"Sensiz bir hiçim!"
Güncelleme Tarihi:
Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi, 8. Uluslararası İstanbul Bienali kapsamında " Sensiz Bir Hiçim..." başlıklı projeyi hayata geçiriyor. Küratörlüğünü Regine Basha 'nın yaptığı proje için İstanbul'a davet edilen Daniel Bozhkov, Danica Phelps, Anton Vidokle ve Julieta Aranda isimli 4 sanatçı, ilk olarak, 18 Ekim saat 19:00'da Platform'da düzenlenecek konferansa katılacak.
"Sanatçılarla Konuşma " konulu konferansta belgesel ve video gösteriminin yanı sıra proje mekanlarıyla ilgili bilgileri aktaracak sanatçılar; etkinlik süresince üretecekleri işleri hem sergileyecek hem de Beyoğlu sokaklarında satışa sunacak.
1996'dan bu yana bütün gelir ve giderlerini takip eden ve her çizimin bir finansal hareketi belgelediği bir sistem oluşturan Danica Phelps, İstanbul'daki tüm alışverişlerini aynı sistemle belgeleyecek ve yapacağı çizimlerin birer kopyasını sergileyecek. Bulgar kökenli New York'lu sanatçı Daniel Bozhkov, Bulgarca'da hâlâ geçerliliğini koruyan ama artık kullanılmayan Osmanlıca kelimeler şeklinde üretilen simit ve krakerleri, Beyoğlu'nda satışa sunacak. Anton Vidokle ve Julieta Aranda ise Popular Geometries adlı özel bir dergiyi hazırlayacak, basacak ve dağıtacak. Frankfurt'ta yayınlanan Revolver Archiv fur aktuelle Kunst gazetesinin İstanbul versiyonunu oluşturacak gazete, Türkçe ve İngilizce hazırlanacak.
19 Ekim'de başlayacak ve Uluslararası İstanbul Bienali'nin sona ereceği 16 Kasım tarihlerine kadar devam edecek "Sensiz Bir Hiçim…", Fluent~Collaborative, The Roy and Niuta Titus Foundation ve Artists Space (New York) tarafından destekleniyor. Proje mekanlarını gösteren harita, projelerin gelişim sürecini belgeleyen video ve bilgi metinleri Platform'dan temin edilebiliyor.
Sergi adını, Amerikalı stand-up komedyeni ve mizahçı Sandra Bernhard'ın bir mazoşisti hicvettiği performansından alıyor. Aynı zamanda, sanatçı Felix Gonzalez-Torres'in "izleyicisi olmadan … işim bir hiçtir" yorumuna atıfta bulunuyor. Birbirinden tamamen farklı gibi görünen 2 cümle, 70'li yıllarda başlayıp 90'larda zirveye ulaşan, sanatçı ve performansçıların izleyicileri "katılımcı" olarak algıladığı dönemi simgeliyor.