34 VG 64xx ve 92-321

Pazar akşamı Büyükdere Caddesi’nden 4.Levent’e dönmeye çalışıyorum. Hani yol caddeden alta kıvrılıyor, tünel gibi dar bir yoldan 4.Levent’e ulaşılıyor. İki gidiş, iki geliş. Tam 4.Levent çıkışında trafik ışığı olduğundan yol sürekli tıkanıyor.

Pazar akşamı “Ya sabır!” deyip beklerken, arkada bir kıyamettir koptu. Tepesindeki ışıklardan ve sirenden, bir ambülansın acele yol istediğini anladık. Trafikte sıkışmış ne kadar araç varsa, şoförler telaşa kapıldı, korna çalanlar, arabadan inip ön taraftakilere bağıranlar, yolu açmak için koşuşturanlar...

Sonunda kırmızıda bekleyen araçlar yürüyüp yolu açtı, sol şerittekiler ite kaka sağ şeride sıkıştı ve ambülansa yol verildi.

Ve bu esnada, sağ şeritte duran 34 VG 64xx (O kendini bilir.. Belki utanır, diyecektim ama, utanacak adam bunu yapmaz!) zart diye sol şeride atlayıp, ambülansın önüne geçti...

Ambülansa yol vermek için çırpınan o kadar insan ENAYİ, bir tek bu UYANIK !..

Tabii gidip ışıkların önünde yolu tıkadı ve ambülansı bir iki dakika daha engelledi.

Trafik canavarlarından şikayet ederiz hep, akbaba da bir canavardır.

Başkalarının çaresizliğinden, acısından, ölümünden istifade etmeye çalışır...

*

İkincisi de (92-321) bir belediye otobüsünün numarası. Artık maşallah trafik plakası kullanmadıkları için, böyle numara verebiliyorum ancak. 58-F yani FSM Mahallesi-Eminönü otobüsü...

Bu canavar da, 16 Ocak Cuma günü, önümüzde, Etiler’den Zincirlikuyu yönüne gidiyordu. Niyeti gerçekten yolcularıyla birlikte Zincirlikuyu’yu boylamaktı zahir, çünkü iki yüz üç yüz metrelik bir mesafede, ayağını gazdan kaldırmadan üst üste 3 kırmızı ışıkta geçti, trafiği allak bullak etti ve gitti.

Levent hizasında nihayet yakalayıp sollayabildiğimde, direksiyonda nasıl bir mahlukun oturduğunu görmek için eğilip baktığımı gören şoför, ayağını gazdan kaldırmadan bana dönüp “Ne var lan?” kabilinden efeleniyordu...

Kaza haberi gelmediğine göre, Allah yolcuları, yayaları ve diğer araçları korumuş demek ki...