Son bakış
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Nisan 03, 2002 02:00
Psikolojik tedavi gören 24 yaşındaki Hamza Culum, polisin ve gazetecilerin atlamaması için yaptıkları ısrarlara aldırmayıp, ‘‘Eyvallah’’ diyerek Boğaziçi Köprüsü'nden ölüme atladı.
Taksiye binip köprüye geldi
Sultançiftliği'ndeki bir tekstil atölyesinde makineci olarak çalışıyordu Hamza Culum. ‘‘Hayat dolu bir insandı. Kemal Sunal gibi espri yapıp bizi güldürürdü’’ diyor arkadaşları. Psikolojik rahatsızlığı nedeniyle tedavi görmeye başladı. Dün 08.30'da işyerine gitti. ‘‘Bacağım ağrıyor, hastaneye gidiyorum’’ diyerek işten ayrıldıktan kısa süre sonra ağabeyi Bekir'i cep telefonundan arayıp, ‘‘Bir daha dönmeyeceğim. Hakkını helal et. Elveda’’ dedi. 10.45'te, taksiyle Boğaziçi Köprüsü'ne geldi. Trafiğin yavaşladığı sırada, kapıyı açıp indi ve doğruca korkuluklara koştu.
Bakıp bakıp ağladı
Yakınlarının, ‘‘Son zamanlarda hiç konuşmuyordu’’ dediği Hamza Culum, köprünün Beylerbeyi ayağı yakınlarında, kendisini ikna etmek için gelen polislere aldırış etmedi. Polisler, ‘‘Al bir sigara yak’’ dediler ama onun kafası başka şeylerle meşguldü. Bir süre, etrafa boş boş baktı. Sonra ağlamaya başladı.
Eyvallah deyip kendini bıraktı
Tam 45 dakika, polisleri yanına yaklaştırmadı. Polisler, köprünün üzerinde bıraktığı ceketin cebinde buldukları telefon numarasından ağabeyi Ramazan'a ulaştılar. ‘‘Sakın yapma, ağabeyin geliyor’’ dediler. Ama o kararını vermişti. Şaşkın bakışlar arasında kendisini boşluğa bırakmadan önce sadece ‘‘Eyvallah’’ dedi.
64 metreden sulara gömüldü
Artık yapacak hiçbir şey kalmamıştı. Hamza Culum'un bedeni, 64 metre yükseklikten, Boğaz'ın serin sularına, betona düşer gibi, sırtüstü çakıldı. Hamza suyun üzerinde bir süre kaldı. Sanki pişman olmuş gibiydi. Bir iki kez, suyun üzerinde kalmak ister gibi yaptı ama buna gücü yetmedi. Sonra da suyun içinde kayboldu.
cesedi bulunamadı
30 metre mesafede hazır bekleyen Sahil Güvenlik Komutanlığı'na bağlı botlar yardım için hemen harekete geçti. Ancak kısa sürede suya gömülen Hamza Culum'un cesedi bulunamadı. Aşağıda aramalar yapıldığı sırada, Boğaziçi Köprüsü'nün polis irtibat noktasına gelen ağabey Ramazan Culum, geç kaldığını öğrenince yıkıldı.
Sultançiftliği'ndeki bir tekstil atölyesinde makineci olarak çalışıyordu Hamza Culum. ‘‘Hayat dolu bir insandı. Kemal Sunal gibi espri yapıp bizi güldürürdü’’ diyor arkadaşları. Psikolojik rahatsızlığı nedeniyle tedavi görmeye başladı. Dün 08.30'da işyerine gitti. ‘‘Bacağım ağrıyor, hastaneye gidiyorum’’ diyerek işten ayrıldıktan kısa süre sonra ağabeyi Bekir'i cep telefonundan arayıp, ‘‘Bir daha dönmeyeceğim. Hakkını helal et. Elveda’’ dedi. 10.45'te, taksiyle Boğaziçi Köprüsü'ne geldi. Trafiğin yavaşladığı sırada, kapıyı açıp indi ve doğruca korkuluklara koştu.
Bakıp bakıp ağladı
Yakınlarının, ‘‘Son zamanlarda hiç konuşmuyordu’’ dediği Hamza Culum, köprünün Beylerbeyi ayağı yakınlarında, kendisini ikna etmek için gelen polislere aldırış etmedi. Polisler, ‘‘Al bir sigara yak’’ dediler ama onun kafası başka şeylerle meşguldü. Bir süre, etrafa boş boş baktı. Sonra ağlamaya başladı.
Eyvallah deyip kendini bıraktı
Tam 45 dakika, polisleri yanına yaklaştırmadı. Polisler, köprünün üzerinde bıraktığı ceketin cebinde buldukları telefon numarasından ağabeyi Ramazan'a ulaştılar. ‘‘Sakın yapma, ağabeyin geliyor’’ dediler. Ama o kararını vermişti. Şaşkın bakışlar arasında kendisini boşluğa bırakmadan önce sadece ‘‘Eyvallah’’ dedi.
64 metreden sulara gömüldü
Artık yapacak hiçbir şey kalmamıştı. Hamza Culum'un bedeni, 64 metre yükseklikten, Boğaz'ın serin sularına, betona düşer gibi, sırtüstü çakıldı. Hamza suyun üzerinde bir süre kaldı. Sanki pişman olmuş gibiydi. Bir iki kez, suyun üzerinde kalmak ister gibi yaptı ama buna gücü yetmedi. Sonra da suyun içinde kayboldu.
cesedi bulunamadı
30 metre mesafede hazır bekleyen Sahil Güvenlik Komutanlığı'na bağlı botlar yardım için hemen harekete geçti. Ancak kısa sürede suya gömülen Hamza Culum'un cesedi bulunamadı. Aşağıda aramalar yapıldığı sırada, Boğaziçi Köprüsü'nün polis irtibat noktasına gelen ağabey Ramazan Culum, geç kaldığını öğrenince yıkıldı.