Haydi maç’a!

Beşiktaş-F.Bahçe oynuyor.

Maç’a gidin.

Bağırın çağırın, havalara zıplayın, deşarj olun. Ama küfür yok, hakaret yok.

Binlerce polis’in orada işi ne?

Polislik bir durum yok.

Spor Barış’tır.

***

Çocukluğumuzda ve delikanlılık yıllarımızda, Fenerlisi, Galatasaraylısı, Beşiktaşlısı, hep yan yana otururduk.

Hiç de kavga etmezdik.

Şimdi ise tribünler ayrılmış durumda. Yanlış bir yere oturdunuz mu, kolay kolay bağıramazsınız.

Ne yapalım? Futbolda seyirci gitti, onun yerine taraftar geldi.

Ama bu da güzel.

Zaten futbol güzel.

Sadece fizik gücü değil, fizikten beyine yücelen müthiş bir yetenek arenası.

***

Öyle usta yorumcular var ki, onlar dururken ben burada şimdi teknik bir analiz yapacak değilim.

Ama şunu söyleyebilirim. Bu maç, 3 ihtimalli değil, 2 ihtimalli maç.

1- Berabere.

2- Beşiktaş galip.

Yoo, tahmin yaptığımı sanmayın.

Benimkisi temenni.

Ne yapayım? Beşiktaşlıyım.

Hem tahmin olsa ne yazar? Aldanırsam kime ne?

Seçim tahminlerinde çuvallamak nasıl serbestse, futbolda da serbest.

Ama dedim ya, benimkisi temenni.

“İyi gününde de kötü gününde de Beşiktaşlıyım.”

***

Süleyman Seba’nın beni elimden tutup maç’a -ilk- götürdüğü günü hatırlıyorum.

Beşiktaş-Uypeşt maçıydı.

Şimdiki Çırağan Oteli’nin bulunduğu yerde (Şeref Stadı’nda) oynanıyordu. Süleyman abi de Beşiktaş’ta sağ açık oynuyordu. 10 yaşındaydım.

Beni tribüne oturttu, kendisi soyunma odasına gitti. Maçtan sonra da geldi, aynı yerden aldı beni.

O günkü takım ezberimde.

Ethem

Yavuz Vedii

Saim Ömer Çaci

Süleyman Hakkı Kemal Şeref Şükrü

3-1 kaybettik.

Hatta son yediğimiz golde top patladı... (Nasıl bir topsa)

Golü atan Macar da Zengeller’di.

.........

Yıllar geçti. Türkiye gelişti. Türk Futbolu nereden nereye geldi.

Artık Avrupa sahalarında top koşturuyoruz. Şampiyonlar Ligi’nde Fenerbahçe’ye başarılar diliyorum.

Bugünkü 2 ihtimalli maç ise, Beşiktaşıma hayırlı uğurlu olsun.