Vatan saÄŸolsun

Yıl 1953. Günlerden 4 Nisan. Sabahın ilk ışıklarında Eceabat ve Nara kıyıları ÅŸiddetli bir çarpışmanın gürültüsüyle sarsıldı. Bu sarsıntı, güneÅŸle birlikte tüm Türkiye'yi saracaktı. Naraburnu açıklarında Ä°sveç ÅŸilebi Naboland ile çarpışarak Çanakkale BoÄŸazı'nın sularına gömülen Dumlupınar denizaltısında hayatlarını kaybeden 81 denizci ise tarihin sayfalarına ve Türk milletinin kalbine ÅŸu sözlerle kazınacaktı: ‘‘Vatan saÄŸolsun.’’Akdeniz'de yapılan NATO tatbikatına katılan 1. Ä°nönü ve Dumlupınar denizaltı gemileri, manevraların ardından Gölcük'e dönmek üzere yola çıktılar. 3 Nisanı 4 Nisana baÄŸlayan gece Çanakkale BoÄŸazı'na giriÅŸ yapan iki denizaltı gemisi, olacaklardan habersiz eve dönüyordu. Sakin geçen yolculuk saat 02.10 sularında Dumlupınar için son buldu.Dumlupınar, Naraburnu açıklarına yaklaşırken geminin güvertesinde Süvari Kıdemli Yüzbaşı Sabri ÇelebioÄŸlu, ÃœsteÄŸmen Kemal Ãœnver, ÃœsteÄŸmen Hüseyin Yumuk, Astsubay Hüseyin Akış ve Astsubay Hüseyin Ä°nkaya bulunuyordu.Ancak Çanakkale BoÄŸazı'nın sularında sessiz sedasız ilerleyen tek gemi Dumlupınar deÄŸildi. Ä°stanbul yönünden gelen Ä°sveç Bandıralı ‘‘Naboland’’ ÅŸilebi de aynı dakikalarda Naraburnu açıklarına gelmiÅŸti. Kaptanlığını Oscar Lorentzon'un yaptığı Naboland ile Dumlupınar, birkaç dakika sonra korkunç bir gürültüyle çarpışacak ve bu çarpışma Eceabat sahilinde dahi duyulacaktı.BAÅžTAN ÇARPTIAstsubay Hüseyin Ä°nkaya, nöbetçi olmamasına karşın vardiya dışı görevine devam ediyordu. Nara önlerine gelinirken rotada dikkatini çeken deÄŸiÅŸiklik üzerine köprü üstüne çıktı. Tam bu sırada güvertede bulunan sekiz kiÅŸi, ne olduÄŸunu anlayamadan suya yuvarlandı. Naboland, Dumlupınar'a tam baÅŸ tarafından bindirmiÅŸti. Çarpışmanın gürültüsü Eceabat Limanı'nda demirlemiÅŸ olan gemilerce de duyuldu. Darbenin ÅŸiddetine dayanamayan Dumlupınar, birkaç saniye içinde Çanakkale BoÄŸazı'nın karanlık ve soÄŸuk sularına gömüldü.Denizaltının tüm elektriÄŸi kesilmiÅŸti. Gemilerinin baÅŸ taraftan itibaren su aldığını gören denizciler hızla kıç torpido dairesine doÄŸru harekete geçti. Kıç torpidoya varana kadar da arkadaÅŸlarının birçoÄŸunu kaybettiler. Dumlupınar batarken sadece 22 denizci de kıç torpido dairesine ulaÅŸmayı baÅŸarmıştı. Dumlupınar ilk ÅŸehitlerini böylelikle vermiÅŸ oldu.Aynı gece Eceabat Limanı'nda demirli bulunan Gümrük motorundaki personel, acil olarak kaza mahaline çağırıldı. Gümrük motoru, Naboland'dan atılan tahlisiye sandallarına çıkmış ve can yeleklerine sarılmış Dumlupınar mürettebatını görerek motora aldı ve Çanakkale'de hastaneye ulaÅŸtırdı.VATAN SAÄžOLSUNGün aÄŸarmıştı. Balıkçı tekneleri, Dumlupınar'ın batarken su yüzüne fırlattığı haberleÅŸme ÅŸamandırasını gördü. Gümrük motorunun ikinci çarkçısı Selim Yoludüz ÅŸamandıraya uzandı ve üzerindeki yazıyı okudu:‘‘Deniz Kuvvetlerine baÄŸlı Dumlupınar Denizaltısı burada battı. Kapağı açın ve denizaltıyla irtibat kurun.’’ Yoludüz kapağı açtı, ÅŸamandıranın içindeki ahizeyi kaldırdı ve ümitle ‘‘Alo’’ dedi.Telefondaki ses, ‘‘Buyrun, ben Astsubay Selami’’ dedi. BeklediÄŸi karşılığı alan Selim Yoludüz, Astsubay Selami'ye ne durumda olduklarını sordu. Astsubay Selami, geminin 15 derece sancak yönünde yatık ve elektriÄŸin kesik olduÄŸunu, 22 kiÅŸi olarak kıç torpido dairesine girebildiklerini söyledi.Selim Yoludüz, ‘‘EndiÅŸelenmeyin. Kurtaran yolda. Sizi oradan çıkaracağız’’ dedi. Astsubay Selami'nin cevabı, Selim Yoludüz'ün kulağına ve kalbine iÅŸledi: ‘‘Ailelerimize selam söylüyoruz. Bizi kurtaracağınızdan eminiz. Vatan saÄŸolsun...’’Bu, Astsubay Selami'nin boÄŸazın yüzeyindekilerle yaptığı ilk konuÅŸma oldu. Saat 11:00 sularında olay mahaline gelen Kurtaran gemisinin tüm çabaları sonuçsuz kaldı. Bir süre sonra bir konuÅŸma daha yapmak için ÅŸamandıranın başına gidildi ve ahize kaldırıldı. Ahizenin diÄŸer ucundan sadece dualar, ezan sesleri ve iniltiler geliyordu. Saat 15:00 sularında ise muhabere ÅŸamandırasını tutan telefon kablosu koptu. Bir daha Dumlupınar mürettebatından haber alınamadı. Â