Tıbben iki nakilli ama resmen sağlam

Zeynep’e 2 yıl sonra Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde, annesi Azime Öztürk’ten alınan böbrek nakledildi. Zeynep, 2000 yılında bir tekstil firmasında işe başladı. Eylül 2007’de vücudu annesinden nakledilen böbreği reddedince, haftada 3 kez diyalize girmeye başladı, iş hayatı sona erdi. Zeynep, özürlü raporuyla emeklilik için başvurdu. 2009’da emekli maaşı bağlanan Öztürk’e 28 Mayıs 2011’de, kadavradan böbrek nakli yapıldı.
ÖZRÜ YÜZDE 30 ‘İNDİ’
SGK, Öztürk’ten yeni bir sağlık kurulu raporu istendi. Nakil olduğu hastane, yüzde 70 işgücü kaybı olduğunu bildiren rapor verdi. Ancak SGK bu raporu kabul etmeyip Öztürk’ü hakem hastane olarak Ege Üniversitesi Hastanesi’ne gönderdi. Bu kez Öztürk’e “Maluliyet dosyanızdaki rapor ve belgelerinizin incelenmesi neticesinde mevcut hastalık ve arızalarınıza göre çalışma gücünüzün en az yüzde 60’ını kaybetmediğiniz belirlenmiştir” denildi. Özür oranı yüzde 40’a inen Zeynep’e ‘Maluliyetiniz bitmiştir’ denildi ve emekliliğinin sona erdirileceği bildirildi.
İLAÇ PARASI ÖDEYEMEM
SGK’nın kararına itiraz eden Zeynep Öztürk, şunları söyledi: “Ben ve benim gibi hastaların ömrü hastanelerde geçiyor. Hiçbir zaman sağlıklı yaşıtlarımız gibi olamıyoruz. Şimdi önümde iki büyük sıkıntı var. Birincisi sosyal güvencem kalmadığı için ayda 1000 lirayı bulan ilaçlarımı alamayacağım. Bu beni hızla diyalize geri gönderecek. İlk nakil böbreğimi enfeksiyon nedeniyle kaybetmiştim. Şimdi ilaç alamayacağım için vücudum yeni böbreğimi atacak. SGK benim maluliyetimin iptalini nakil olduğum güne çekecek ve belki de benden bir yıl ödediği maaşı faiziyle geri isteyecek. Benim bunu karşılama imkânım hiç yok. Bana ‘Sağlıklısın, git çalış’ deniyor ama benim çalışacak gücüm yok.”

Sağlık sistemimiz için utanç

BÖBREK Hasta Haklarını Koruma ve Sosyal Yardımlaşma Derneği İzmir Şube Başkanı Nilgün Yıldırım, SGK’nın çelişkili kararları olduğunu belirterek, şunları söyledi: “Zeynep Öztürk ve onun gibi arkadaşlarımızın yaşadıkları sağlık sistemi için büyük utanç. Hastayı iyileştirip devletin üzerindeki yükü gidermeye çalıştıklarını söylüyorlar fakat organ nakli yaptıktan sonra da hastanın sosyal güvencesini elinden alarak yeniden diyalize sevk ediyorlar. Bu kişiler çalışırken hastalandıkları için daha sonra 1800 gün üzerinden emekli oluyorlar.”