Yedikule Bostanları için yıllarca uğraştı! Mirası ‘2 milyon ceza’ oldu…
Güncelleme Tarihi:
Geçimini 50 yıldır yetiştirdiği sebze ve otları satarak sağlayan, Yedikule Bostanları’nın yok olmaması için yıllardır mücadele eden Recep Erarslan, kansere yenik düştü. Erarslan’dan geriye 2 milyon lirayı bulan işgaliye cezası kaldı. Erarslan’ın eşi Ayşe Erarslan “Bir yandan eşime üzülüyorum, bir yandan da devletin bize kestiği cezaya. Bizim bu parayı ödeme durumumuz yok” dedi.
Fatih Belediyesi 2013 yılında Yedikule bostanlarının bir kısmını kapsayan park projesi hazırladı. “Bostancı Recep” lakabıyla tanınan 66 yaşındaki Recep Erarslan,
tarihi bostanların yok edilmesine karşı çıktı. Bölgedeki diğer bostan sahiplerinin sesi oldu. Yedikule bostanlarının yok edilmemesi için eylemler yapan ve basına açıklamalarda bulunan Erarslan’dan, İstanbul Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü tarafından 23/05/2017-13/11/2019 tarihleri arasında kamu arazisi olan bostanın kullanımına mukabil, 1 milyon 897 bin 357 lira işgal bedeli istendi. Geçimini bostanda ektiği tarım ürünlerinin geliriyle karşılayan üç çocuk babası Erarslan, faiziyle birlikte yaklaşık 2 milyonu bulan işgal bedeli nedeniyle adeta yıkıldı. Hayatının büyük bir kısmını geçirdiği Yedikule bostanlarına veda eden Recep Erarslan, Bağcılar’da kızının yanında kalmaya başladı. Süreç içerisinde kansere yakalanan Erarslan 2 Mayıs tarihinde tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti.
“ÖDEYECEK DURUMUMUZ YOK”
“Bostancı Recep”in ölümüyle sarsılan eşi Ayşe Erarslan bir yandan da 2 milyonu bulan işgaliye borcunu ne yapacağını düşünüyor. Ayşe Erarslan içine düştükleri çıkmazı Hürriyet’e anlattı: “Eşim son dönemlerde bostandan ayrıldığı için çok üzülüyordu. Bağcılar’da kızımızın yanında kalıyorduk. Eşim yıllardır bostan işiyle uğraşır. Kazandığı parayla sadece evi geçindirdi. Yıllardır ne bir ev alabildi ne de birikmiş paramız oldu. Emekliliği de yoktu. Eşim hastalandıktan sonra ben bir yemek şirketinde işe başladım. Asgari ücret ile çalışıyorum. Bir yandan ev kirası ödüyorum, bir yandan da emekli olmaya çalışıyorum. Bize gönderilen işgaliye ücretini ödeme durumumuz yok. Üç çocuğum var, hepsi kirada oturuyor. Bostanlar orada duruyor. Artık ne olacak bilmiyorum. Ben bostancılık yapamam. Bir yandan eşimin ölümüne üzülüyorum. Diğer yandan da bu borca. Devlet bizim sorunumuza bir çözüm bulsun.”