Güncelleme Tarihi:
Çoğu eşini kaybetmiş ve sosyal güvencesi olmayan kadınlar, çocuklarına bakabilmek ve evlerine ekmek alabilmek için sanayinin ağır işlerini tereddüt etmeden kabul ediyor. Eski tabakhane bölgesinde, battaniye ve iplik fabrikalarında gündelikçi olarak çalışan kadınlardan, 10 YTL yevmiyeyle çalışan 50 yaşındaki Havva Akduman, “2- 3 yıldır buralarda çalışıyorum. Artık yaptığım iş ağır gelmiyor, alıştım. İş bulduğumuz sürece seviniyoruz. Bulamadığımızda da evimizde oturuyoruz” dedi.
Eski tabakhane, Deri Karma Organize Sanayi Bölgesi ve Tekstil Organize Sanayi'de gündelikçi olarak çalışan yaklaşık 300 kadın işçi olduğunu belirten 42 yaşındaki Elif Karaca da şunları söyledi:
“6 yıl önce eşimi kaybettim. Evde iki çocuğum var, birisi okuyor diğeri de bir aydır iş arıyor, bulamıyor. Yazları ormana, kışları da sanayiye çalışmak için geliyorum. Eşim öldüğünde bütün yük benim omuzlarıma bindi. İş olursa çalışıyoruz, olmazsa aç kalıyoruz. Yeter ki iş olsun biz çalışmaya razıyız. Günlük 10 YTL kazanıyorum, Allah bereket versin. Sosyal güvencem de yok. Ama çalışmaya mecburum. Ekmek davası için ağır işlere gidiyoruz, ama artık iş ağır gelmiyor.”
Eski sanayi bölgesinde bir battaniye fabrikasında eşi öldükten sonra 17 yıldır çalışan ve asgari ücret alan 45 yaşındaki Fadime Şefik ise “Tekstil sektöründe dokuma makinesi de dahil her türlü makineyi kullanıyorum. 17 yıl emek verince sigortalı oldum. Burada da hem işletmeden sorumluyum hem de işçileri yönetiyorum” diye konuştu.