Unesco'ya 5 yeni miras
Güncelleme Tarihi:
Kültür ve Turizm Bakanlığı, beş eserin daha önceki gün UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ne girdiğini kaydetti. Böylece Türkiye’nin 2019 yılında listede 78 olan kültür varlığı sayısı 83’e yükseldi. Listedeki beş yeni kültür varlığı ise şunlar:
1) BEYPAZARI TARİHİ KENTİ
Beypazarı, tarihi ticaret merkezini çevreleyen ve daha çok 19 ile 20’nci yüzyılın başlarında inşa edilen geleneksel evlerin yer aldığı mahallelerden oluşuyor. Tarihi kent Selçuklu ve Osmanlı dini mimarisinin bozulmamış ürünlerini, yapısal unsurlarını ve doğaya uygun sokak dokuları ile geleneksel Türk evlerinin paha biçilmez örneklerini koruduğu için ‘Beypazarı Tarihi Kenti’ olarak Dünya Miras Geçici Listesi’nde yer aldı.
2) KARATEPE-ASLANTAŞ
Geç Hitit döneminde kurulan kent devletlerinden Adanava’nın kalesi olarak görkemli suru ve sur kapılarıyla dönemin savunma mimarlığının eşsiz bir örneği. Anıtsal ve sanatsal değeri olan kapıyla da döneminin yüksek mimarlık ve sanat anlayışını sergiliyor. Fenikece ve Luvice olarak tasarlanan çift dilli yazıtları, Karatepe-Aslantaş’ı arkeoloji dünyasında öne çıkarıyor.
3) İZMİR TARİHİ LİMAN KENTİ
Osmanlı coğrafyasında bir liman kenti olarak gelişen ve Helenistik dönemden itibaren yerleşim merkezi olan İzmir Tarihi Liman Kenti, farklı kültürel ve dini yapıları, hanları, pasajları, otellerle donanan ticari merkezi ve farklı kültürlere ait mimari mirasın etkileşim içinde üretildiği süreçleriyle listeye dâhil edildi.
4) ZERZEVAN KALESİ VE MİTHRAEUM
Kale, askeri yerleşimi, yer altı ve yer üstü yapıları ile dünyanın en iyi korunmuş Roma garnizonlarından. Farklı kültürel inanç evrelerine ait izleri bir arada taşıyor. Buradaki Pagan ve Hıristiyan Roma’ya ait mimari yapılar döneminin bütün özelliklerini ve teknolojik gelişmelerini yansıtıyor. Ayrıca, Roma’nın doğu sınırında bulunan tek Mithras Tapınağı da burada yer alıyor.
5) KAYSERİ KOROMAZ VADİSİ
Vadide binlerce yıldır yaşayanların kayalara oyarak mezar, mesken, depo ve ibadethane olarak kullandıkları mekânlar halen kullanılıyor. Birçok medeniyetin izine rastlamanın mümkün olduğu bölgede Hıristiyanlığın serbest kalmasıyla beraber, geç Roma veya erken Bizans’ta bu mağaralar kilise olarak yeniden şekillendirilmiş.