Oyunevi'nden "Beklerken"

Oyunlarını farklı yerlerde ve her insana ulaştırmayı hedefleyen Tiyatro Oyunevi, yeni oyununun adına bir tersinlemeyle beklemiyor ve farklı kültürleri bir araya getirecek bir oyun sahneye koyuyor. Beklemek her durumda gerekli midir yoksa hayat beklemek midir? Tiyatro Oyunevi, bu oyunla beklemenin  farklı kültürlerden gelen insanlardaki etkisine dikkat çekerken “sadece beklemek yeterli midir?”i sorguluyor. “Beklerken”, 7, 8 ve 9 Mayıs tarihlerinde yalniz 3 gösteri için Esayan Okulundan Yetişenler Derneği Tiyatro Salonu’nda izleyicilerini bekliyor. Yönetmenliğini Mahir Günşiray’ın, Sahne Tasarımını Claude Leon’un yaptığı oyunda; Ayça Damgacı, Bedir Bedir, Zekeriya Karakaş, keman ve akordeonu ile Özge Metin ve müzik yönetmenliğinin yanısıra, tambura, cura ve ud ile Olcayto Art yer alıyor.

Deniz aşırı yollardan gelen “sınır tanımayan göçebeler” uygar bir kıtanın ortasında bulurlar kendilerini.  Her birinin ardında bıraktığı bir yer ve varmayı istediği başka bir yer vardır. Bulundukları yerse bir yerden bir yere geçiş yaparken zorunlu olarak beklemek durumunda oldukları geçici bir mekândır. Nerede olduklarını tam anlamıyla bilmedikleri gibi ne kadar bekleyeceklerini de bilmezler. Ama beklemekten başka yapacak bir şeyleri yoktur. Yersiz-yurtsuz bu doğu insanları mutlu ve özgür olacakları topraklara ve uygarlıklara kavuşmak, orada kabul görmek isterler. Hiç bir yere ait olmayan ve hep “öteki” olduklarının ayrıcalığını yaşayan grup, beklerken, şarkı söylemek, dans etmek, rolden role girebilecek yetenekte olduklarını temsil ederek kabul görmek isterler.

Godot’yu beklemek kavramı ile Avrupa’yı bekleyen insanların durumu arasında traji-komik bir bağlantı olması düşüncesinden ortaya çıkan “Beklerken”, SEAS ( Denizler ) projesi kapsamında Karadeniz ve Kuzey denizi ülkelerinin liman kentlerinde, açık ya da kapalı farklı mekanlara göre sahne düzeni her defasında yenilenerek oynanmak üzere geliştirilen, müzik, dans, ve performansa dayalı bir gösterim. Oyuna Yazar Birgül Oğuz’ün da katılmasıyla Tiyatro Oyunevi oyuncularının provalar boyunca yarattığı oyunlar doğrultusunda yazıldı. Oyuncular “beklerken” yapılabilecek herşeyi denediler. Anladık ki, beklemek zaten hayatın kendisi idi. Ölümü beklerken geçirdiğimiz zamandı. Ama nasıl geçiyordu? Biz Türkiye’de her şeye rağmen, yiyorduk, içiyorduk, dans edip şarkı söylüyorduk. Yani belki de düşünüldüğünün aksine –tıpkı pazar günleri, otoban kenarları dahil, tüm güzel açık alanları halkımızın güzelce kullandığı gibi- hayatı yaşayan bizdik, beklerken... Ama “Beklerken” hiç beklemeyecek, tıpkı aktörleri gibi, hep yolda olacak…

www.tiyatrooyunevi.com
Özel Esayan Ermeni İlköğretim Okulu ve Lisesi
Sıraselviler Caddesi Meşelik Sokak No:24 Taksim
7, 8 ve 9 Mayıs 2009
Saat: 20.30