Yayınevini Fransız milletvekili Devedjian seçti

1910 yılından 1927 yılına kadar önce Balıkhane Genel Müdürlüğü, daha sonra da müfettişlik yapan Deveciyan'ın bu çalışması denizlerimizin yaklaşık yüz yıl öncesiyle ilgili hayli ilginç bilgilere yer veriyor. Balık türlerinden hangi balığın nasıl tutulacağına, fiyatlarından ne kadar balık çıktığına kadar istatistik bilgiler de veriyor Deveciyan.

Derdim kitapla ilgili ayrıntı vermek değil, çünkü haberi Keyif Cumartesi'de vardı.
Ben kitabın yayınlanış macerasını anlatayım, en az içeriği kadar ilginç çünkü.
Erol Üyepazarcı keşfetmiş kitabı ve çevirmeye karar vermiş Fransızca baskısından.
Yaklaşık iki yılda da bitirmiş. Kitabı Yapı Kredi Yayınları'na götürmüş.

Onlar da memnuniyetle yayınlayacaklarını belirtip yasal prosedürü başlatmışlar. Yani kitabın bir varisi var mıdır, yok mudur diye araştırmışlar.

Araştırmalar sonucunda Karakin Deveciyan'ın bir yeğeninine ulaşılmış. Yeğen meğerse, Fransız politikasının önemli ismi, birkaç kez bakan yardımcılığı yapan milletvekili Patrick Devedjian'mış. Babası Sıvas'ta doğup Ermeni tehciri sırasında Fransa'ya sığınmış, kendisi de Fransa'da doğmuş.

Devedjian'ın bir önemli özelliği de, Fransa'daki Ermeni lobisinin önde gelen isimlerinden biri olması.

Yapı Kredi Yayınları, Patrick Devedjian'dan kitabın yayınlanması için istemiş, o da düşünmek için bir süre istemiş.

Daha sonra kitabın YKY'den değil Aras Yayınları'dan çıkmasına müsaade edebileceğini söylemiş.

Aras Yayınları bildiğiniz gibi Ermeni edebiyatın önemli eserlerini ve Ermeniler hakkında araştırmaları yayımlayan bir yayınevi. Sahipleri de Türkiyeli Ermeniler.
Evet, sonunda kitap Aras Yayıncılık tarafından bu şekilde basılmış oldu.

Jerry Lee'nin bile coşturamadığı rock'n roll'cular

Geçtiğimiz pazartesi rock'n roll efsanesi Jerry Lee Lewis'in konseri vardı İstanbul Hilton'da.

Efsane dedik ya, gitmemek olmaz, sendrom falan dinlemedik tabii.

Kapıda inanılmaz bir kuyruk, sanki karaborsa dönemlerinin tüp, yağ kuyruğu.
Başı var sonu yok. Tam anlamıyla 7'den 70'e herkes orada. Neyse uzatmayalım kuyruktaki yerimizi aldıktan sonra, girdik konser alanına. Biletimiz koltuk için, ama Jerry Lee konseri oturarak mı izlenir diyerek, yerimizi başka bir çifte devrettik ve çıktık rahat rahat tepineceğimiz boş bir alana.

Önce Jerry Lee'nin grubu milleti ısındırmak için rock'n roll klasiklerinden birkaç parça çaldı ama pek havaya sokamadı kimseyi çünkü gözler doğal olarak dünya gözüyle Jerry Lee'yi görmek istiyor. Neyse bir süre sonra alkışlar arasında sahnedeki yerini aldı o da.

Ancak coşmak için Jerry Lee'yi bekleyen seyircide çıt yok, ayaktakiler hoplayıp zıplamaktan kan ter içinde ama oturanlar sanki 9. Senfoni dinliyor.
Sıra Jerry Lee'nin artık herkesin ezbere bildiği Great Balls On Fire adlı meşhur parçasına gelince anca el vurarak olaya dahil oldular biraz. Jerry Lee ayağa kalkınca, anca ısındı oturan seyirci ve onun ayakta piyano çalarak kendilerini coşturacağını sandılar ama o artık konseri bitirmişti bile.

Sanırım müzik yaşamının en sakin seyircisine çaldı o gece üstad.