Yeter artık!
Güncelleme Tarihi:
Saçları okşanan bir çocuk, şefkate boğulan bir kadın olmaya, huzur dolu bir yuvaya hasret kalanlara…
Geçti!
açın gözlerinizi…
demeyi öylesine büyük temennilerle arzuluyan ,o kadar içli bir kalabalık var ki…
Temiz,pak,huzur dolu bir yuvanın başı okşanan çocuğu,sarıp sarmalanan,sevgiye boğulan kadını olacağınız günü bekleyenler var sizden başka.
Sizin kadar!
Şiddetin bütün çalışanları ve taraftarlarıyla sizinle birlikte savaşan,savaşmak için can atan bir ordu var artık!
Sizi eteğinin arkasına saklamaya çalışan bir perde olmak için değil,size de savaşmayı öğretmek için…
Ruhunuzdan ve bedeninizden,gözyaşlarına boğulduğunuz anların izlerini silmeye çalışan bembeyaz melekler ve evinde mutlu bir tabloda,renklerin içinde yaşayan ama size de o tabloda yuva yapanlar…
Hepsi burada yanınızda!
Öylesine kalabalık ki sizin için endişelenen,gözyaşlarınızla ıslanan,darp izlerinizle sızlanan ve maruz kaldığınız sözlü şiddetle hırslananlar…
Bir gün
 |
Ama yakında bir gün!
Kollarınızın arasına aldığınız başınız dikleşecek.
Şiddeti başınızdan atmak için verdiğiniz savaş bitecek!
Çırpınışlarınız şiddetten korunmak için değil,güçlenmek için olacak.
Ve şiddete alışmaya değil,şaşırmaya-haykırmaya başlayacaksınız.
Ve yine aynı gün,
Saklandığınız kapı arkaları,kafanızın çarpıldığı duvarlar yıkılacak.
Tekme,tokat,hakaret,pamuk,yarabandı,kanrevan…
Unutun bunları!
Ya da unutmaya başlayın…
Aşk,sevgi,huzur,ailece yapılan pazar kahvaltıları…
Hadi yer açın bunlara!
Şafak vaktinden önceki kör karanlığınıza kucak kucak güneş doğacak,inanın!
Avazımız çıktığı kadar sustuk belki yıllarca…
Ama kulak verin,
çalmaya başladı artık,
mis kokan bir papatyanın beyaz yaprağında huzur tınıları…
önemli şeyler oluyor artık,inanın!
Kavuşmayı istedikleriniz,
kavuşmanızı istediklerimiz bir telefon kadar yakın…
sarılıp ağlayacağınız yastık değil,güç alacağınız bir omuz olmak için buradayız…
bütün bunlar için hep bir ağızdan haykıralım şimdi!
YETER ARTIK!