'Allah'ın tokadını yedim kendime geldim

Geçmiş olsun Murat Bey...

Ben iyiyim ya. Hayatımda değişen hiçbir şey yok. Çocukluğumdan beri hiç dinlenmemiştim, 2 ay mecburiyetten yattım.

Ne şikayetiniz vardı?

Apandisitten şüphelenip hastaneye gittim, kanser olduğumu öğrendim.  �

SABIRLI OLDUM

Erken teşhis değil mi?

4 Mart’ta yaptırdığım checkup’ta sapasağlam çıkmıştım. 7 Mart’ta yani 3 gün sonra bu virüs vücuduma girmiş. Kaderinde yazılmışsa yaşarsın.

Hayattan ders çıkarır mısınız? Bu hastalık ve hastane süreci size ne öğretti?

Çok hiperaktiftim. Benim için çalışmanın sınırı yoktu. Ama Cenab-ı Allah, “Gel bir odaya gir, oradan hiç çıkmayacaksın. Bütün hayatını burada sürdüreceksin” dedi. O hiperaktifliği aldı ve bir sabır verdi. O sabır iç dünyanı genişletiyor farkında olmadan. Eğer negatif olursan kırarsın, pozitif olursan sevgi verirsin.

Siz hangi tarafı seçtiniz?

Ben pozitif olmayı seçtim. Bu süreç ayrıca ‘ben’ olgusunu sorgulamama neden oldu. Sanatçı arkadaşlarımın hepsi ‘ben’ der önce. Ben de az kalsın buna düşecektim. Sonuçta insanım. Konsere git televizyona git. Allah’ı unuttum. Çalışayım daha çok para kazanayım derdine düşünce, eşimi unuttum, oğlumu unuttum. Bu olayın farkına vardığım an Allah’ın tokadını yedim, kendime geldim.

BİR KAPI KAPANIR DİĞERİ AÇILIR

Bu süreçte “Niye ben” dediniz mi?

İsyan etmedim. Her kim ki Kelime-i Şahadet’i getirmişse yolunu da kendisi bulacaktır.

Hayat felsefenizi özetler misiniz?

Küçük bir derdim büyük bir Allah’ım var. Odamın kapısına yazıp astırdım bunu. En kötü durumlarda bile mutlaka bir kapı açıldı bana. Bir kapı kapanır, diğer kapı açılır.

GIRTLAK KANSERİ OLMUŞTUM

Birçok kez ölümle karşı karşıya geldim. 19 yaşındaydım. Gırtlak kanseri oldum. Ya biyopsiyi ya da ameliyatı ödeyecek kadar param vardı. İkisi arasında kaldım. Doktora, “O zaman sen orada ne varsa komple al” dedim. Bana “Ya iyiyse kanser değilse” dedi. ‘Boşver’ dedim. 6 ay şarkı söyleyememiştim. O 6 ayda inanır mısınız, dostum kim, düşmanım kim onları gördüm. Kimler varmış etrafımda onları gördüm. Cenab-ı Allah bana dostlarımı gösterdi. Yıllar sonra aynı şey tekrar başıma geldi.

ORUÇ TUTAMAYACAĞIM

Ramazan’a az kaldı, hasta olduğunuz için oruç tutamayacaksınız değil mi?

Oruç tutmamı yasakladı doktorlar. Ömrümde ilk defa oruç tutamayacağım. Bunun bedelini ödemek zorundayım. Hastaneden çıktığım da Allah izin verirse kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Umre ya da hacca hiç gittiniz mi?

Geçen yıl arkadaşlarımızla birlikte umreye gidiyorduk. O hafta 9 tane konser geldi bana. Tabii ben konseri değil, umreye gitmeyi tercih ettim. Ama ekibimin kış olduğu için paraya ihtiyaçları var. O gece bir rüya gördüm. Rüyamda bütün ekip beni dövüyordu. Diyorlardı ki “Senin paran vardı da gittin ama bizi aç bıraktın” diye. Sabahleyin kalktım, “Özür dilerim ben gelemiyorum” dedim ve umre’ye gidemedim, konserlerimi yaptım. Bu sene bir niyetimiz vardı, Cenab-ı Allah böyle bir şey nasip etti. İnşallah kışa ölmez kalırsak eşim ile umreye gitmek istiyorum. İnşallah Allah bize bunu nasip eder.

HASTANEDE ŞARKI YAZDIM

Kardeşlerinizin ilikleri uydu mu size?

Uymadı. Yurt dışından bana uyan 4 ilik bulundu. Şimdi onun yazışmaları yapılıyor. İlik bulunmasaydı da önemli değildi, kendi iliğimi bana verebiliyorlardı

İleriki günler için ne hayal ediyorsunuz?

Çok şarkı söylemek.

Hastane odasında yazdığınız şarkılardan bir tanesinin sözlerini söyleyebilir misiniz?

Gelecek misin ey sevgili, Sensiz batan güneşe sensiz mi bakacağım, Yanan yüreğimi bir kez olsun görebilseydin, Aşk yolunda yürürken elimi tutabilseydin. (bugün)