Adnan Saygun’u anma konserindeki o boş koltuk kimin?

Benim için sinema tarihinin en müthiş ikilisiydi onlar. Ne birbirleriyle yapabilen ne de ayrı kalabilen iki müthiş dost. Walter Matthau ve Jack Lemmon.

Nereden aklına geldiler şimdi diyeceksiniz doğal olarak. Anlatayım.

Hürriyet Pazar’da yazmaya başladığım ilk hafta e-postama düşen ilk dedikodu ihbar mailini görünce düşündüm bunu.

Şakir Eczacıbaşı, Aya İrini’de çekilmiş bir fotoğrafını göndermiş, yanında da boş bir koltuk. Fotoğrafın, İstanbul Müzik Festivali kapsamında, geçen hafta sonu Aya İrini’deki Ahmet Adnan Saygun’un doğumunun 100. yılı anısına verilen konserde çekildiğini belirterek şöyle bir not düşmüş: "Her zaman yazılarında Türk bestecilerini destekleyen, onların dinlenmesi için elinden gelen her türlü çabayı gösteren ve bunu da sürekli köşesinde yazan Doğan Hızlan’a aitti bu koltuk."

İki eski dostun Matthau ve Lemmon gibi birbirlerine sık sık takıldıkları, bu türde şakalar yaptıkları yakın çevreleri tarafından çok iyi bilinir.

Şakir Bey de bu fırsatı kaçırmamıştı. Oysa çok iyi biliyordu Doğan Hızlan’ın nerede olduğunu.

Doğan Bey, Venedik’teydi ve Şakir Bey’in başında bulunduğu İKSV organize etmişti 52. Venedik Bienali’ndeki Türk pavyonunun hazırlanışını.

VENEDİK BALOSU GİBİ YEMEK

Doğan Hızlan’ın köşe yazılarından takip etmişsinizdir Venedik Bienali’ni, burada aynı şeyleri tekrarlamayayım diyorum ama kısa bir özet de vermek gerekiyor galiba.

Bu yıl Türkiye, Garanti Bankası sponsorluğunda Hüseyin Bahri Alptekin’in Don’t Complain adlı işiyle temsil ediliyor orada. Serginin küratörü de Vasıf Kortun.

Geçen hafta sonu tam anlamıyla çıkarma yaptı Türkler Venedik’e. Garanti Bankası özel bir uçakla götürdü misafirlerini ve orada ağırladı. Bu özel grubun içinde bankanın özel müşterileri, basın mensupları ve organizasyonun içindeki kişiler vardı.

Ve Şakir Eczacıbaşı’nın tam da boş koltukla fotoğraf çektirdiği saatlerde Türkiye’den gelen grup Garanti Bankası’nın Bienal’deki Türk Pavyonu’nun açılışı için verdiği gala yemeğindeydi.

Biraz o gala yemeğinden bahsedeyim size: Yemeğe, davetliler üçerli, dörderli gruplar halinde gondollarla gittiler. Konuklar kapıda eski Venedik balolarındaki gibi karşılandı, dantelli, kabarık etekli kadınlar ve maskeli erkekler tarafından.

Bellinilerin, şampanyaların içildiği küçük bir kokteylden yemeğe geçildi.

Yemek sonrasına konuklarına bir de sürpriz yaptı Garanti Bankası. O geceye özel olarak Emma Shaplin davet edilmişti ve minik bir konser verdi ünlü soprano.

FOTOĞRAFA KARŞILIK VENEDİK POZU

Neyse konuyu toparlayayım artık. Venedik’i anlatmamın nedeni de zaten Şakir Eczacıbaşı boş koltuklu fotoğrafı çektirirken Doğan Hızlan’ın nerede hangi pozu verdiğini anlatmaktı.

Yemeğe girerken bizi karşılayan animasyon ekibi bir ara ellerinde boş çerçeveyle daldılar salona. Konukların önüne çerçeveyi koyup komik fotoğraflar çektiriyorlardı.

Doğan Hızlan da aynı masada yan yana oturduğu Zeynep Oral’la işte o çerçevenin içinden gülümsüyordu objektife. Adeta Şakir Eczacıbaşı’na yanıt verircesine.

KÜRATÖRE BU YAPILIR MI

Güncel sanatta önemli bir işlevi var biliyorsunuz küratörlerin. Serginin fikri altyapısının oluşturulması, estetik bütünlüğün sağlanması onların görevidir. Ama bazen de bir eserin nesnesi oluverirler. Tam da o gece Venedik’te Vasıf Kortun’un olduğu gibi. Animasyoncu elinde çerçevesiyle gelip durdu Kortun’un yanında ve ikisi aynı tabloda yer aldılar. Bir tür happining gerçekleşmiş oldu böylece.