Tek fotoğrafı bu oldu
Güncelleme Tarihi:
Adı Yunus Geray'dı... Henüz 13 yaşındaydı... Kurtarılmayı beklerken Reuters'ın foto muhabiri Ümit Bektaş tarafından çekilen fotoğrafı Van depreminin simgesi olmaya adaydı... Saatlerce sessizce ve sabırla kurtarılmayı bekledi Yunus, başının altında bir yastıkla. Yunus kurtarıldı ancak kalbi dayanmadı, hastaneye giderken yaşamını yitirdi. Yunus'un kimliğindeki fotoğrafı hariç hiç fotoğrafı olmadığı ortaya çıktı. Tek fotoğrafı enkazda kurtarılmayı beklerken çekilen bu kare...
Ercişli Yunus umut olmuştu altında kaldığı internet kafeden çıkarıldığında. Omzunda cansız bir el, saatlerce beklemişti üstüne yıkılan betonların kaldırılmasını. Ama ömrünün son saatleri oldu bunlar. Yunus, Erzurum Devlet Hastanesi’ne nakledilirken hayatını kaybetti.
YUNUS KURTARILMAYI BÖYLE BEKLEMİŞTİ / Foto Galeri
Milliyet Gazetesi'nden Miraç Zeynep Özkartal ve Ozan Güzelce, Yunus’un ailesi oturdukları Bağlar Mevkii’nde ziyaret etti. Bütün neşesini kaybetmiş, Yunus’un ardından taziyeleri kabul eden bir ev...
Ağrı Patnoslu bir aile Geray ailesi. 21 yıldır Erciş’te yaşıyorlar. Baba Yusuf Geray mevsimlik işçi. Bazen çalışıp bazen boşta kalarak büyütmüş 10 çocuğunu. Yunus 9 numara.
Pazar günü Yunus evden çıkarken “Çarşıya gideceğim” demiş sadece. Deprem olup da herkes evin etrafında toplanınca bakmışlar ki Yunus yok.Ne evlerinde ne de civardaki binalarda hasar varmış Geray ailesinin... Babası koşmuş çarşıya, bir anda o korkunç manzarayla burun buruna gelmiş. Beton yığınları arasında bir çarşı çıkmış karşısına. Yunus’u nerede arasın bilememiş babası... Aile seferber olmuş, sokak sokak dolaşmışlar, hastaneleri hatta morgları aramışlar.
O sırada ise Yunus büyük bir sabırla bekliyordu. Üzerine yıkılan binanın altında, kesif bir karanlığın içinde dışarıdan gelen seslerin kendisine yaklaşmasını bekliyordu.
''Bilgisayarı çok mu seviyordu?'' sorusuna ise şu yanıtı veriyor ablası: “Hayır, haftada bir internet kafeye gidiyordu sadece. Ama ben kızıyordum ona, oraya gideceğine ders çalış diyordum.
”
Ancak Yunus enkazdan çıkarıldığında yerinden haberi olmuş ailesinin. Bütün Türkiye’nin hafızasına kazınan o bakışıyla karşılaşamamış babası. Ancak Erciş Devlet Hastanesi’ne koşup görebilmiş oğlunu. “Durumu iyi” demişler orada ama eklemişler: “Erzurum’a nakledeceğiz”.
İçleri rahatlamış ailenin, ambulansa dayısı binmiş, yola çıkmışlar. Yunus Geray’ın kalbi durduğunda ancak Ağrı’ya kadar gelebilmişler.
Yunus polis olmak istiyormuş
Kayınbiraderinden “Vardık” haberini bekleyen Yusuf Geray’ın telefonu tahmininden erken çalmış. Haberi aldığında telefon kayıp düşmüş elinden.. İşte o zaman evde bekleyen herkes anlamış Yunus’un öldüğünü. Annesi Müyesser Hanım ile deprem sırasında İstanbul’dan olan abisi Vefa’nın gözlerinden sicim gibi yaş akıyordu yalnızca.
Herkes “Polis olacaktı” dedi Yunus için. Tek hayali buymuş. Üstelik futbolu deli gibi sevmesine, babası uyur uyumaz futbol programlarını açıp saatlerce seyretmesine rağmen.
Hiç fotoğrafı yokmuş Yunus'un
''Başka fotoğrafı var mı?'' sorusuna ailesi 'yok' dedi. Kimliğinden başka tek bir fotoğrafı yokmuş Yunus’un. Geriye kalan o kare, hepsi bu...