Güncelleme Tarihi:
Bu mali yıl içinde yaşanan harcama kavgalarından söz edilmesi gerekiyor. Cumhuriyetçi Parti’nin Temsilciler Meclisi’nde üstünlüğü elde edeceği, Kasım ayındaki ara seçimlerden önce aşikardı. Kaçınılmaz olan sonuç, harcamalarda çok gaddar kesintilere gidileceğiydi.
Demokratların seçimlerde aldığı kayıpların ardından, bütçe kavgasının tümü sanki Demokratlar kaybetmeye sabitlenmiş gibi yaşandı. Eğer tartışma sadece bütçe kesintisi üzerine kurulursa, Cumhuriyetçiler her zaman kazanıyor. Bu kaçınılmaz durum, Beyaz Saray’ın kepenk indirmesinin veya bütçe kesintilerinin etkisi üzerine vermesi gereken mesajın eksikliğiyle daha da alevlendi.
Bütçe tartışmalarının son saatlerinde, Demokratlar Aile Planlaması’nın kaynağının kesilmesini engellemek için Cumhuriyetçilere saldırdı. Ancak kaç kişi Kongre’den geçecek bütçenin aile planlaması için ayrılan kaynağı ortadan kaldıracağını biliyor? Neredeyse hiç kimse halka hiçbir şey söylemiyor.
Beyaz Saray’ın, bütçe tartışmalarının şekillenmesinde Demokratlara izin verdiğini gösteren çıldırtıcı bir diğer örnek, uzun dönem mali tablolarda yatıyor. Başkan Barack Obama, bu konuda bir komisyon kurdu, ardından komisyonu iptal etti. İlk olarak, komisyonun planını Kongre’ye taşımak için gereken 14 oyun toplanmasında çaba göstermedi. Ardından, bütçe planı açıklandığında görüşünü belirtmedi. Tersine, halka sesleniş konuşmasındaki stratejisi ve 2012 bütçesi için hazırlayacağı planla meşgul oldu.
Bu esnada, Temsilciler Meclisi Bütçe Komisyonu’nın Cumhuriyetçi Partili başkanı Paul Ryan, yeni bir plan sundu. Beyaz Saray, geride kalmayı ve Ryan’ın ilk planını değerlendirmeyi kararlaştırdı. Buradaki görüş, geçen yıl eski sağlık sigorta sistemi Medicare ve yeni sağlık reformu konusunda Demokratlara karşı puan kazanan Cumhuriyetçilere karşı saldırı imkanı vermekti.
Bütçe anlaşmalarının tarihi, başkanların sunduğu planların geçersiz kalması ve başarılı planın perdenin arkasında hazırlandığını gösteriyor. Bu gerçek, Altılı Çetesi olarak oluşan iki partili senatörlerin oluşturduğu grubun hazırladığı taslakla gerçekleşiyor. Çete bir anlaşmaya varmak üzereyken, Ryan planını sundu ve Beyaz Saray, bu oyunun içine girmesi gerektiğini düşündü.
Yaşananlar, insana sunu düşündürüyor: “Bu oyunu oynayabilenler var mı?”
*Bu yazı, "On the budget, the White House is late to the game — again" başlıklı makaleden derlenmiştir.