Güncelleme Tarihi:
Şimdi 5-6 bin kişilik bir prefabrik mahalle için çalışıyor. Suavi 41 çadırda 285 kişinin yaşadığı çadırkentin hikâyesini Hürriyet’e şöyle anlattı:
O KADINI UNUTAMIYORUM
“Depreme konser için gittiğim Diyarbakır’da yakalandım. Telefonlardan yıkımın boyutunu öğrendiğim zaman arama - kurtarma deneyimine sahip biri olarak evime dönmeyi doğru bulmadım. 17 Ağustos Marmara ve Van dahil birçok depremde arama - kurtarma çalışması yaptım. Sırt çantamı aldım ve Hatay’a koştum.
Antakya’da önce Armutlu ve Defne’de göçüklerde enkazlarda çalışmaya özen gösterdim. Bir kadını unutamıyorum. Ayakları beton altında kalan bu kadın için uzun süre uğraş verdik. O beni tanıyordu. İsmimle hitap ediyordu. Kendisini kurtaracağımdan çok emindi. Yalnızca ayakları sıkışmıştı. Ama o fiziki koşullarla çaresiz kaldık. Maalesef kendisini kaybettik.
ÇADIRLARI ASKERLER KURUP BIRAKTI
Depremin 9. günüydü Serinyol’da burayı kurduk. Bir firmadan 200 çadır satın aldık, neredeyse çöptü. Bu durumu anlattığım bir paşa üzerinden buraya askerler çadırlarla geldi. Bir askeri yerleşke kurarcasına hızla bu çadırları kurup bize bıraktılar. İlk günden bu yana yalnızca üç gün Hatay’dan ayrıldım. Türk kökenli Hollandalı işinsanları ile görüşmek üzere Almanya’ya gittim. Prefabrik bir kent planlıyoruz.”
BEN SADECE ARACIYIM
- Suavi ve kurduğu çadırkent tüm Serinyol’da yakından biliniyor. Hürriyet olarak Serinyol ilçesinde bu çadırkenti ararken sorduğumuz herkes Suavi’yi tanıyordu. Yardımların daha çok sosyal medya üzerinden geldiğini anlatıyor: “Bana güvenip ulaşıyorlar. Hepsine teşekkür ediyorum. Konya Karatay’dan Beşiktaş’a, Sarıyer’den Beylikdüzü’ne, Adana Büyükşehir Belediyesi’ne, taraftar gruplarından, derneklere işinsanlarına herkes destek oldu; ben yalnızca aracıyım.”