Resmi nikah istediği için dövüldü

Evsizlere, Güçsüzlere, Açlara, Cinsel Kurbanlara, Şiddet Mağdurlarına Şefkat Kapısı, Yoksullukla Mücadele ve Ötekilere De İnsan Hakları Derneği'nin (ŞEFKAT-DER) Konya'daki Kadın Sığınma Evi'nde kalan Fadime S. (25),  1999 yılında henüz 16 yaşındayken annesinin zoruyla hiç istemediği bir kişiyle evlendiğini söyledi.

Yaklaşık 8 yıl imam nikahıyla birlikte yaşadığı kişiden Mustafa (8) ve Gamze (6) isminde 2 çocuğunun dünyaya geldiğini ifade eden Fadime S, “Zorla evlendirildiğim için eşime çok fazla ısınamadım. Eşimle aramızda şiddetli geçimsizlik vardı. Evde her geçen gün huzursuzluk artmaya başlamıştı. Bu huzursuzluğa daha fazla dayanamadım ve 2007 yılında evden kaçtım” dedi.

RESMİ NİKAH İSTEDİĞİ İÇİN DARP EDİLDİ

Evden kaçtıktan sonra taksi şoförlüğü yapan başka bir kişiyle imam nikahlı birlikte yaşamaya başladığını anlatan Satal, şunları kaydetti:
“Resmi nikahım olmadığı için daha önce birlikte yaşadığım kişiden olan çocuklarım üzerinde bir hak iddia edemedim. Çocuklarımı da bana vermedi. Bu nedenle ikinci evliliğimde resmi nikah istedim. Ama birlikte yaşadığım kişi resmi nikah kıydırmadı. Resmi nikah istediğim için beni dövmeye başladı. Çok acılar çektim. Her gün beni dövüyordu. Zamanla beni, öldürme tehditleriyle alkol ve uyuşturucuya alıştırdı. Sudenaz isminde bir çocuğum dünyaya gelmişti. Buna rağmen bana dayak atmaya devam etti. Daha fazla dayanamayarak bu evden de kaçmaya karar verdim.”

Evden kaçtıktan sonra hamile olduğunu öğrendiğini ve annesinin yanına gittiğini anlatan Satal, şöyle devam etti:
“Uyuşturucu bağımlılığı hayatımı etkisi altına aldı. Annemin evine gittiğimde ikinci evliliğini yaptığı kişi beni kabul etmedi. Annem, istememe rağmen benden 3. evliliğimi yapmamı istedi. Sığınacak bir yer olarak ana ocağını görmüştüm ama orada da kabul edilmedim. Bunun üzerine namusumu korumak için, daha fazla sokaklarda, tanımadığım kişilerin evinde kalmamak için İstanbul'daki bir sığınma evine yerleştim. Birlikte olduğum ikinci kişiden olan ve Batuhan ismini verdiğim bebeğimi de burada dünyaya getirdim. Sonra da Konya'ya gelerek buradaki Kadın Sığınma Evi'ne yerleştim.”

Yaklaşık 1 ay önce geldiği Sığınma Evi'nde şimdi huzurlu olduğunu ancak uyuşturucu tedavisi görmek istediğini anlatan Satal, “Şu anda uyuşturucu ve alkol kullanmıyorum ancak vücudum bunları istiyor. Geceleri uyuyamıyorum. Diğer çocuklarımı da çok özledim. Bensiz nasıl bir hayat yaşıyorlar ne yapıyorlar bilmiyorum. Onlardan ayrı kalmak beni çok üzüyor” dedi.

1,5 aylık bebeğine ve diğer çocuklarına daha iyi bir gelecek hazırlayabilmek için sağlığına kavuşmak istediğini vurgulayan Satal, uyuşturucu tedavisinin yapılması için yardım istedi.