Güncelleme Tarihi:
Covid-19 hastalarını iyileştirmek için mücadele eden sağlık çalışanları, bir anlamda onların refakatçiliğini de yapıyor. Pandemi ile mücadelenin lokomotiflerinden Ankara Şehir Hastanesi'nde görev yapan sağlık çalışanları, hem yoğun bakımda hem de servislerde Covid-19 hastalarının tedavileriyle ilgilenirken, onların ihtiyaçlarının karşılanmasında da yardımcı oluyor. Sağlık çalışanları kimi zaman hastaların ellerini tutup onlara moral verirken, kimi zaman en zor sorularını cevaplayarak dirençli kalmalarını sağlıyor. Özellikle yoğun bakımda kaldıkları süre boyunca hastaların bakımlarını yapan görevliler, psikolojik olarak da onlara destek oluyor.
'ELLERİNİ TUTUP, DESTEK OLUYORUZ'
Covid-19 yoğun bakım hemşiresi Hayriye Yüksel, hastaların her zaman manevi yönden yanında olduklarını belirterek, "Hasta odalarına girdiğimizde her zaman hastaların ellerini tutup onlara duygusal anlamda destek olmaya çalışıyoruz. Onun dışında telefonu olan hastalarımızın doktor izni ile beraber yakınlarıyla görüştürmeye çalışıyoruz. Birebir kimleri aramak istiyorlar ailelerinden olsun çevrelerinden olsun konuşturarak onlara destek olmaya çalışıyoruz" dedi.
Hemşire Ata Evren Tike ise "Genelde Covid-19 aile popülasyonunda görülen bir hastalık olduğu için daha çok ailesini merak eden hastalarımız oluyor. 'Eşimden haber var mı?', 'Annemden haber var mı?' gibi sorularla karşılaşıyoruz. Ailesiyle görüşmek isteyen hastalarımızı doktorların izni ile görüşmesine izin veriyoruz. Burada maalesef annesini kaybedip, cenazesine gidemeyen hastalarımızın üzgün hallerine şahit olduk. 'İyileşeceksin, iyi olacaksın' gibi telkinlerle onları rahatlatmaya çalışıyoruz" ifadelerini kullandı.
'ONLARIN HER ŞEYİ İLE İLGİLENİYORUZ'
Ankara Şehir Hastanesi Genel Hastane Covid-19 Yoğun Bakım Sorumlusu Bayram Bozdemir ise, "Hastalarımızı hem psikolojik olarak yoğun bakım şartlarında tedavi sürecinde hazırlayarak onları rehabilite edici sözler kullanıyoruz. Buranın onlar için bir kurtuluş olduğunu açıklamaya çalışıyoruz. Bilinci açık hastalardan en çok aldığımız sorulardan bir tanesi 'Yoğun bakımdan ne zaman çıkabilirim?' oluyor. Biz onların her şeyiyle ilgilendiğimiz için baktığımızda acı çekip çekmediklerini; nefes alıp vermekte ne kadar zorlandıklarını onların bir bakışıyla da anlıyoruz" diye konuştu.