İşlerini gördüler

Ne oynadığına değil, ne kazandığına bakılacak saatler yaşıyoruz. Dün de Elazığ'da ilk yarı seyrettiğim Beşiktaş'tan bir şey anlamış değilim. Koca bir 45 dakikayı sokağa attılar. ‘‘Ah şu da kaçar mı?’’ denilecek pozisyon yok. Hep söylerim, yine söyleyeyim. Bir maçın en önemli dakikaları devre arasındaki 15 dakikalık aradır. Tamirat orada yapılır. Lucescu da tamiratını yapmış. İkinci yarı, yine çok iyi oynayan bir Beşiktaş seyretmedim. Ama kazanma arzusu üst seviyede bir takım seyrettim.

İkinci yarının hemen başında gelen gol, maçın havasını indirdi. Ondan sonrası Beşiktaş için yeterliydi. Her azalan dakikayı da öyle bitirelim diye oynadılar. Becerdiler de. Dün Zago'nun oynadığı topa şapka çıkarıyorum. Oyunun başından sonuna kadar sıfır hata ile top oynadı. Yalnız kendi takımının değil, sahanın en iyi oyuncusuydu. Attığı gol, oynadığı futbolun mükafatı oldu. Tabii ki, Beşiktaş'ın da.

Tümer oynamalı

Zago'dan sonra, sahada iyi oyuncu aramadım. Hakemi buldum. Serdar Tatlı, benim çok beğendiğim bir hakem. Herhalde oynayanlar da çok beğeniyor ki, adama itiraz eden yok. Ne görürse onu çalıyor. Hep topun yanında kalıyor. Topu da canlı tutuyor. Futbolu patlak topla oynatmayan hakem, geçerli hakemdir. Serdar Tatlı, öyle bir hakem.

Neticede Beşiktaş, maç öncesi düşüncelerde zor bir oyunu kazandı. Zaten şampiyon olacağım diyorsa, ligin bu matematiğinde hep kazanmak mecburiyetindesin.

İki lafım da Lucescu'ya. Senin takımında Tümer diye bir adam varsa, sakat veya cezalı da değilse oynar kere oynar be kardeşim. Böyle bir adamı dışarıda tutmanın, mantıkla yakın uzak alakası yok. Sergen usta, dün futbol molası verdi. Ama bu adam robot değil. Kurup kurup da hep iyi oynayacak diye bekleyemezsin. Onun yanına Tümer'i takarsın, oyunu da paylaşırlar. İkisi bir arada oynarken geri dönerken zaafım olur diye düşünmek hiç akılcı değil. İkisini birlikte oynattığın zaman sen değil, rakip takım bu ikisini düşünsün. Neticede Beşiktaş işini gördü.