Oluşturulma Tarihi: Nisan 01, 2005 00:00
Tarihteki ilk papalar Roma civarında yaşayan rahipler tarafından seçilirdi. Elbette krallar, imparatorlar ve diğer nüfuz sahibi yöneticiler de bu seçimi kendi istekleri doğrultusunda etkilemeye gayret gösterirlerdi.1059 yılında Papa II’nci Nicholas papalık seçiminin sadece kardinaller tarafından yapılması kuralını getirdi. 1179’da Papa III’üncü Alexander ise tüm kardinallere eşit oy hakkı uygulamasını başlattı. 1274 yılında Papa 10’uncu Gregory kardinallerin papanın ölümünü takiben 10 gün içinde toplanmasını ve kardinallerin oy verme işlemi süresince dış dünya ile tüm bağlarını koparmalarını şart koştu. 1500’lerin sonuna gelindiğinde, bugünkü papa seçimi prosedürünün ana hatları ortaya çıkmıştı.
SEÇİM AŞAMASI Papa öldüğünde, Kardinaller Kutsal Koleji’nin yöneticisi kardinalleri Sistine Şapeli’nde toplantıya çağırır. Bu toplantının sabah olması gelenektir. Kardinallerin toplantısı papanın ölümünden sonra en geç 20 gün içinde başlamak zorundadır. Papalık seçiminde adet, adaylardan birinin üçte iki çoğunluğundan bir fazla oy almasıdır. Ancak 12-13 gün yapılan oylamalar sonucunda hala kazanan belirlenememişse, çoğunluğun oyunu alan aday papa seçilir. Kardinaller önce kendi içlerinden üçer kişilik üç ayrı grup belirler. Bunlardan ilki yaşı geçkin ve kuvvetsiz kardinallerin oy kağıtlarını toplar, ikinci grup oy sayımını yapar, üçüncü grup ise sonuçları denetler.GİZLİ OYLAMA Gizli oylama yapılmak üzere oy pusulaları kardinallere dağıtılır. Yaşları 80’in altında olan yaklaşık 120 kardinal boş kağıda adaylarını yazarak bir mühürlü bir sandığa atarlar. Oyların sayımını takiben sonuç okunur. Eğer kazanan yoksa, oy verme işlemi yinelenir. İkinci oylamadan da sonuç alınamazsa, aynı gün öğleden sonra iki oylama daha gerçekleştirilir. Eğer kazanan yoksa, oy pusulaları her sayımdan sonra siyah renk veren bir kimyasal eklenerek yakılır. Vatikan Sarayı’nın çatısından süzülen siyah-beyaz duman St. Peter Meydanı’nda bekleyen meraklı halka papanın henüz seçilemediğini işaret eder. Kazanan belli olduğundaysa, bu kez sadece oy pusulalalrı yakılır. Beyaz duman Hristiyan aleminin yeni papasının seçildiğini müjdeler. Kazanan adaya, kardinallerin kararını kabul edip etmediği sorulur. Eğer kabul ederse, Kardinaller Kutsal Koleji’nin yöneticisi kendisine papa olarak ne isim seçtiğini sorar. Papanın adı tebrik için sıraya giren kardinallere duyurulur. Vatikan’ın en yaşlı kardinali St. Peter Meydanı’na bakan balkona çıkarak “Habemus papam” (Papamız var) diyerek yeni papayı halka takdim eder. KARDİNAL SAVAŞLARI: EN GÜÇLÜ PAPA ADAYLARI Kardinal Christoph SchönbornAvusturyalı ve Vatikan’daki en yeni kardinallerden olan Schönborn, aynı zamanda en gençler arasında yer alıyor. 50’li yaşlarda olan Schönborn’un gençliği kendisi için dezavantaj, çünkü kilise içinde Papa II’nci John Paul’ün 20 yılı deviren papalık döneminin ardından yine çok uzun yıllar bu görevde kalacak bir adataya sıcak bakılmıyor. Zeki, çalışkan ve etkileyici olarak nitelenen Schönborn’un, asilzade ve din adamları ile dolu bir aileye mensup olması artı puanları olarak göze çarpıyor. Kardinal Bernardin GantinKardinaller Koleji’nin yöneticisi Papa’nın en yakın dostlarından. Gantin, aynı zamanda tüm piskoposları seçen cemiyetin de başı. Beninli olan Gantin’in en büyük dezavantajı Avrupalı kardinallerin zenci bir papa fikrine soğuk bakabilecekleri ihtimali. Kardinal Jean-Marie LustigerParis başpiskoposu olan Lustiger’in adaylığı Vatikan’da daha ziyade sembolik olarak kabul ediliyor. Yahudi asıllı olan Lustiger 13 yaşındayken annesini Auschwitz toplama kampında kaybetmiş. Daha sonra Hristiyanlığı seçen Lustiger’in Yahudi asıllı olması en büyük handikapı. Katolikler, Musevi toplumu ile iyi ilişkiler kurmak için çok çalışan Papa II’nci John Paul’ün bu çabalarını Yahudileri kızdırarak riske atmak istemiyorlar. Kardinal Joseph Ratzinger Bir zamanların Münih başpiskoposu olan Ratzinger günümüzde Vatikan Kilisesi’nin en güçlü adamlarından. Muhafazakar kimliği öne çıkan Ratzinger, Papa’yı en sık gören isimlerin başında geliyor. “Panzer Kardinal” olarak da bilinen Ratzinger’in İtalyan asıllı olmaması ve Papa II’nci John Paul’e çok yakın olması bir dezavantaj olarak öne çıkıyor. Kardinal Camillo RuiniKardinal Ruini, Roma başpiskoposluk bölgesinin genel vekili, aynı zamanda İtalyan Piskoposlar Kongresi’nin başkanı. Bir zmanaların teoloji öğretmeni, muhazakar kanattan ve Papa’ya yakın bir isim. Kardinallerin bir aday için anlaşamaması durumunda, Ruini’nin “üzerinde uzlaşılan” bir isim olarak Papa seçilmesi mümkün görünüyor. Kardinal Pio Laghi Vatikan Katolik Eğitim Cemaati’nin başı olan Laghi son dönemde Küba’da katolik eğitimi yaymaya yönelik çalışmaları ile tanınıyor. Yeterli rahiplik deneyimi olmaması bir yana; Papa’nın temsilcisi sıfatıyla Arjantin’de görev yaptığı dönemde iç savaşta kaybolan binlerce insan için hiçbir şey yapmaması ve pasif kalması aleyhine kullanılabilir. Kardinal Carlo Maria MartiniMilan başpiskoposu Martini en kuvvetli papa adaylarından. Rahiplik yıllarındaki başarılı çalışmaları ve modern hayata uyumlu kişiliği ile öne çıkıyor. Kilise camiasındaki popülerliği ve kimilerine göre fazla reformist yaklaşımları kardinallerin oy vermesini engelleyebilir. Kadınların rahip olmasına sıcak bakan Martini, bu konuda Papa II’nci John Paul ile ters düşmekten çekinmemişti. Kardinal Angelo SodanoPapa’dan sonraki en yüksek mevkiideki şahsiyet olan Kardinal Sodano, Vatikan Devleti’nin Dışişleri Bakanı. 1927’de İtalya’da doğan Sodano’nun papa olma ihtimali bir hayli yüksek. 22 yaşındayken rahip olan Sodano, 63 yaşında ise kardinal seçilmişti. Kardinal Francis ArinzeKatolizmin Afrika kıtasındaki bayraktarı. Nijeryalı bir yerel kabile şefinin oğlu olan Arinze, karizmatik kişiliği ve gelişmiş espri yeteneği ile meşhur. Papa II John Paul’e yakın olan Arinze, Vatikan’ın Müslüman, Hindu ve Budist toplumlarla iletişiminde önemli bir role sahip. Zenci olması şansını azaltsa da, Hristiyanlığın Afrika’da gelişiminin önemi ve Arinze’nin muhafazakar yapısı kendisini aday kardinaller arasında öne çıkartıyor. Kardinal Roger EtchegarayRahipliğe getirdiği yaratıcı yaklaşımla tanınan Etchegaray, 15 yıl boyunca Marsilya Kardinali olarak görev aldı. Etchegaray, Vatikan Adalet ve Barış Konseyi’nin eski başkanları arasında yer alıyor.
button