Top yerine kuş sesi duymak istiyoruz

HAKKÂRİ’nin Şemdinli ilçesinde PKK’nın 23 Temmuz tarihinde askeri karakollara saldırısıyla başlayan ve hâlâ süren çatışma ve operasyonlar, bölgeyi cehenneme çevirmiş durumda. Karanlığın çökmesiyle birlikte, birkaç kilometre uzaklıktaki Goman Dağı, top ateşine tutulurken, cadde ve sokaklar ölüm sessizliğine bürünüyor. PKK ile güvenlik kuvvetlerinin arasında kalan ve köy yakınlarındaki bağ ve bahçelerine düşen top mermileri nedeniyle 10 köy ve mezrayı boşaltarak Şemdinli’ye göçen köylüler, arkalarında bıraktıkları yaşamlarını şimdiden özlemiş durumda. Köylüler, çatışma durmadıkça köylerine dönemeyeceklerini bildiklerini boğazları düğümlenerek anlatırken, “Barış olsun, huzur gelsin, bağımıza bahçemize dönelim. Bu savaş kimseye yaramaz, yalvarıyoruz. Top sesi yerine, kuş sesi duymak istiyoruz” diye konuşuyor.

Kardeşim öldü sandım

18 yaşındaki Muhbet Çiftçi, “Top sesleri yerine, kuş sesleri duymak istiyoruz” diyerek yaşadıklarını gözleri yaşararak şöyle anlatıyor: “Evde otururken önce silah ardından top sesleri geldi. Uçaklar dolaşmaya başladı. Kız kardeşim köyün dışında keçi otlatıyordu. Top sesi gelince kardeşimin öldüğünü sandım. Bağırarak ona doğru koştum. Sağ görünce sevincimden ağlamaya başladım. Çok korktum. Bir daha duymak istemiyorum bu sesleri. O kadar güzel bahçelerimiz vardı ki hepsi orda kaldı. Çok özlüyorum. Bazen rüyamda köyümü görüyorum. Bu kavga bitsin köyüme döneyim. Asker de, dağdakiler de kardeşimizdir. Bu yıl kardeşim askere gidecek. Bir asker vurulduğunda çok üzülüyorum. Dağdakine de üzülüyorum. Hepsi benim abimdir. Ne olur barış olsun artık. Bir çözüm bulunsun. Köyüme geri dönmek istiyorum. Kardeşlerimiz ölüyor. Bu nasıl adalettir.”

Bir kaşık bile alamadık

60 yaşındaki Halit Kaplan, olay günü her yerden silah sesleri geldiğini, ardından da top mermilerinin köylerindeki bağ ve bahçelerine düştüğünü belirterek, şunları söylüyor: “Köydeki kadın ve çocukları 5 kilometre yürüyerek köyün dışına çıkardık. Bazı çocuklar ayakkabısızdı. Biz erkekler çatışma biter diye köye geri döndük. Ancak, çatışmalar giderek artınca bir gün sonra biz de tüm eşyalarımızı ve hayvanlarımızı bırakarak köyü terk ettik. Bir kaşığımızı bile getiremedik. Şemdinli’ye yerleştik. 8 kişilik ailemle bir yakınımın evinde barınıyorum. Kaymakamlık ramazan nedeniyle nüfusa göre 300 ile 900 TL ödedi.”

Savaş kimseye yaramaz

Kasım Çiftçi, “Bir gün önce köyün üst kısmında çatışma yaşandı. Eşim bahçeyi sularken yanına top mermisi düştü. Allah kurtardı. Herkes öldüğünü sandı” diyor ve şunları ekliyor: “Top sesinden biz korkuyoruz, çocuklar nasıl korkmasın. 10 gündür top seslerinden uyuyamadım. Devletin yetkililerine sesleniyorum, ramazanın hatırı için bu savaşı durdursun. Kimse ölmesin. Günahtır. Barış olsun başka bir şey olmasın. Huzur kalmadı. Bağımız, bahçemiz gitti. Barış gelsin, bahçemize geri dönelim. Barış gelsin, huzur olsun. Çocuklar ölmesin. Bu savaş kimseye yaramaz. Yalvarıyorum.”