Video sanatın kurucusu öldü

“Fluxus” sanat akımının üyesi olan Paik, çalışmalarında müzik, video görüntüleri ve heykeli birlikte kullanarak, videonun sanatsal bir ifade biçimi olarak kullanılmasında öncü rol oynadı.

Paik'in video sanat alanındaki çalışmaları New York'taki Guggenheim Müzesi ve Chicago'daki Broadcast Communications Müzesi'nin de aralarında bulunduğu birçok müzede yer aldı.

Sanatçının çalışmalarının birçoğu ise halen Güney Kore'nin Kyonggi kentindeki Nam June Paik Müzesi'nde sergileniyor.

Japonya'da müzik ve estetik alanlarında üniversite eğitimi gördükten sonra felsefe eğitimi de alan Paik, radyo ve televizyonda çalıştı. Paik'in “enformasyon otobanı” ve “gelecek şimdidir” gibi terimleri ilk kullanan kişi olduğu belirtiliyor.

Paik, sanat alanına Batı Almanya'nın Wiesbaden kentinde 1963'de açtığı “Müzik-Elektronik Televizyon Ekspozisyonu” adlı kişisel sergiyle başladı.

Paik 1964'de New York'a taşındı ve klasik çellist Charlotte Moorman ile birlikte video ve müzik performansını birleştirme üzerinde çalışmalarına başladı.

Besteci Paik'in ünlü “TV Buda” adlı çalışması, kapalı devre bir televizyon ekranı karşısında kendi görüntüsüne karşı konulmuş, oturan bir Buda heykelinden oluşuyor.

“Pozitif Yumurta” adlı çalışmasında ise Paik, siyah bir kumaş üzerindeki beyaz bir yumurtayı çeken bir kamera yerleştirmiş ve yumurta görüntüsünü, giderek büyüyen bir dizi monitörde, sonunda ekranda anlamsız bir şekil haline gelinceye kadar büyütmüştü.

Paik 1988'de Seul Olimpiyat Oyunları'nda 1003 TV monitöründen meydana gelen ve “ne kadar çok, o kadar iyi” adlı bir “medya kulesi” oluşturmuştu.

1996'da geçirdiği inme sonucu kısmen felç olan Paik'in cenaze töreninin bu hafta New York'ta yapılacağı bildirildi.