Yolcu kurban kesebilir mi, farz mı? Diyanet’e göre yolcuya kurban kesmenin hükmü
Güncelleme Tarihi:
Kurban Bayramı boyunca yolculuk yapacak ve seferi sayılan vatandaşlar kurban kesme konusunun bu durumdaki hükmünü merak ediyorlar. Kurban kesmek vacip ibadetlerden sayılırken, maddi durumun ve bazı şartların olması gereken bu ibadette yolcunun kurban kesme hükmü de araştırılanlar arasında yer alıyor. Yolcunun kurban kesmesi gerekir mi? İşte, Diyanet’e göre yolcuya kurban kesmenin hükmü…
Kurban Bayramı esnasında yolculukta olanlar seferi sayılırken, bazı ibadetlerden dinen seferiler muaf tutulması nedeniyle kurban kesme konusunda söz konusu şartlar merak edilmekte. Peki, yolcunun kurban kesmesi gerekir mi?
Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanlığı’nın, yolcuya kurban kesmenin hükümlülüğü konusunda yanıtı şu şekilde;
Yolcu (seferî), kurban kesmekle mükellef değildir (el-Fetâva’l-Hindiyye, V, 576). Ancak kesmesi hâlinde sevabını kazanır. Kişi, kurbanını ikamet ettiği yerde kesebileceği gibi, bayram dolayısıyla veya başka bir sebeple gitmiş olduğu yerde de kesebilir. Seferî olması, kurban kesmesine ve kestiği kurbanın makbul olmasına engel değildir.
Seferî iken kurban kesenler; bayram günleri içinde memleketlerine dönerlerse, yeniden kurban kesmeleri gerekmez. Kurban Bayramının başında mukim iken kurban kesmeden bayram günlerinde sefere çıkana da vacip olmaz. Sefer hâlinde iken kurban kesmeyip de bayram günlerinde memleketlerine dönenlerin kurban kesmeleri gerekir (Kâsânî, Bedâi‘, V, 63).
Başta Şâfiî mezhebi olmak üzere kurbanın sünnet olduğu görüşünde olanlara göre, seferîlik durumunda da aynı hüküm geçerlidir (Nevevî, el-Mecmû‘, VIII, 383).
KİMLER KURBAN KESMEKLE YÜKÜMLÜDÜR?
Kurban kesmek, akıl sağlığı yerinde, büluğa ermiş (ergen olmuş), dinen zengin sayılacak kadar mal varlığına sahip ve mukim olan her müslümanın yerine getireceği malî bir ibadettir (Merğînânî, el-Hidâye, VII, 148). Temel ihtiyaçlarından ve borcundan başka 80.18 gr altın veya değerinde para ya da eşyaya sahip olan kimselerin kurban kesmesi gerekir (Mevsılî, el-İhtiyâr, IV, 252-256; İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, IX, 452-453). Ayrıca kurban mükellefiyeti için aranan nisabın üzerinden, zekâtın aksine bir yıl geçmesi şart değildir.