Sevgi'nin diviti

Ekonomik mücadelemize eÅŸÅŸekli madalyon örneÄŸiTürk Numismatik DerneÄŸi'nin (para koleksiyonu yapanlar) baÅŸkanıyım. Bu arada itiraf edeyim ki, baÅŸka baÅŸkanlığım yoktur. Önemi çok büyük olan numismatlığın Türkiye'de fazla anlamı yoktur. Zira tarihsel birer belge kimliÄŸi taşıyan bu paraları toplamak yasaktır. Sadece Cumhuriyet parası toplayabilirsiniz. Osmanlı veya antik çaÄŸlara ait paraları toplarsanız suç iÅŸlersiniz.Kültür bakanlarına bir türlü anlatamadık. Halbuki altın, köylümüzün biriktirdiÄŸi servettir ve Osmanlı sarı liraları boyuna el deÄŸiÅŸtirirken, gümüşünü toplamak suçtur. Tam kültür bakanlarına bu konunun inceliklerini anlatırken, o gider bir baÅŸkası gelir. Haydi yeni baÅŸtan bakana anlatalım derken gene deÄŸiÅŸir. Neyse birkaç yıl evvel son altı Osmanlı padiÅŸahının altınları tedavülde olduÄŸu için gümüşlerinin koleksiyonunun yapılmasına izin verdiler. Tabii bu arada kuyumcular kendilerine avuçla gelen gümüş paraların büyük bir kısmını korkudan erittiler. Her konuda yasakçı olan ülkemizin akıl almayan yasaklarından biri daha.ANZAK MADALYASIBundan birkaç ay evvel gazetelerin birinde, Avustralya'daki Anzak askerlerinden (Australian&New Zealand Army Corps) son kalan iki kiÅŸiden birinin 107 yaşında vefat ettiÄŸi, diÄŸerinin ise 102 yaşında olduÄŸu haberi çıkmıştı. Derhal aklıma, 1992 senesinde derneÄŸimizin bastığı 32 numaralı bültende Anzak madalyası hakkında okuduÄŸum bir makale geldi. HoÅŸuma giden bu hikayeyi sizlerle paylaÅŸmak istedim.Bütün tarih boyunca her olayda ve her savaÅŸta parmağı olan Ä°ngilizler, Birinci Dünya Savaşı'nda da müttefikleriyle birlikte SüveyÅŸ Kanalı'nı kontrol altına alabilmek için Türkiye'yi safdışı bırakıp aynı zamanda Balkanlar'ı ele geçirmek için, Çanakkale BoÄŸazı'ndan Rusya'ya doÄŸru uzanıp cephane yığacaklardı. Tabii Ä°ngilizler kendi askerlerine kıyamadıkları için sömürgeleri olan Avustralya, Yeni Zelanda ve Hintliler'den oluÅŸturdukları bir birlik ile Gelibolu'da Türk ordularına saldırmışlardı.MURPHY VE DUFFY Bir adam, bir eÅŸÅŸek: Bu madalyayı bu garip süslemektedir. Murphy, macera peÅŸinde koÅŸan ve deniz ticareti yapan John Simpson Patrick'in lakabıdır. Gönüllü olarak bu savaÅŸa katılır, cankurtaran bölüğüne yazılır. Duffy ise her gün tepeden deniz kenarındaki dereye inerek su içen bir Türk eÅŸÅŸeÄŸidir. Murphy, Çanakkale'ye vardığı zaman ayaklarından yaralanan askerlere nasıl yardımcı olacağını düşünürken her gün aÅŸağıya inen ve adını Duffy koyduyu bu eÅŸÅŸeÄŸi gözüne kestirir. Zaten güzergahı belli olan bu hayvanı eÄŸitmeye karar verir. Bu ÅŸekilde eÅŸÅŸek birliÄŸe katılmış olur.25 Nisan 1915'de baÅŸlayan bu savaÅŸta, ilk gün 10 bin düşman askerinden 2 bini tepeden yaÄŸan kurÅŸunlarla hayatını kaybeder. Murphy ile Duffy ikilisi pek çok yaralı askeri kurtarırlar. Bu arada Murphy, 19 Mayıs 1915 günü pusuya yatmış bir Türk askerinin kurÅŸununa hedef olarak hayatını kaybeder. Duffy bir baÅŸkasıyla cankurtaranlığa devam eder. Gelibolu Savaşı Türklerin galibiyeti ve düşmanın yenilgisiyle bitmiÅŸtir. Müttefikler emellerine kavuÅŸamamışlardır. Duffy ise, 18-19 Aralık 1915'de Hintli Katır BirliÄŸi tarafından tahliye edilir. 51 sene sonra nihayet 1966'da Gelibolu savaşını anmak için Avustralya'da resmini gördüğünüz madalya bastırılır. Ä°lk madalya da John Simpson Patric'in kızkardeÅŸine takdim edilir.Önümüzdeki günlerde 30 AÄŸustos'da, Zafer Bayramı'nı kutlayacağız. KurtuluÅŸ Savaşı'nı ve Çanakkale Zaferi'ni düşünüyorum da, ne kadar büyük cesaret ve kahramanlıklar yaratmışız. KeÅŸke aynı kahramanlıkları ve cesareti, ekonomik savaÅŸlarımızda da yaratsaydık. Åžimdi bütün dünya karşımızda el pençe divandı. Ä°ÅŸin kötü tarafı, Allah korusun bir savaÅŸ çıksa modern silahlar da çok pahalıya patlıyor. Biz gene Atatürk'ün ‘‘Yurta sulh, cihanda sulh’’ lafını unutmayalım.Â