Güncelleme Tarihi:
Sezen Aksu, bir ekol.
Farklı, değişik.
Sanatın 7 rengi.
Ses, yorum, şov.
Halkla ilişkiler, müthiş bir enerji.
Onun için her konseri ayrı bir keyif.
Onun için her CD’si heyecan konusu.
Yeni CD’si çıktı, çok güzel.
Hele İzmir şarkıları.
İzmir’in kızları özellikle:
“İzmir'in kızları bir elinde de cımbızları / Dişidir, anadır, efedir gidinin tatlı huysuzları / Çıktılar mıydı ipek çoraplarla kordon boyuna / Savaşta da, aşkta da esaslıdır kadın duruşları / Hiçbir topuk tıkırtısı bu kadar / Davetkar çalamaz / Bir göz vuruşuyla yerle bir eder / Böyle bir şey olamaz / Körfezin yakamozu, yıldızı, / Keskin tuzu tadında / Parfümü meltem / Yasemenler açar balkonunda / İzmir'in kızları / Korku yok kitabında / Çal bre bir harmandalı, / Delikanlı makamında...”
Bu yaz İzmir’in kızları epey düşman çatlatacak!
Barlar, Cafeler, Diskolar için yazın HİT parçası.
Fıkır fıkır.
Ve Sezen Aksu geçen hafta ilk konserini İzmir’de verdi.
Açıkhava Tiyatrosu’nda.
Binlerce seveni ile buluştu, ilk konser torpilini de İzmir’e yaptı, “Eee, o kadar da olacak tabi” diyerek.
2 saat boyunca büyük keyif yaşadı Açıkhava Tiyatrosu’nu dolduranlar.
Ve Sezen esprileri.
Sahnede bir DİVA.
“Minik serçe” ama seyirci ile bütünleşince bir DEV.
O ne güzel yorumlardı yine...
Hiç değişmiyor.
Şarkılarını herkes söylüyor, ama O başka...
Bambaşka...
78 kuşağı denilen “orta ayar”, “yarı arada derede” bir kuşak O’nun şarkıları ile büyümedi mi?
Ya yani kuşaklar yine O’nun şarkıları ile tatmıyor mu aşkı, özlemi?
Zaman zaman ayrılığı, çaresizliği, umutsuzluğu...
Ama hep coşkulu bir sevgi... Hep tutku...
Hep farklılık...
Sevginin renkleri ile yakamozlu sevişmeler...
Ve Sezen esprileri.
Meğer Göztepe sahillerinde bir dönem esen “Makber” rüzgarı çıtı pıtı, 16 - 17’lik Sezen’in rüzgarı değil miymiş?
“Annem babam sinemaya gittiler mi, çıkardım balkona, bildiğim tüm şarkılar. Evin altında, mahallede insanlar toplanırdı. Benim şarkılarımı dinlerlerdi. Benim için ne büyük mutluluk. Dinleyicinin olması. Yine bir gün annemler sinemaya gitti. Ben çıktım balkona, Makber’i söylüyorum, Göztepe dinliyor. Makber mi Yarab diyerek... Bizimkiler sinemada ya, ne gezer. Meğer bilet bulamamışlar, eve dönmüşler. Bir baktım, hemen yanı başımda Babam: Kızım evi Akasyalar Çay Bahçesi’ne çevirmişsin diyor. Ben ne oldum? Korkudan altıma kaçırdım tabi”...
Böylesine doğal, böylesine esprili...
Sezen Aksu İzmir’in rengi.
İzmir’in sevgi, kültür, sanat anıtı!
Zaten O’na gösterilen sevgi de bunun kanıtı.
Ne güzel. Ne anlamlı...
Cahit Kulebi şiirinde, “İzmir’in denizi kız / Kızı deniz, / Sokakları hem kız hem deniz kokar.” der
Şimdi Sezen İzmir’in kızlarına şarkı yaptı.
Aslında şarkı da, roman da, sevgi de, renkte O.
Sezen Aksu.