Türkiye’de pek çok konuda olduğu gibi çocuk kitapları konusunda da ciddi bir kirlilik var. Her önüne gelen kitap yazıyor, ama içerik ve dil konusuna yeteri kadar özen gösterilmiyor. Üstelik özgün bir eser üretmeye bile ihtiyaç hissedilmiyor, var olan kitapların içeriklerinden derleniyor “Ben de kitap yazdım, buyurun!” diye ortaya çıkılıyor. Oysaki çocuk edebiyatı bir deneme tahtası değildir. Çocukların zihnine giren her şey önemlidir. Bu, hep atlanıyor.
#Pumbaranlara Ne Oldu?