Eşinin ailesiyle görüşmesine tahammül edemez. Karabacak "Onun yerinde ben olsam istifa ederdim" diyor.
Oğuzhan ise vasıflı memurluktan vasıfsız kanal işçiliğine gönderilmesine itiraz ediyor. "Vasıfsız olduğumu söylüyor. Bir başkana yalan yakışmıyor. Vasıflı memur olduğum halde beni amele yaptı." Dört aydır patlayan kanalizasyon borusu onarıyor, boru döşüyor, elde kazma kürek çalışıyor. Yine de düştüğü durumdan psikolojik olarak etkilenmediğini söylüyor. Ancak fotoğraflarını yerleştirdiği internet sitesine işçilik günlerinden fotoğraflarını koymamayı tercih ediyor. Ne Vildan’ı görmek, ne dönmek istiyor. Avukatıyla haber göndermiş başkana. Kendisine bizzat istifa et, demesini istemiş. Başkan aramayınca kararını vermiş. "Kendisi işten çıkarmadığı sürece istifa etmeyi düşünmüyorum."
Oğuzhan (22) ise orta halli, Afyonlu bir ailenin oğlu. Lise öğrenimini yarım bırakan genç adam, 2002’de Darıca Meydanı’ndaki dükkanında cep telefonu satarak geçimini sağlar. Küçük bir sermayeyle kurmuştur işyerini. Bir gün dükkanına 17 yaşında, genç bir kız girer. Göz göze gelirler. İlk bakışta aşık olurlar. Gizli gizli buluşmaya başlarlar.
Altı ay sonra Vildan, babasına açılır: Oğuzhan’la evlenmeye kararlıdır. Babası, yaşının küçük, evlilik için henüz çok erken olduğunu söyler. Kızını bir türlü caydıramaz. Zira kızı Nuh der de, peygamber demez. Bağrına taş basar, mecburen "peki" der. Başkanın şanına layık bir düğünle Vildan ile Oğuzhan, 27 Eylül 2003’te Gebze Belediyesi Nikah Salonu’nda evlenir. Vildan’ın nikah şahidi Milli Savunma Bakanı Vecdi Gönül, Oğuzhan’ınki de AKP Kocaeli Milletvekili Eyüp Ayar olur. Düğünü, Gebze’nin yerel gazeteleri manşetten duyurur.
Damat Oğuzhan Şevik, 2004’te belediye başkan adayı kayınpederinin seçim çalışmalarına canla başla katılır. Kayınpeder Darıca belediye başkanı seçilir. Beldelerin özel kalem kadrosu yoktur. Başkanlık sekreterliği kadrosu açıktır. Başkan Karabacak, damadını sekreteri yapar. Oğuzhan takım elbisesi, jöleli saçlarıyla makamını en şık haliyle doldurur. Belediyenin düzenlediği etkinliklerde popüler sanatçılarla başkanlık adına muhataptır. İki buçuk yıl sonra, 2007 Mart’ında evlilik biter.
Şükrü Karabacak, üzgün bir ifadeyle geçmişte yaşananları anlatırken, "Bırakın belediye başkanlığımı, ben bir babayım. Mevki, makam geçici. Bir aile babası olarak çocuğum için gerekeni yaptım" diyor. Çok teferruata girmek, sabık damadı ve ailesini rencide etmek istemiyor. Sadece diyor ki "Çok küçük bir cep telefonu dükkanı vardı. Bayilik söz konusu değil. Bir baba olarak elinden tuttum. Bir şey yapmışsak, çocuğumuz için yaptık. Çünkü kızımın alıştığı bir yaşam standardı vardı." Yine de damadın sunabildiği düşük standartlı hayat, Vildan’da psikolojik sorunlara sebep olur.
BOŞANMAK İSTEMEDİ
Aşk evliliğinin iç yüzünü sadece Vildan’ın belediye başkanı babasının anlattıkları kadar biliyoruz. Haberimizi hazırlarken Vildan’a ulaşmak mümkün olmadı. Oğuzhan ise özel hayatına, karı-koca arasında cereyan eden olaylara, hüsranla sonuçlanan evliliğine ilişkin ayrıntı vermekten kaçındı. Baba Karabacak, Vildan’ın iki buçuk yıl süren evliliğinde, ilk altı aydan itibaren sorunların başladığını söylüyor. "Bana söyleyememiş, babam bana ne der, diye. Gün geçtikçe görüyordum. Kızım eriyor, gidiyordu elden." Gelişmeleri aktarırken maratoncu iradesi, siyasi kimliği, sesinin titremesini ve gözlerinin nemlenmesini engelleyemiyor. Bir süre susuyor, sonra devam ediyor.
Damadını çağırdığını, evlendikten sonra edindikleri mal varlıklarından bir talepte bulunmayacaklarını söylüyor. "Boşanmayı kabul et. Yeter ki kafa olarak rahatlayalım" diyor. Oğuzhan, kabul edince genç çift iki ay önce İstanbul’da, Kadıköy Aile Mahkemesi’nde, ikinci celsede boşanıyor.
Oğuzhan’ın söylediğine bakılırsa, mahkemedeki ifadesi yeni bir kriz yaratıyor: "Öyle ya da böyle, anlaşmalı boşandık. 12 Aralık 2006’daki ilk duruşmada hakime, boşanmak istemiyorum. Karımla uzlaşma çabalarım ailesi tarafından engelleniyor, dedim. Tutanaklara geçmiş." Bu sözler, kayınpederi çileden çıkarmaya yeter. Sabık damadı bir anda siler defterinden.
Karabacak’a göre, en büyük hatası hissi davranmaktır: "Belediyeye girmemeliydi. Ama o zamanki şartlarda bunu düşünemedim. Birinin ayağına bassam bile tehdit ediliyorum. İnanacağım, güveneceğim kişilere ihtiyacım vardı. Oğuzhan’ı yanı başımda işe almakla hata etmişim. Başka birimde ya da belediye dışında iş bulabilirdim. Ama lise diploması yoktu ki."
Oğuzhan, diploma hususunda tam tersini söylüyor. "Lise mezunu olarak belediyedeki görevime geldim. MEB tasdikli bilgisayar ve İngilizce sertifikam var. Şimdi Açık Öğretim İşletme Bölümü birinci sınıftayım."
İSTİFA ETMEYECEK
Oğuzhan, boşanma davasının ilk celsesine, belediyeden üç gün mazeret izni alıp gider. Makamına döndüğünde, Belediye İnsan Kaynakları Eğitim Müdür Vekili İlknur Karaduman imzalı bir yazı bulur masasında. "Belediyemizde başkanlık sekreteri olarak sürdürdüğünüz görevinize, 14.12.2006 tarihinden itibaren Fen İşleri Müdürlüğü’ne bağlı Şantiye Birimi’nde Kanal İşçisi olarak devam etmeniz uygun görülmüştür."
Başkan, bu tenzil durumundan Oğuzhan’ı sorumlu tutuyor. Anlattığına göre olaylar şöyle gelişmiş: Oğuzhan önce emlak servisine verilir, yine takım elbisesiyle gitsin, gelsin ister. Geçimsizliği nedeniyle, yeni yerinde de huzursuzluk çıkarır. Zaten evliliğinin ilk gününden itibaren komplekslidir. Koskoca başkanın ailesini bile beğenmemeye başlar. Eşinin ailesiyle görüşmesine tahammül edemez. Karabacak "Onun yerinde ben olsam istifa ederdim" diyor.
Oğuzhan ise vasıflı memurluktan vasıfsız kanal işçiliğine gönderilmesine itiraz ediyor. "Vasıfsız olduğumu söylüyor. Bir başkana yalan yakışmıyor. Vasıflı memur olduğum halde beni amele yaptı." Dört aydır patlayan kanalizasyon borusu onarıyor, boru döşüyor, elde kazma kürek çalışıyor. Yine de düştüğü durumdan psikolojik olarak etkilenmediğini söylüyor. Ancak fotoğraflarını yerleştirdiği internet sitesine işçilik günlerinden fotoğraflarını koymamayı tercih ediyor. Ne Vildan’ı görmek, ne dönmek istiyor. Avukatıyla haber göndermiş başkana. Kendisine bizzat istifa et, demesini istemiş. Başkan aramayınca kararını vermiş. "Kendisi işten çıkarmadığı sürece istifa etmeyi düşünmüyorum."