Sevgiye ulaşmak için

Savaşma seviş kuşağının kılavuzlarından kabul edilen Aforizmalar yayımlandı.

Hermann Hesse'nin aforizmaları yayımlandı.

Yıllar boyunca, zamanı yenilgiye uğratabilecek tek şeyin sevgi olabileceğini kanıtlamaya uğraşırken beyninde biriken ışık huzmeleri, aforizmalar şeklinde yayınlandı.

Bu kitapta, Hermann Hesse'nin, savaşmak yerine sevişmeyi tercih eden kuşağın klavuzunun, politika, toplum karşısında birey, bireye düşen ödevler, kültür-eğitim-okul üçlemesi, din, bilgi ve bilinç, kitaplar ve okuma, gerçek ve hayal gücü, sanat ve sanatçılar, mizah, mutluluk, sevgi, ölüm, gençlik ve yaşlılık üzerine düşünceleri toplu halde bulunuyor.

Elbette çok önemli şeyler söylüyor, Hesse. Aksi düşünülemez bile. Ama sevgi üzerine söyledikleri, insanın kendisini zorda hissettiği her durumda açıp okuması, bir kere daha, bir kere daha okuması gereken türden. İnsana iyi geliyor.

Zaten hayatı boyunca Hesse'nin de başka bir amacı olmadı.

İnsanın sevgiye ulaşması, insanın mutlu olması. İnsanın sevgiye, mutluluğa ulaşabilmenin yollarını bulması.

Çünkü insanı zenginleştiren sevgidir, paylaşımdır, bencillikten uzak özveridir. Ne kadar küçük olursa olsun! Sevgi, bütün çağlara özgü yaşam bilgeliğinin tuhaf ama basit sırrıdır.

Sevgiden kaynaklanan her vazgeçiş, her duygudaşlık, her özveri kendini yağmalama gibi görünse de gerçekte bir zenginleşme, bir büyümedir, insanı ileriye götüren, yukarılara çıkaran biricik yoldur.

Zaman her şeyi yok edebilir, geriye bir tek sevgi kalır.

İşte Hermann Hesse budur.

Her iki Dünya savaşında da, karşı tarafta yer alan Hesse, savaş esirlerine yardım ederken ağır bir ruhsal bunalım geçiren Hesse, budur.

Bozkırkurdu'nun, Narziss ve Goldmund'un, Sidarta'nın yazarı Hesse, budur.

İnsancıllığın, barışseverliğin, insan yaşamını yücelten felsefenin simgesidir, Hermann Hesse.

Afa Yayınları'ndan çıkan yeni kitabı ‘‘İnanç da sevgi de aklın yolunu izlemez’’ de, bir başucu kitabı.

Çevirip çevirip okumalı.

KİTAPTAN SEÇMELER

Sevilmek mutluluk değildir. Her insan kendi kendini sever ama mutluluk bir başkasını sevmektir.

*

Başka nedenler bahane edilse de, hayatta yapılan şeylerden pek çoğu kadınlar için yapılır.

*

Bir an uğruna kendini gözden çıkarabilmek, bir kadının gülümsemesi uğruna kendini feda edebilmek, işte budur mutluluk.

*

Mutluluk özlemiyle dolup taşar insanın içi ama yine de insan ele geçireceği mutluluğa uzun süre katlanamaz.

*

Dünyayı ve hayatı sevmek, kahır ve çileler içinde yaşarken bile bu sevgiden el çekmemek, her güneş ışınına şükran duygusuyla kapıları açmak, acılarda bile gülümsemeyi tümüyle unutmamak; gerçek her edebi yapıtın temelinde yatan bu öğreti asla eskimez ve bugün her zamankinden daha gerekli, her zamankinden daha çok el üstünde tutulmaya değerdir.

*

Sarhoşluğu bilmeden mantık neye yarar, ayıklık neye yarar! Hemen arkasında ölüm dikilmese şehvet neye yarar, karşıt cinsiyettekilerin birbirlerine karşı ölümcül düşmanlığı olmasa sevgi neye yarar!

*

Birine gönül kaptırmanın ne kolay, gerçekten sevmenin ise ne çetin ve güzel şey olduğunu herkes bilir ve yaşar bunu. Bütün gerçek değerler gibi sevgi de alınıp satılamaz. Alınıp satılabilen, zevk veren nesneler olabilir ama sevgi hayır.

*

Yaşama anlamını kazandıran tek şey sevgidir. Bir başka deyişle ne kadar çok sevebilir ve kendimizi sevgi uğruna ne kadar çok gözden çıkarma gücünü gösterebilirsek, yaşamımız o kadar çok anlam kazanır.