Ä°ÅŸte Türkiye'nin konuÅŸtuÄŸu baba

Geçimini kapıcılık yaparak saÄŸlayan BeÅŸiktaÅŸ Teknik Direktörü Rıza Çalımbay'ın babası, oÄŸlunun, "Sana bir ev alayım. Bu iÅŸi bırak" teklifini kabul etmedi.ÂFENERBAHÇE-BeÅŸiktaÅŸ maçının lige damgasını vurması bekleniyordu. Beklenen oldu ama, ligi sarsan esas olay sarı lacivertli takımın yenilgisinden çok Şükrü SaracoÄŸlu Stadı'na asılan bir pankart oldu..- Rıza Efendi 2 ekmek, 1 süt...Bu pankart bir anda Türkiye'nin gündemine oturdu. Fenerbahçe taraftarı, BeÅŸiktaÅŸ Teknik Direktörü Rıza Çalımbay'a gönderme yapıyor, babasını hatırlatıyor, onun "Kapıcılığı" ile alay ediyordu. BeÅŸiktaÅŸ'ın galibiyeti oÄŸul Rıza Çalımbay'ı deÄŸil, baba BektaÅŸ Çalımbay'ı gündeme taşımıştı. Rıza Çalımbay 2 Åžubat 1963 yılında Sivas'ın Yıldızeli Ä°lçesi Topulyurt Köyü'nde dünyaya gelmiÅŸti. KardeÅŸleriyle birlikte ilkokulu burada bitirdi. Sivas'ta yaÅŸam zordu ve gün geçtikçe zorlaşıyordu. BektaÅŸ Çalımbay, taÅŸ ocağında çalışıyordu. Ocaktaki bir kaza sonucu, ayağı sakat kaldı. Sivas'tan ayrıldılarBaba BektaÅŸ Çalımbay ve eÅŸi Fatma Çalımbay, Sivas'tan ayrılmaya karar verdiler. Çocukları, Songül, Åžengül, Rıza ve Kemal'i de yanlarına aldılar. 1970'li yılların başıydı...Hemen tanıdıklara, eÅŸe dosta haber salındı... HemÅŸehriler devreye sokuldu.. Çalımbay ailesi Ä°stanbul'da yepyeni bir yaÅŸama baÅŸlıyordu. Baba BektaÅŸ Çalımbay'ın bir mesleÄŸi yoktu. Sonunda Çalımbay ailesine dostları bir iÅŸ buldular..Ä°lk iÅŸi bakkal çıraklığıHarbiye'deki Toto Karaca Tiyatrosu'nda temizlik ve bekçilik yapacaktı. Baba Çalımbay hemen "evet" dedi. Hem ailesi başını sokacak bir eve sahip olacaktı, hem de kazandıklarıyla karınlarını doyurucaklardı. Rıza ise Ä°stanbul'a göçedildikten sonra, "OÄŸlum seni okutamayız" denilerek, "Bakkal çıraklığı"na gönderildi. Ailesinin geçimine katkıda bulunuyordu ama, bu arada okulu da ihmal ediyordu. Bakkal çıraklığının yanı sıra, çevredeki apartmanlara süt ve ekmek satıyordu.Ä°stanbul Gümüşsuyu’nda ilk oturdukları ev, Ä°nönü Stadı’na çok yakındı. Gümüşsuyu’ndaki evlerin üst katından sipariÅŸ gelmesini sabırsızlıkla bekliyordu.. Çünkü Küçük Rıza için apartmanın en üst katındaki merdivenlerden, Ä°nönü Stadı’nı seyretmenin dayanılmaz bir zevki vardı. Bir yandan o büyülü stadı seyrediyor, diÄŸer yandan da futbolcu olmayı hayal ediyordu. Bu arada BektaÅŸ Çalımbay'a, dostları baÅŸka bir iÅŸ buldular.. Bebek'te bir apartmanda kapıcılık yapacaktı. Çalımbay ailesi Bebek'e taşındı. Ama Rıza Çalımbay'ın Gümüşsuyu'nda kurduÄŸu hayaller orada da devam etti. Sonunda o büyük adamı atmaya karar verdi. BeÅŸiktaÅŸ alt yapısına baÅŸvurdu ve tam 3 kez denemeye girdi. Sonunda baÅŸardı. Ãœnlü bir futbolcu olacak, ailesine o bakacaktı. Yıllar Rıza'yı haklı çıkardı. BeÅŸiktaÅŸ'ın ve Milli Takım'ın yıldızıydı artık. Büyük paralar kazanıyordu. Atom KarıncaRıza'ya, "Atom karınca" lakabı takılmıştı. Tribünler Rıza sevgisiyle coÅŸuyordu. Ama kulaklara fısıldanan ve yüksek sesle dile getirilmeyen bir ÅŸey daha vardı. Rıza'nın babasının kapıcılık yaptığı dedikoduları herkesin dilindeydi. Bu dedikoduları Rıza da duyuyor ama o her zaman, her yerde gururla ifade ediyordu:- Ben fakirlikten geliyorum. Bundan hiç utanmadım. Babam emeÄŸiyle alınteriyle ekmek parasını kazandı. Onunla gurur duyuyorum.Yıllar yılları kovaladı.. Rıza, bir gün babasına koÅŸtu. - Baba sana bir ev alayım. Artık emekli ol.Baba BektaÅŸ Çalımbay, çalışkan, mütevazı ve otoriter bir insandı. OÄŸluna, "Hayır" dedi.- Sen iÅŸine bak oÄŸlum, ben de iÅŸime bakayım. Yani herkes iÅŸine baksın.Rıza'nın ısrarları hiç bir iÅŸe yaramadı. Baba BektaÅŸ Çalımbay, oÄŸlu futbolu bıraktıktan sonra da çalışmaya devam etti. Ve 3 yıl önce emekli oldu.Çalımbay kardeÅŸler gururluF.BAHÇE'yi 4-3 yenerek kariyerindeki en önemli baÅŸarılardan birini elde eden Rıza Çalımbay'ın bu mutluluÄŸuna kızları Ayça Manolya (beyaz formalı) ve Tuğçe de (siyah formalı) ortak oldu. BJK Koleji'nde okuyan Çalımbay kardeÅŸler, dün sabah okullarına BeÅŸiktaÅŸ forması giyerek gururla gittiler. Çalımbay: GeçmiÅŸimi saklamamRIZA ÇALIMBAY, F.Bahçe maçındaki pankart için ÅŸunları söyledi: ‘Babam kapıcılık yaptı. Ben onun yanında, bakkalın yanında, orada burada çalıştım. Babamın durumu iyi olsaydı, okurdum. Pankart beni üzmedi. Ben geçmiÅŸini saklayan biri deÄŸilim ki. Futboldan kazandığım ilk para ile aileme bir ev aldım. Mahalleden arkadaşım Murat, beni BeÅŸiktaÅŸ seçmelerine götürdü. Ä°lk seçmeye kaleci olarak girdim, baÅŸaramadım. Daha sonra futbolcu olarak ÅŸansımı denedim, üçüncüsünde seçildim.’Â