Oluşturulma Tarihi: Ağustos 20, 2003 00:00
Sevgili Güzin Abla, size ruhumu saran korkunç sıkıntıyı açmak zorunda kaldım. Aksi halde çıldıracağımı hissediyorum. Belki bana bir teselli verirsiniz. Çünkü artık yaşamdan hiç zevk almıyorum. Ben 5 yıllık evli genç bir adamım. Ancak eşimle aramız hiç iyi değil. Hayatım giderek kapkara bir boşluğa dönüşüyor. Eve gitmek istemiyorum. Bu yüzden de teselliyi kadehlerde arıyorum. Sakın bir başkasına tutulduğumu düşünmeyin. Keşke böyle bir şey olsaydı. Hiç değilse beni hayata bağlayan bir mutluluk olurdu. Aslında şimdi neden istediğimi bile bilmeden içiyorum. Ama kendimi içki kaderlerinden ayıramıyorum. Ne dersiniz giderek alkolik mi, ya da akşamcı mı olmak üzereyim?Alanya'dan M.Z.GÜZEL oğlum, belli ki birtakım birikimler sonunda depresyona girmişsin. Ancak sana şunu da sormak isterim. İçki yüzünden mi bu hale düştün? Yoksa bunaldıkça mı içkiye sarıldın? Ya da bu sonsuz bir çark gibi seni pençesine mi aldı? Çünkü bütün bu anlattıkların gerçek bir depresyondan da kaynaklanabilir. Ki bunun tek çaresi tedavi görmektir. Depresyon durup dururken ortaya çıkabilir. Dediğin gibi hiç nedensiz de ortaya çıkar. Yalnızca o güne kadar yaşadıklarının birikimi ve yavaş yavaş artık bunlara katlanamaz oluşundan da kaynaklanabilir. Depresyon değilse, alkol de bu anlattıklarına benzer bir durum yaratabilir. Alkol bağımlılığı insanı yavaş yavaş hayattan, çevresinden her şeyden çekilmeye zorlar. Hiçbir şeyden zevk almamak, iş yapmamak, tembellik, alkolün etkileri olabilir. Bana kalırsa oğlum, yapacağın ilk iş, bir hastanenin psikiyatri bölümüne başvurup, muayene olmaktır. Gerçekten bir depresyon geçiriyorsan hemen tedavi görmelisin. Tedavi sırasında gerçekten alkol bağımlılığın da varsa, o da giderilebilir bu arada. Görürsün, birkaç ay içinde yeniden nasıl yaşama bağlanacaksın. Böyle durumlarda uzmanlardan yardım almak en doğrusu oğlum. Depresyon aslında çok yaygın bir sorun. Ve kendi kendine bunu alt edemezsiniz.
button