Pertevniyal’in ‘Halim Baba’sı
Güncelleme Tarihi:
İstanbul’daki Pertevniyal Lisesi’nin eski Fransızca öğretmeni ve müdür yardımcısı Halim Kahriman, emekli olduğu 2018 yılından beri okulun kütüphanesinde gönüllü olarak görev yapıyor. Okulda herkesin ‘Halim Baba’ diye hitap ettiği 70 yaşındaki Kahriman, hayatının 37 yılının Pertevniyal’de geçtiğini ve sağlığı el verdiği sürece görevine devam edeceğini söyledi.
Pertevniyal Lisesi, 152’nci yaşını tamamlamak üzereyken liseye gönülden bağlı olan ve ömrünün önemli bir kısmını okulda geçiren Halim Kahraman da okulun ‘hafızası’ olarak çalışmalarını sürdürüyor. 10 yıllık öğretmenken 1987 yılında yolu Pertevniyal Lisesi’yle kesişen Kahriman, o günden beri okulundan bir gün olsun ayrılmadı. 2018 yılında emekli olan Kahriman, emekliliğin 2’nci gününde okula giderek kütüphanenin başına geçti. 6 yıldır kütüphanede hem öğrencilerle hem de işleyişle ilgilenen Kahriman, hayat hikayesini ve eğitim aşkını şöyle anlattı:
İLKOKULDAN SONRA OKUMAYACAKTIM
“Çorum’un Söğütözü Köyü’nde doğdum ve eğitim hayatımın önemli bölümü orada geçti. İlkokulda yağmur, çamur demeden merkezdeki okula gitmek için her gün 5 kilometre yürürdüm. Lise yıllarımda başarılı bir öğrenciydim. Liseden sonra harp okuluna gitmeyi düşünüyordum ancak o dönemki Fransızca öğretmenim fikrimin değişmesine neden oldu. Bu nedenle Gazi Üniversitesi’nde Fransızca Öğretmenliği okumaya karar verdim.
70 YILIN 37’Sİ PERTEVNİYALDE GEÇTİ
1977 yılında üniversiteden mezun oldum ve Samsun’da öğretmenlik yapmaya başladım. Ardından Yozgat’a atandım. 1984 yılında Yozgat’ta görev yaparken eşimle tanıştım. O da kimya öğretmeniydi. Bonrasında eşimin sağlık sorunları nedeniyle ailesi İstanbul’da olduğu için İstanbul’a taşındık. Ben de Kocamustafa Paşa Lisesi’nde görev yapmaya başladım. 2 sene orada çalıştıktan sonra da Pertevniyal Lisesi’ne tayinim çıktı. 1987 yılında Pertevniyal’de müdür yardımcısı olarak göreve başladım. Okula geliş, o geliş. O günden bu güne hala Pertevniyal Lisesi’ndeyim. 70 yaşındayım ve hayatımın 37 yılı bu okulda geçti.”
‘EMEKLİ OLUNCA NE YAPACAĞIM’ DİYE DÜŞÜNÜYORDUM
2011 yılına kadar okulda müdür yardımcısı olarak çalıştıktan sonra görevine Fransızca öğretmeni olarak devam ettiğini dile getiren Kahriman, şöyle devam etti:
“O dönem Fransızca dilini seçen çok az öğrenci vardı. O nedenle derslerimi şu an gönüllü olarak yer aldığım okulun kütüphanesinde yapıyordum. Emekliliğime de az bir zaman da kalmıştı. ‘Emekli olduğumda ne yapacağım’ diye kara kara düşünüyordum. Derken emekli olduğum 2018 yılında aklıma okulun kütüphanesinde gönüllü olarak çalışma fikri geldi. 12 Nisan 2018’de emekli oldum ve 14 Nisan 2018’de yani sadece 2 gün sonra kütüphanenin anahtarını aldım. Yaklaşık 6 yıldır tamamen gönüllü olarak ve hiçbir karşılık beklemeden Pertevniyal’in kütüphanesinde gönüllü olarak çalışıyor ve öğrencilerle ilgilenmeye devam ediyorum.
Şimdi ise sanki hiç emekli olmamışım gibi her sabah okula gidiyorum ve hiç aksatmıyorum. Okuldan ayrı kalmak hiç aklımdan geçmedi. Hem kütüphanenin düzeninden hem de arşivden sorumluyum. Kütüphanede özellikle yeni kitap kayıtları, öğrencilerin aldıkları ve teslim ettiklerine bakıyorum. Ayrıca burada ders çalışan öğrencilere de yardım ediyorum. Bazen de öğrencilerle birlikte burada kitaplar hakkında sohbetler ediyoruz. Halimden memnunum. Bu sayede eski dinamik hayatımdan da kopmamış oldum.
BURASIYLA GÖNÜL BAĞIM VAR
Pertevniyalle bir gönül bağım var. Burası tarihiyle, camiasıyla ve mezunlarıyla çok değerli bir okul. Başka bir okuldan emekli olsaydım herhalde devam etmek istemezdim. Ayrıca emekli olduğum dönem okulun kütüphanesinde de görevli bir memur yoktu. ‘Bu işi neden üstlenmeyeyim’ düşüncesiyle kütüphanede kalmayı tercih ettim. Hem görev yaptığım dönem boyunca hem de şimdi öğrencilerle iletişimim hep çok iyi oldu. Bana burada ‘Halim Baba’ diyorlar.
Kütüphanede işe yaradığım ve sağlığım el verdiği sürece göreve edeceğim. Ayrıca kütüphanede göreve başlamamla birlikte okuduğum kitap sayısı da bir hayli arttı. Öyle ki bu son 6 yılda, 64 yılda okuduğum kadar kitap okudum. Diğer yandan işimi hep aşkla yaptım. Bir daha dünyaya gelsem yine öğretmen olmak isterdim. Burada emekli olmama rağmen gençlerle birlikte olmak bana kendimi çok iyi hissettiriyor.
BUNDAN GÜZEL DİNLENME Mİ OLUR?
Kızım matematik öğretmeni olarak Kahramanmaraş’ta görev yapıyor, oğlum da coğrafya öğretmeni. Anne baba öğretmen olunca, çocuklar da mesleği devam ettirmek istedi. Emekli olmama rağmen hala okulumda görev almaya devam etmem konusunda bana seslerini çıkarmıyorlar. ‘Dinlen ya da biraz tatil yap’ da demiyorlar. Çünkü ben aslında şu an zaten ‘aktif dinlenme’ yapıyorum. Bundan güzel dinlenme mi olur?”